همه چیز درباره تفاوت توکن‌


چنانچه به دنبال کیف پول مناسبی برای ارزهای دیجیتال خود و نگهداری کوین و توکن ها هستید؛ می توانید از خدمت خرید کیف پول سخت افزاری ایرانیکارت استفاده کنید.

تفاوت کوین و توکن چیست؟ معرفی لیست و آموزش خرید توکن و کوین

یکی از مفاهیمی که در دنیای بلاک چین معمولاً باعث سردرگمی می‌شود، مفهوم و تفاوت کوین(coin) و توکن(token) است.

اما واقعا تفاوت کوین و توکن چیست؟ به نظر می‌رسد که این اصطلاحات اغلب به اشتباه به جای یکدیگر به کار می‌رود و این می‌تواند منبع اصلی سردرگمی تازه واردان دنیای کریپتوکارنسی باشد.

در این مقاله، نگاهی خواهیم انداخت به تفاوت‌ها و معنی توکن‌ها و کوین‌ها برای کاربران تازه وارد دنیای رمزارزها.

♦ نکات کلیدی مقاله

کوین، ارز رمزنگاری شده‌ای است که دارای بلاک چین مستقل است. مانند بیت کوین، اتریوم، ریپل و . .

توکن‌ها، رمز ارزهای هستند که بلاک چین اختصاصی ندارند و در بلاک چین دیگر فعالیت می‌کنند. مانند تتر ERC-20.

استیبل کوین‌ها، توکن‌هایی هستند که جهت ارزش گذاری کوین، بلاک چین و قراردادهای هوشمند ساخته شده‌اند.

فرق بین توکن و کوین

بیایید با تفاوت‌های اصلی بین سکه (کوین) و توکن شروع کنیم. درک این تمایز می‌تواند به ما کمک کند تا از خدمات و مزایای بلاک چین بیشتر استفاده کنیم.

سکه یا کوین چیست؟

سکه در دنیای بلاک چین در درجه اول به عنوان پول استفاده می‌شود. به عنوان مثال می‌توان به بیت کوین، لایت کوین، اتریوم، ریپل و دوج کوین اشاره کرد.

هرچند که اهداف و عملکرد این پنج ارز باهم تفاوت دارد ولی آنها در یک چیز مشترک هستند: آنها کوین هستند و از آنها می‌توان جهت پس‌انداز استفاده کرد.

این پول‌ها (رمزارزها) شبکه بلاک چین خاص خودشان را دارند. برای مثال ارز بیت کوین بر روی بلاک چین بیت کوین، ارز اتر بر روی بلاک چین اتریوم و ارز دوج کوین بر روی شبکه دوج کوین قرار دارد.

تفاوت کوین و توکن چیست؟

بنابراین کوین به ارزهایی گفته می‌شود که شبکه بلاک چین اختصاصی خود را داشته باشد.

اهداف و مزیت‌های کوین (coin)

این ارزها صرفا جهت پس انداز و تجارت استفاده می‌شوند. شما می‌توانید این ارزها را استخراج کنید، در کیف پول الکتریکی خود ذخیره کنید و یا از آنها جهت خرید و فروش کالا یا خدمات استفاده کنید.

تفاوت کوین و آلت کوین

به تمامی رمزارزهایی که بعد از بیت کوین عرضه شده‌اند، آلت کوین گفته می‌شود.

بسیاری از آلت کوین‌ها مانند لایت‎کوین (LTC) و دوج‎کوین (DOGE) نتیجه هارد فورک بیت کوین هستند.

اما بسیاری دیگر مانند ریپل و اتریوم شبکه بلاک چین مستقل خود را دارند.

پس تنها تفاوت کوین‌ها و آلت‌کوین‌ها در یک کوین است:

کوین‌ها: بیت کوین + آلت کوین

آلت کوین: تمامی کوین‌ها – بیت کوین

(از کلمه کوین زیاد استفاده کردیم اما چاره‌ای جز این نداشتیم ☺️)

تفاوت کوین و توکن چیست؟

توکن چیست؟

ارز توکن به رمزارزی گفته می‌شود که بلاک چین اختصاصی ندارد.

یعنی این ارزها (بر خلاف کوین‌ها) از شبکه‌های دیگر جهت توسعه و پیشرفت خود استفاده می‌کنند.

این ارزها معمولاً در بستر شبکه بلاک چین اتریوم ساخته می‌شوند؛ چرا که این شبکه از نظر عملکرد و ویژگی، امکانات و خدمات بیشتری نسبت به دیگر شبکه‌‌های بلاک چین ارائه می‌دهد.

اهداف و مزیت‌های توکن (token)

توکن‌ها در مقایسه با کوین‌ها دامنه استفاده بسیار گسترده‌تری دارند.

توکن‌ها می‌توانند جهت خرید و فروش یک اثر هنری، پیش پرداخت یک API و یا به عنوان هزینه یک دوره آموزش رانندگی مورد استفاده قرار بگیرند.

این ارزها استخراج نمی‌شوند و به عنوان پاداش به ماینرها پرداخت نمی‌شوند.

در ضمن، این ارزها جزء جدایی ناپذیر شبکه بلاک چین هستند.

ارزش توکن معمولاً براساس جایگاه شبکه بلاک چین و هدف پروژه تعیین می‌شود.

توکن‌های پر مصرف (توکن‌هایی که کاربرد بیشتری دارند)، با ارزش‌تر از سایر توکن‌ها هستند؛ لازم به ذکر است برای این دسته از توکن‌ها درجاتی از حدس و گمان جهت تبدیل به کوین وجود دارد.

در ادامه با بیست توکن برتر بازار کریپتوکارنسی آشنا می‌شوید:

  1. Tether
  2. USD Coin
  3. Uniswap
  4. Chainlink
  5. Binance USD
  6. Polygon
  7. Wrapped Bitcoin
  8. Dai
  9. Aave
  10. FTX Token
  11. Crypto.com Coin
  12. SHIBA INU
  13. Maker
  14. Huobi Token
  15. PancakeSwap
  16. BitTorrent
  17. THORChain
  18. UNUS SED LEO
  19. Compound
  20. Bitcoin BEP2

توکن‌ها چگونه ساخته می‌شوند؟

قبل از اینکه وارد موضوع ساخت توکن‌ها شویم باید بدانیم که این نوع از رمزارزها را می‌توان بر روی هر شبکه بلاک چینی که از قراردادهای هوشمند پشتیبانی می‌کند (مانند شبکه اتریوم)، ایجاد کرد.

به همین دلیل نزدیک به 80 درصد توکن‌های بازار در بستر اتریوم ساخته شده‌اند.

چرا که پلتفرم اتریوم با هدف غیرمتمرکز سازی قراردادهای هوشمند ایجاد شده است.

بعد از بلاک چین اتریوم، پلتفرم‌های بایننس چین، ایاس، کازماس، تزوس و ترون میزبان بیشتر توکن‌های بازار کریپتوکارنسی هستند.

جالب است بدانید، ساخت توکن امری زمان بر نیست و افراد می‌توانند بدون دردسر توکن مورد نظر خود را تولید کنند.

اما آن چیزی که یک توکن را ارزشمند جلوه می‌دهد مسائل دیگری است. پلتفرم بلاک چین و هدف پروژه از جمله شاخصه‌هایی هستند که جهت بررسی میزان ارزشمندی توکن مورد استفاده قرار می‌گیرد.

اگر بر اساس همین دو شاخصه، توکن‌های بازار کریپتوکارنسی را بررسی کنیم، متوجه می‌شویم که بیش از ۹۰٪ توکن‌های بازار، هدف و کاربرد خاصی ندارند.

تفاوت کوین و توکن چیست؟

استیبل کوین (stablecoin) چیست؟

استیبل کوین مفهوم مهمی در دنیای ارز دیجیتال است. آنها اساساً توکن‌هایی هستند که جهت ارزش گذاری کوین، بلاک چین و قراردادهای هوشمند ساخته شده‌اند.

از استیبل کوین‌های معروف می‌توان به ارز دیجیتال تتر Tether یا USDT اشاره کرد. ارزش این ارزها همیشه برابر با 1 دلار است و مانند یک ارز فیات به حساب می‌آید.

این ثبات از نوسانات دیوانه کننده برخی کوین‌ها مانند بیت کوین جلوگیری می‌کند. اصلی ترین مزیت استیبل کوین‌ها کاربرد زیاد آنها در کریپتوکارنسی است.

آیا استیبل کوین بهتر از کوین‌ها هستند؟

خوب بودن استیبل کوین یا سایر کوین‌ها به هدف، استراتژی و سایر عوامل بستگی دارد.

به عنوان یک روش جهت کسب سود، خریداری بیت‌کوین و آلت‌کوین‌ها بیشتر از خریداری استیبل کوین‌ها پیشنهاد می‌شود.

تفاوت توکن و ارز دیجیتال

توکن با ارز دیجیتال متفاوت است. چراکه توکن به‌طور خلاصه در فناوری بلاک چین به مفهوم یک واحد رمزارز به‌کار می‌رود.

معنوی لغوی توکن، «نشانه، علامت، ژتون، واحد رمزارز و. » است و به این اشاره دارد که توکن ها در دنیای ارز دیجیتال یک واحد هستند.

با این تفاسیر، توکن واژه‌ای نیست که فقط مختص فناوری بلاک چین باشد و در حوزه‌های مختلفی ازجمله هنر، سرگرمی، رسانه و اقتصاد کاربرد دارد.

توکن‌ها اغلب جهت جمع آوری کمک برای فروش جمعی استفاده می‌شوند، اما می‌توانند به عنوان جایگزین چیزهای دیگر نیز مورد استفاده قرار بگیرند. این توکن ها معمولاً از طریق فرایند استاندارد ارائه اولیه سکه (ICO) توزیع و به فروش می‌رسند.

تفاوت کوین و توکن (نتیجه گیری)

در این مقاله سعی کردیم به تفاوت‌های کوین و توکن و تفاوت توکن و ارز دیجیتال اشاره کنیم و برخی از موارد مصرف آنها را به شما معرفی کنیم. اما اگر فکر می‌کنید هنوز پاسخ سوال خود را پیدا نکردید حتما آن را در کامنت به ما بگویید. کارشناسان دنیای ترید آماده پاسخگویی به شما هستند. در ضمن، شما می‌توانید جهت مطالعه سایر مطالب آموزشی به صفحه آموزش ارز دیجیتال رایگان دنیای ترید هم سر بزنید.

همه چیز درباره اتریوم کلاسیک و تفاوت های آن با اتریوم

اتریوم کلاسیک و تفاوت های آن با اتریوم

اتریوم کلاسیک یک پلتفرم ارز دیجیتال توزیع شده مبتنی بر بلاک چین غیرمتمرکز و منبع باز است که قراردادهای هوشمند را اجرا می کند. نکته بسیار جالب اینجا است که اتریوم کلاسیک در سال ۲۰۱۶ در نتیجه هک شبکه اتریم شکل گرفت. پس از این اتفاق، بلاک چین اصلی اتریوم به دو قسمت تقسیم شد که اتریوم کلاسیک، مبتنی بر اصول اصلی این شبکه و اتریوم، بلاک چین جدیدتر آن است. بر اساس اصل «کد قانون است یا همان Code is Law»، قراردادهای هوشمند، برنامه‌های دیجیتال مستقلی هستند که به تنهایی قادر به اجرا هستند که نمونه هایی از این برنامه ها عبارتند از دستگاه های باجه خودکار (ATM) و سیستم بیت کوین.

چه کسی Ethereum Classic را ایجاد کرد؟

سپیدنامه اتریوم توسط یک برنامه نویس رایانه روسی-کانادایی به نام ویتالیک بوترین نوشته شده است. اتریوم کلاسیک در ۲۰ ژوئیه ۲۰۱۶، زمانی که گروهی از توسعه دهندگان این شبکه با نحوه پیشرفت بلاک چین اتریوم مخالفت کردند، به وجود آمد.

اما اساس این اختلاف نظر چه بود؟

در ابتدای مسیرکه فقط اتریوم وجود داشت، گروهی به نام DAO (مخفف «سازمان مستقل غیرمتمرکز») از اتریوم برای ایجاد چیزی که اساساً یک صندوق سرمایه گذاری خطرپذیر بود، استفاده می کردند. طبق این اصول، افراد به طور روزمره می توانستند با اتریوم سرمایه گذاری کنند، به طور جمعی درباره محل تخصیص دارایی های گروه تصمیم بگیرند و (امید داشتند) در سود سهیم شوند. شبکه اتریوم، بیش از ۱۰۰ میلیون دلار از طریق فروش توکن های ETH به دست آورد.

اما متاسفانه یک آسیب پذیری مهمی در کد صندوق وجود داشت که خیلی زود مورد سوء استفاده قرار گرفت و میلیون ها دلار ETH از صندوق خارج شد و سرمایه گذاران از ترس از بین رفتن دارایی هایشان تشکیل جلسه هایی دادند. توسعه دهندگان یک فرصت ۲۸ روزه داشتند تا راه حلی را پیش از اینکه هکرها بتوانند از توکن ها پول نقد کنند، بیابند، که بخشی قابل توجهی از ارزش بازار اتریوم در آن زمان را نشان می داد.

محبوب ترین راه حل برای برون رفت از این بحران، ایجاد یک هارد فورک برای معکوس کردن هک و پس دادن پول مردم بود. در حالی که این امر مورد حمایت بوترین و سایر بازیگران بزرگ قرار گرفت، اما باعث اعتراض سرمایه گذارانی شد که به اصل بلاک چین معتقد بودند و می گفتند که شما دفتر کل را دستکاری نکنید – بلاک چین باید حتی با وجود دزدی، دست نخورده و بدون دخالت ادامه دهد.

افرادی که معتقد به ثابت ماندن همه اصول بودند، در پلتفرم موجود باقی ماندند و نام را به Ethereum Classic تغییر دادند. اکثر ماینرها، توسعه دهندگان و کاربران به شبکه ای که نام اتریوم را حفظ کرد، بردند.

اتریوم کلاسیک و تفاوت های آن با اتریوم

اتریوم کلاسیک و تفاوت های آن با اتریوم

نگرانی ها در مورد Ethereum Classic

اگرچه اتریوم و اتریوم کلاسیک قراردادهای هوشمند را ارائه می‌کنند و عملا بازار مشابهی را دنبال می‌کنند، اتریوم به عنوان رمز ارز قانونی‌تر، بین این دو شبکه محبوبیت بیشتری پیدا کرده است. همچنین، رمز ارز اتریوم، پس از بیت کوین به عنوان محبوب ترین ارز رمزنگاری شده در جهان در رتبه دوم قرار دارد.

یکی از نگرانی‌های اصلی Ethereum Classic محدودیت‌های بالقوه در مقیاس‌پذیری(Scalability) است. به طور معمول، این شبکه می تواند ۱۵ تراکنش در ثانیه را انجام دهد، اما این تعداد بسیار کمتر از شبکه های پرداخت مانند ویزا است که بیش از هزار تراکنش در ثانیه را انجام می دهد. اگرچه اتریوم کلاسیک ارتقاهای نرم افزاری زیادی را پشت سر گذاشته است، اما مقیاس پذیری سیستم های پرداخت آن همچنان یکی از بزرگترین چالش های آن در آینده است.

همچنین، احتمالاً امنیت همچنان یک مشکل در قراردادهای هوشمند این شبکه باقی خواهد ماند، به خصوص که اتریوم کلاسیک قبلاً هک و سرقت میلیون‌ها دلار را تجربه کرده است. این نگرانی ها به طور بالقوه می تواند از استفاده از قراردادهای هوشمند از طریق Ethereum Classic در معاملات عمده مالی و املاک جلوگیری کند.

از آنجا که، مقررات بازار ارزهای دیجیتال همچنان در حال توسعه و تغییر هستند، این احتمال وجود دارد که نحوه عملکرد اتریوم کلاسیک و سایر شبکه‌ها را تغییر دهد. به عنوان مثال، کمیسیون امنیت و تبادل (SEC) اوراق بهادار، اتریوم و بیت کوین را به دلیل شبکه های غیرمتمرکز آنها مورد پذیرش قرار نمی دهد.

بدون در نظر گرفتن اوراق بهادار، برخی از ارزهای دیجیتال ممکن است برای درج در محصولات مالی مختلف که حاوی سبدی از اوراق بهادار، سهام و اوراق قرضه مانند وجوه قابل معامله در مبادلات و صندوق‌های سرمایه‌گذاری مشترک هستند، با چالش‌هایی مواجه شوند. در آینده، ابهامات پیرامون چشم انداز نظارتی برای Ethereum Classic و همچنین سایر شبکه های بلاک چین کمتر محبوب باقی می ماند.

در حال حاضر Ethereum Classic چگونه کار می کند؟

جواب کوتاه این خواهد بود که تقریباً به همان روشی که اتریوم کار می کند. بلاک چین بر استخراج «اثبات کار یا همان Proof of Work» متکی است، به این معنی که افراد از سراسر جهان سخت‌افزار و نرم‌افزار را برای اعتبارسنجی تراکنش‌های شبکه اتریوم کلاسیک و حفظ امنیت آن اجرا می‌کنند که در مقابل، ماینرها می توانند از شبکه ETC کسب کنند.

البته کاربران می توانند ETC را برای یکدیگر نیز ارسال کنند، همانطور که کاربران شبکه بیت کوین یا اتریوم به ترتیب BTC یا ETH ارسال می کنند. آن‌ها همچنین می‌توانند از ETC برای تعامل با برنامه‌های کاربردی موجود در شبکه اتریوم کلاسیک، مانند صرافی‌های غیرمتمرکز استفاده کنند. در این صرافی ها، سرمایه گذاران می‌توانند توکن‌هایی را که در شبکه اجرا می‌شوند، تعویض کنند.

اما باید به این نکته توجه کنیم که اکوسیستم اتریوم کلاسیک به اندازه اتریوم یا سایر شبکه های قرارداد هوشمند مانند سولانا فعال نیست. به عنوان مثال، طبق گفته DeFi Llama، از فوریه ۲۰۲۲، این شبکه در برنامه های مالی غیرمتمرکز فعالیت ناچیزی داشته است.

اتریوم کلاسیک چگونه با اتریوم از لحاظ فنی متفاوت است؟

اگرچه رمزارز ETC اتریوم کلاسیک به عنوان یک دارایی دیجیتالی ارزش دارد و سرمایه گذاران می توانند با آن معامله کنند، اما رمزارز ETH اتریوم قانونی تر و بسیار قابل معامله تر است. در اوایل سال ۲۰۲۱، بورس کالای شیکاگو (CME) معاملات آتی اتریوم را تایید کرد که فقط بیت کوین و اتر برای چنین تراکنش هایی تایید شده اند.

ما می‌توانیم با تحلیل اینکه چقدر سرمایه یا دلارهای سرمایه‌گذاری به این دو ارز اختصاص داده شده‌اند، تعیین کنیم که جامعه سرمایه‌گذار، چگونه اتریوم کلاسیک را در مقابل ETH می‌بیند. هنگام مقایسه ارزش بازار این دو ارز دیجیتال، ETH به طور واضحی برنده است.اگر نمی دانید ارزش بازار یا Market Cap چیست و چطور محاسبه می شود، ارزش بازار یک ارز دیجیتال با ضرب قیمت ارز – بر اساس یک ارز ثابت مانند دلار آمریکا – در سکه ها یا توکن های موجود در گردش محاسبه می شود.

ETC دارای ۱۲۹٫۵ میلیون سکه در گردش با ارزش بازار ۵٫۱ میلیارد دلار است در حالی که ETH تقریباً ۱۱۷٫۳ میلیون در گردش و ارزش بازار بیش از ۳۷۵ میلیارد دلار دارد. ETC با ارزش ۲۹٫۷۷ دلار معامله می شود، در حالی که ETH تا ۲ مارس ۲۰۲۲ بیش از ۲۹۶۶ دلار در هر سکه معامله می شود.

اتریوم کلاسیک و تفاوت های آن با اتریوم

اتریوم کلاسیک و تفاوت های آن با اتریوم

لازم به ذکر است، اگرچه هر دو شبکه قراردادهای هوشمند ارائه می دهند، پتانسیل نگرانی های امنیتی فوق الذکر پیرامون اتریوم کلاسیک احتمالاً سرمایه گذاران را به سرمایه گذاری در ETH و پذیرش قراردادهای هوشمند اتریوم در مقابل قراردادهای کلاسیک اتریوم سوق می دهد. البته که از زمان تقسیم شدن اتریوم، ارتقاها و بهبودهای زیادی در پروژه Ethereum Classic وجود داشته است اما هدف این پروژه همچنان به کار در جهت تبدیل شدن به یک شبکه پرداخت جهانی با استفاده از قراردادهای هوشمند است که می تواند بدون حاکمیت متمرکز عمل کند.

همانند سایر ارزهای دیجیتال، اتریوم کلاسیک احتمالاً به تلاش خود برای تبدیل شدن به یک دارایی دیجیتالی با ارزش ادامه خواهد داد، به این معنی که می توان آن را ذخیره و مبادله کرد در عین حالی که ارزش خود را در طول زمان حفظ می کند.

توکن چیست؟ | معرفی انواع توکن

با گذشت زمان دنیای ارزهای دیجیتال گسترده می‌شود و اصطلاحات و موارد جدیدی نیز به آن اضافه خواهد شد. یکی از این موارد توکن نام دارد. توکن به ارز دیجیتالی گفته می‌شود که بلاکچین مستقلی ندارد. توکنها بر روی بلاکچین یک ارز دیجیتال دیگر ساخته می‌شوند. بلاک چین یک دفتر کل دیجیتال است که اطلاعات را در بلوک‌هایی که به هم مرتبط هستند ذخیره می‌کند. این اطلاعات می‌تواند سوابق تراکنش‌ها یا برنامه‌های مستقل دیگر باشند که روی بلاکچین کار می‌کنند. به این برنامه‌های مستقل قراردادهای هوشمند گفته می‌شود.

توکن چیست؟

هر ارز دیجیتال بر روی یک بلاکچین ساخته شده است. اگر یک ارز دیجیتال بلاکچین خود را نداشته باشد و به جای آن از بلاکچین ارز دیجیتال دیگری استفاده کند، به آن یک توکن میگویند. توکن‎‌های دیجیتال حدود 20 سال است که به وجود آمده‌اند و افراد زیادی آن‌ها را می‌شناسند. به‌ وسیله توکن می‌توانید کالاها و خدمات زیادی را خریداری کنید. این موضوع نشان از پذیرفته شدن تدریجی این ارزهای دیجیتال دارد. در مورد اینکه آیا تمامی صنایع نیز شروع به استفاده از توکن‌های دیجیتال به‌عنوان روشی برای پرداخت خواهند کرد یا نه، فقط زمان تصمیم می‌گیرد.

به هر حال بلاکچین یک همه چیز درباره تفاوت توکن‌ تکنولوژی قدرتمند است که همه چیز از آن برمی‌آید. توکن‎‌های دیجیتال یا از قبل وجود دارند و یا توسط نرم‌افزار ایجاد می‌شوند. نمونه‌هایی از توکن‎‌های دیجیتال ذاتی بیت کوین و اتر هستند. نوع دیگر توکن دیجیتالی دارای پشتوانه دارایی مانند پول واقعی و یا کالای گران‌بها است که به آن‌ها استیبل کوین میگویند. توکنها نوعی ارز دیجیتال رمزنگاری‌شده هستند. ممکن است در هنگان خرید از شما درخواست شود که به‌وسیله توکن پرداخت خود را انجام دهید، البته در پلتفرم‌های محدود، زیرا همه مشاغل آنلاین ارزهای دیجیتال را نمی‌پذیرند. لازم به ذکر است اکسبیتو در جهت رشد خود و دریافت سود بیشتر شما برخی از توکن های مطرح که سایت coinmarketcap هم موجود هستند، را به پلتفرم معاملاتی خود اضافه کرده است. برای خرید و فروش توکن های مطرح همچنین خرید ارز ماتیک پالیگان و اطلاع از قیمت یونی سواپ می توانید وارد لینک های درج شده شوید و آگاهی لازم را کسب نمایید.

اهمیت توکن

توکن‌ها نیازی به بلاکچین مستقل خود ندارند و به همین دلیل دسترسی به آن‌ها راحت‌تر است. بسیاری از افرادی که برای ایجاد شبکه یا بلاکچین سرمایه کافی ندارند، میتوانند از توکن‌ها استفاده کنند. توکن‌ها جزو ارزهای دیجیتالی هستند که برخی از آن‌ها مثل شیبا قیمت‌های بالایی دارند یا نوسانات آن‌ها برای تریدرها اهمیت بسیار زیادی دارد. توکنها به افرادی که قصد ایجاد آن‌ها را دارند این امکان را می‌دهند که بدون نیاز به ساخت بلاکچین برای آن ارز دیجیتال، یک ارز دیجیتال جدید به بازار عرضه کنند. این موضوع اهمیت زیادی دارد، زیرا فرآیند ایجاد ارزهای دیجیتال را بسیار سریع‌تر، ساده‌تر و کم‌هزینه‌تر پیش می‌برد.

برای توسعه‌دهندگانی که می‌خواهند ارز دیجیتال خود را بسازند، توسعه بلاکچین یک کار فنی سخت و زمان‌بر است. یک بلاکچین باید بتواند تراکنش‌ها را به‌سرعت با هزینه کم پردازش کند و در برابر حملات مقاوم باشد تا هکرها نتوانند توکن‎‌های کاربران را سرقت کنند.

توکن در مقابل کوین

یک ارز رمزنگاری یا همان ارز دیجیتال می‌تواند یک کوین یا یک توکن باشد. این موضوع به این بستگی دارد که آیا این ارز دیجیتال بلاکچین مخصوص به خودش را دارد و یا روی یک بلاکچین دیگر ایجاد شده است. برای روشن‌تر شدن موضوع از اتریوم به‌عنوان یک مثال استفاده می‌کنیم. اتریوم یک بلاکچین است و ارز دیجیتال اصلی این بلاکچین اتر نام دارد. ازآنجایی‌که اتر دارای بلاکچین شخصی خود است، به‌عنوان یک کوین رمزنگاری در نظر گرفته می‌شود. حالا اگر ارز دیجیتال دیگری بر روی بلاکچین اتریوم ایجاد شود به آن توکن گفته می‌شود.

انواع توکن

ما در مثال‌ها بیشتر از بیت کوین استفاده می‌کنیم زیرا این ارز دیجیتال را همه می‌شناسند، اما درمجموع توکنها به سه دسته تقسیم می‌شوند:

توکن‌های ارزی

بیت کوین نوعی رمز ارز است که برای پرداخت کالاها و خدمات مورداستفاده قرار می‌گیرد. بیت کوین درواقع برای جایگزینی پول فیات (کاغذی) ایجاد شده و رفته‌رفته استفاده از آن در سراسر دنیا به امری عادی و روزمره تبدیل خواهد شد.

توکن‌های کاربردی

توکن‎‌های کاربردی فراتر از یک روش پرداخت هستند. مثلا آن‌ها به کاربران این قدرت را می‌دهند که ارزهای دیجیتال را با کارمزد کمتری معامله کنند، زیرا توکن‌های کاربردی دسترسی آن‌ها را به پلتفرم‌های توسعه‌دهندگان فراهم می‌کنند. نمونه‌ای از توکن‎‌های کاربردی اتریوم است که البته می‌تواند در دسته توکن ارز نیز قرار بگیرد. اتریوم نمونه‌ای از توکن کاربردی است که برای همه چیز درباره تفاوت توکن‌ استفاده در یک پلتفرم در نظر گرفته شده بود.

نشانه‌های دارایی یا سرمایه‌گذاری

این توکن‌ها به دارایی‌هایی اطلاق می‌شوند که می‌توانند به سرمایه‌گذاران سود بدهند. به‌عنوان‌مثال، DAO، یک شرکت بلاک چین است که توسط یک قرارداد هوشمند پشتیبانی می‌شود و به خریداران سود اختصاص می‌دهد.

توکن‌ها چگونه کار می‌کنند؟

توکن‌های دیجیتال را می‌توانید به‌عنوان جایگزینی برای پول نقد استفاده کنید. توکن‌ها هنگام تبدیل به پول کاغذی ارزش خاصی پیدا می‌کنند. یک توکن دیجیتال تراکنش‌های دنیای واقعی را از طریق یک فناوری غیرمتمرکز به نام بلاکچین تسهیل می‌کند. کاربران می‌توانند بدون واسطه پرداخته‌ای خود را انجام دهند، بنابراین کارمزد کمتری نیز پرداخت می‌کنند، پس مقرون‌به‌صرفه است و تراکنش‌ها را تسریع می‌کند.

خرید توکن

برای خرید توکن‎‌های دیجیتال باید در عرضه اولیه توکن ICO شرکت کنید. بعدازآن باید مراحل زیر را طی کنید:

  1. از طریق وب‌سایت برای شرکت در خرید ICO ثبت‌نام کنید.
  2. ارز دیجیتال موردنظر خود را از بین بیت کوین و اتر انتخاب کنید.
  3. توکن‎‌های دیجیتالی که خریداری کرده‌اید را به کیف پول خود منتقل کنید.
  4. با ارسال توکن‎‌های خود به آدرس کیف پول شرکت، توکن‎‌های ICO را خریداری کنید.
  5. توکن‎‌های دیجیتال ICO خود را به کیف پول خود منتقل کنید.

نکته مهم این است که برای خرید هر توکن به بیت کوین یا اتر نیاز دارید و سپس می‌توانید آن‌ها را به توکن موردنظر خود تبدیل کنید.

آیا استفاده از توکن دیجیتال امن است؟

توکن‎‌های دیجیتال بر روی شبکه بلاکچین قرار دارند. هک کردن بلاکچین خیلی سخت است، پس توکنها از امنیت بالایی برخوردار هستند، اما چون توکنها معمولا توسط افراد مختلف دست‌به‌دست می‌شوند نگرانی در مورد امنیت آن‌ها وجود خواهد داشت. تمام تراکنش‌های توکنها در دفتر کل غیرمتمرکز ثبت می‌شوند که این موضوع باعث افزایش امنیت تراکنش‌ها می‌شود.

کاربردهای توکن‌های دیجیتال

توکنهای رمزنگاری دارایی‌هایی باارزشی هستند که معمولا قابل انتقال، معامله و خریدوفروش بوده و در کیف پول‌های بلاکچین ذخیره می‌شوند. کیف پول بلاکچین یک برنامه یا دستگاه سخت‌افزاری است که برای ذخیره ارزهای دیجیتال کاربرد دارد. تراکنش‌های توکن رمزنگاری بر روی بلاکچین مورداستفاده آن توکن پردازش می‌شوند. به‌عنوان‌مثال، اگر یک توکن ERC-20 بر روی اتریوم ساخته شده باشد، بلاک چین اتریوم تمام تراکنش‌های آن توکن را انجام خواهد داد. علاوه بر نقش آن‌ها به‌عنوان یک ارز دیجیتال، توکنها می‌توانند کارهای زیاد دیگری هم انجام دهند که در اینجا به برخی از آن‌ها اشاره می‌کنیم:

توکن‌های حاکمیتی

توکن حاکمیتی یک توکن رمزنگاری است که به دارنده آن حق رأی در یک پروژه ارز دیجیتال می‌دهد. دارندگان توکن می‌توانند برای بهبود بلاکچین آن ارز دیجیتال رأی دهند و آینده آن را تعیین کنند. هر چه کاربران توکن‎‌های بیشتری در اختیار داشته باشند، قدرت رأی بیشتری نیز خواهند داشت.

سیستم مالی غیرمتمرکز (DeFi)

سیستم مالی غیرمتمرکز به سیستم‌های مالی جایگزین ساخته‌شده بر روی فناوری بلاک چین اشاره دارد. مثلا به‌جای دریافت وام از یک وام‌دهنده، می‌توانید توکن‎‌های رمزنگاری را به‌عنوان وثیقه قرار دهید و از یک پلتفرم DeFi وام بگیرید. هر پلتفرم DeFi توکن مخصوص به خود را دارد که به‌عنوان ارز رسمی خود از آن استفاده می‌کند.

پاداش‌های رمزنگاری‌شده

پلتفرم‌های DeFi که قبلا ذکر شد به سرمایه‌گذارانی متکی هستند که ارز دیجیتال خود را به‌عنوان وثیقه در این پلتفرم‌ها قرار می‌دهند. درازای آن، سرمایه‌گذاران پاداش‌های ارز دیجیتال دریافت می‌کنند. این پاداش‌ها معمولا به‌صورت توکن‎‌های رمزنگاری پرداخت می‌شوند.

توکن‌های غیرقابل تعویض (NFT)

توکن‌های غیرقابل تعویض توکن‌های رمزنگاری‌شده‌ای هستند که مالکیت یک دارایی دیجیتال را نشان می‌دهند. اطلاعات مالکیت در NFT ذخیره می‌شود. NFTها می‌توانند برای نشان دادن صاحب یک تصویر دیجیتال منحصربه‌فرد، یک GIF یا یک شخصیت در یک بازی آنلاین استفاده شوند.

بیشتر بخوانید: NFT چیست؟

کلام آخر

در این مقاله تلاش کردیم تا مفهوم توکن و هر چیزی که به آن مربوط می‌شود را برای شما توضیح دهیم. امیدواریم که این مقاله بتواند در این زمینه به شما کمک کند.

تفاوت کوین و توکن ارز دیجیتال چیست؟ مقایسه Coin و Token

 تفاوت کوین و توکن ارز دیجیتال چیست؟ مقایسه Coin و Token

تفاوت کوین و توکن در دنیای رمز ارزها چیست؟ در این مطلب به مقایسه فرق بین سکه یا Coin با Token و ویژگی‌ها، مزایا و مشکلات هر یک پی خواهیم برد.

کاربران در بدو ورود به دنیای کریپتوکارنسی و بلاک چین، در درک دو مفهوم کوین و توکن با مشکل مواجه می‌شوند. عدم شناخت درست تفاوت کوین و توکن سبب شده بسیاری، آن‌ها را به جای یکدیگر به کار برده و در عین حال نسبت به اشتباه خود بی‌خبر باشند. برخی دیگر به طور کلی، هر ارز مجازی را با نام Coin یا Token خطاب می‌کنند!

با این حال، تفاوت‌هایی بسیار مهم بین توکن های رمزنگاری شده و سکه های رمزنگاری شده وجود دارد. ابتدا با هر یک از این دو مفهوم آشنا شده و سپس بیشتر به مقایسه آن‌ها با یکدیگر می‌پردازیم.

سکه یا کوین ارز دیجیتال چیست؟

منظور از یک کوین دیجیتالی، یک نوع دارایی بومی (نیتیو – Native) در بلاک چین خود است. به عنوان نمونه بیت کوین، لایت کوین و اتریوم را در نظر بگیرید. این اشکال مجازی از سرمایه، در بلاک چین منحصربه‌فرد خود وجود دارند؛ بیت کوین، لایت کوین و اتریوم به ترتیب روی بلاک چین‌هایی جداگانه با همین نام کار می‌کنند.

با استفاده از سکه دیجیتال تمام افراد قادر به ایجاد تراکنش و انجام همه چیز درباره تفاوت توکن‌ معامله با یکدیگر خواهند بود. در اینجا، خبری از انتقال کوین های فیزیکی بین ارسال‌کننده و دریافت‌کننده نیست. تمامی سکه ها در قالب یک سری دیتا روی دیتابیسی بزرگ ذخیره شده و وجود فیزیکی و خارجی ندارند. در دنیای کریپتوکارنسی، دیتابیس را با نام بلاک چین یا دفتر کل خطاب می‌کنند. این پایگاه داده کلیه معاملات را ردیابی کرده و توسط رایانه‌هایی قرار گرفته در سراسر دنیا، بررسی و تایید می‌شود.

این نوع دارایی را می‌توان شبیه به پول و ارز واقعی در زندگی روزمره خرج کرد (اگر فروشنده کالا یا ارائه‌دهنده سرویس، آن‌ها را قبول کند). در بسیاری از کشورها و مناطق دنیا، بیت کوین یا اتریوم داخل والت ارز دیجیتال خود را می‌توان کاملا شبیه به اسکناس‌های داخل کیف پول چرمی یا حساب بانکی دانست. یک تفاوت کوین و توکن این است که سکه هدف دیگری به جز خرج شدن شبیه به پول عادی، ندارد. موارد استفاده از آن‌ها همه چیز درباره تفاوت توکن‌ را در ادامه بررسی می‌کنیم:

  • انتقال وجه (انتقال سریع پول مخصوص حین انتقالات بین‌المللی)
  • ذخیره ارزش (نگهداری با هدف در امان ماندن از تورم و امید به افزایش آتی قیمت)
  • به عنوان یک واحد حساب‌رسی (قیمت‌گذاری کالاها یا خدمات بر اساس آن‌ها)

برای درک بهتر این موارد، خرید بیت کوین و سپس کاربرد‌های زیر با استفاده از آن را در نظر بگیرید:

  • می‌توان از بیت کوین برای خرید انواع کالا یا دریافت سرویس‌های مختلف بر بستر اینترنت استفاده کرد. فروشگاه‌های فیزیکی زیادی در سراسر دنیا نیز از این سکه دیجیتالی پشتیبانی می‌کنند.
  • بدون رخ دادن اتفاقی خاص، امکان ذخیره‌ کردن بلند مدت بیت کوین فراهم است. همواره قادر به تبدیل کردن این کوین به وجه رایج مورد استفاده در کشور خود یا سایر ارزهای دیجیتال خواهید بود.
  • برخی سرویس‌ها و کالاها مخصوصا در اینترنت بر اساس بیت کوین قیمت‌گذاری شده و الزاما باید با این نوع از دارایی، هزینه دریافت آن‌ها را پرداخت کنید.

یکی از مهم‌ترین تفاوت های کوین و توکن عدم کاربرد سکه خارج از موارد بالا است. بیت کوین به عنوان نخستین و مهمترین رمز ارز دنیا را نمی‌توان برای به دست آوردن تعداد واحد‌هایی بیشتر در حسابی خاص ذخیره کرد. همچنین استفاده از یک اپلیکیشن، در گرو داشتن آن نیست. تنها کاربرد، استفاده به عنوان پول شبیه به طلا یا هر نوع دارایی دیگر است.

با این حال، مقایسه توکن و سکه نشان داد برخی کوین ها نظیر اتریوم، نئو و دش، یک سری ویژگی‌های اضافی ارائه کرده و خارج از شکل دیجیتالی پول نیز کاربرد دارند. در ادامه به برخی از آن‌ها اشاره می‌کنیم:

  • اتر (ETH) برای پرداخت کارمزد تراکنش‌ها در شبکه اتریوم کاربرد دارد. می‌توان روی شبکه اتریوم توکن های جدید ایجاد کرد، اما اتر همچنان برای ارسال یک توکن ضروری است. دستمزد و پاداش استخراج‌کنندگان (کامپیوترهای تاییدکننده تراکنش‌ها در شبکه اتریوم) با اتر پرداخت می‌شود.
  • نئو (NEO) را می‌توان برای به دست آوردن سود، طی مدت زمانی مشخص در یک کیف پول یا حساب کاربری خاص قفل کرد. شبیه به مورد قبلی، روی شبکه نئو نیز امکان ایجاد توکن فراهم است. حین ارسال یک توکن روی شبکه نئو، باید از طریق این سکه (NEO) کارمزد را بپردازید.
  • افرادی که تعداد مشخصی کوین دش (DASH) در اختیار دارند، در تصمیم‌گیری‌های مربوط به توسعه و اعمال تغییر برای بهبود شبکه این ارز دخالت داده خواهند شد. بعد از مطرح شدن یک پیشنهاد، افراد دارنده تعداد کافی از سکه نام برده، درباره تایید یا رد پیشنهاد نظر می‌دهند.

بیشتر بزرگترین دارایی‌های دیجیتال از نظر ارزش کل بازار، در قالب کوین وجود دارند. با این حال، تعداد قابل توجهی توکن با ارزش کل بسیار بالا نیز می‌توان در فهرست پیدا کرد. در وب سایت Coinmarketcap بیش از 900 سکه مختلف فهرست شده که نشان‌دهنده تعداد کمتر آن‌ها در مقایسه با توکن ها است. در نتیجه یک تفاوت مهم کوین و توکن را می‌توان پایین‌تر بودن تعداد سکه ها دانست.

برای مشاهده تمامی آن‌ها می‌توانید به وب سایت Coinmarketcap مراجعه کنید. در اینجا، به برخی از مهمترین موارد اشاره کرده‌ایم.

مهمترین سکه های دیجیتالی

توکن ارز دیجیتال چیست؟

ممکن است تمامی اشکال دیجیتال دارایی را ارز دیجیتال، رمز ارز یا مخصوصا سکه (کوین) خطاب کنید، اما از نظر مفهوم، این کار درست نیست. تفاوت مهمی بیت کوین و توکن وجود دارد.

توکن ‌ها فاقد بلاک چین مستقل بوده و روی بلاک چین‌های موجود ایجاد می‌شوند. به لطف ایجاد و تسهیل قراردادهای هوشمند، اکنون معروف‌ترین و پرکاربردترین بلاک چین به منظور خلق توکن های جدید بر بستر آن، اتریوم محسوب می‌شود. موارد ساخته شده روی بلاک چین اتریوم را با عنوان توکن های ERC-20 می‌شناسند. به عنوان نمونه‌ای دیگر می‌توان به نام NEP-5 برای توکن های متولد شده بر همه چیز درباره تفاوت توکن‌ بستر بلاک چین نئو اشاره کرد. در هر یک از این پلتفرم‌ها، افراد قادر به ایجاد یک Token سفارشی برای خود خواهند بود.

برای ایجاد یک گزینه جدید، به دانش فنی زیادی احتیاج نیست. البته این کار برای یک فرد تازه وارد و بدون دانش کافی راحت نخواهد بود، اما با داشتن کمی تجربه در زمینه برنامه‌نویسی، زمان زیادی طلب نمی‌کند. البته در این مسیر باید تعدادی سکه بومی مربوط به بلاک چین مورد استفاده را خرج کنید. به عنوان نمونه در صورت انتخاب اتریوم به عنوان بستر ایجاد توکن جدید خود، می‌بایست چند کوین ETH را به منظور درخواست از ماینرها برای اعتبارسنجی تراکنش‌های مربوط به Token تازه، خرج کنید.

در نظر داشته باشید هزینه، تنها منحصر به زمان ایجاد نبوده و حین انجام تراکنش با استفاده از Token جدید شما، پرداخت کارمزد همچنان ضروری است. به همین دلیل هر اپلیکیشن ساخته شده روی Ethereum باید برای انتقال توکن های مخصوص به آن بین افراد یا بین افراد و اپلیکیشن، از اتر استفاده کند. به شیوه‌ای یکسان، برای ایمن نگه داشتن شبکه، انجام تراکنش‌ با استفاده از یک کوین دیجیتال نیازمند پرداخت کارمزد است.

تفاوت اهداف کوین و توکن

هدف از خلق بیشتر توکن ها، استفاده در اپلیکیشن‌های غیر متمرکز یا همان دی اپ‌ها بوده است. وقتی توسعه‌دهندگان Tokenهای خود را ایجاد می‌کنند، امکان مشخص کردن تعداد موجود در چرخه و همچنین محل ارسال آن‌ها مهیا است. در همه چیز درباره تفاوت توکن‌ اینجا آن‌ها مجبور به پرداخت هزینه‌ای در قالب سکه بومی مربوط به بلاک چین مورد استفاده خواهند بود.

بعد از ایجاد، کاربران به منظور استفاده از ویژگی‌های در نظر گرفته شده برای یک اپلیکیشن خاص، باید از توکن انحصاری مربوط به آن استفاده کنند. به عنوان نمونه می‌توان به توکن Musicoin اشاره کرد که امکان دسترسی به ویژگی‌های پریمیوم پلتفرم Musicoin نظیر تماشای یک موزیک ویدیو را فراهم می‌کند.

بایننس به عنوان بزرگترین صرافی ارز دیجیتال دنیا نیز یک توکن اختصاصی برای خود دارد. مزیت آن، کاهش پنجاه درصدی تراکنش‌های انجام شده با استفاده از توکن BNB در این صرافی در مقایسه با سایر کوین ها و توکن ها است.

اما هدف از ایجاد یک سری Tokenها، کاملا متفاوت است؛ برخی توکن ها برای نمایش یک شیء فیزیکی ایجاد می‌شوند. به عنوان نمونه، تصمیم برای فروش خانه خود از طریق یک قرارداد هوشمند را در نظر بگیرید. به طور واضح، نمی‌توان منزل خود را داخل یک قرارداد هوشمند قرار داد! در اینجا توکنی جدید ایجاد خواهید کرد، توکنی که به عنوان منزل شما (یک شیء) در دنیای مجازی ایفای نقش می‌کند.

به عنوان یک Token این چنینی می‌توان به WePower اشاره کرد. این توکن مربوط به انرژی الکتریکی است. پروژه WePower را باید یک دی اپ دانست که به کاربران اجازه می‌دهد روی بلاک چین و از طریق قراردادهای هوشمند، اقدام به خرید فروش برق همه چیز درباره تفاوت توکن‌ همه چیز درباره تفاوت توکن‌ کنند. توکن آن با نام WPR نشان‌دهنده مقدار مشخصی انرژی الکتریکی است.

توکن WePower

توکن‌ها چطور کار می‌کنند؟

توکن ها برای تعامل با اپلیکیشن‌های غیر متمرکز ساخته شده روی بلاک چین‌های مختلف استفاده می‌شوند. به عنوان نمونه‌ای دیگر می‌توان به Civic با توکن CVC اشاره کرد. اپلیکیشن نام برده، هویت‌های رمزنگاری شده روی بلاک چین اتریوم را ردیابی می‌کند. هدف از توسعه، ارائه راهی ارزان‌تر، قابل اعتمادتر و کارآمدتر برای بررسی هویت‌ها بوده است. با بررسی چگونه کارکرد آن بیشتر به تفاوت بین سکه و توکن و نحوه کار یک Token پی خواهید برد.

برای رفتن به یک سفر خارجی طی تعطیلاتی چند روزه، در مکان‌های مختلف در طول مسیر مجبور به تایید هویت خود خواهید بود. نخستین مکان احتمالا فرودگاه است. در صورتی که این فرودگاه با Civic تحت همکاری باشید، یک QR کد به منظور دریافت اطلاعات درباره شما، برایتان ارسال خواهد شد.

با استفاده از اپلیکیشن Civic، اطلاعاتتان را از طریق گوشی هوشمند به طور مستقیم به شرکت ارسال می‌کنید. این اطلاعات روی دستگاه به طور کامل رمزنگاری شده هستند. از طریق اسکنر اثر انگشت، اسکنر عنبیه چشم یا هر سیستم احراز هویت پشتیبانی شده توسط گوشی هوشمندتان، مالکیت اطلاعات دریافت شده را اثبات خواهید کرد.

در ادامه می‌توانید از همان دستگاه برای اثبات هویت خود در مکان‌های مختلف نظیر فرودگاه یا هتل استفاده کنید. هر شرکت همکار با Civic از طریق بلاک چین قادر به اعتبارسنجی داده ارائه شده توسط شما خواهد بود. هر چه اپلیکیشن بیشتر مورد استفاده قرار بگیرد، میزان اعتماد سایر شرکت‌ها یا سازمان‌ها به هویت دیجیتال ذخیره شده توسط Civic افزایش پیدا می‌کند.

اما کاربرد توکن CVC در اینجا چیست؟ به منظور دریافت خدمات از آن بهره می‌بریم. اعتبارسنج‌های آیدی‌ها (بانک‌ها، اداره‌های دولتی و دیگر منابع مورد اعتماد) هزینه را در قالب Token نام برده دریافت خواهند کرد. تعدادی نیز به مشتری ارسال خواهد شد. به این ترتیب آن‌ها به خاطر نیاز شرکت‌ها به اعتبارسنجی اسناد و در ادامه خرید تعداد بیشتری توکن از کاربران، به استفاده از Civic تشویق خواهند شد. در اینجا یک اقتصاد پویا ایجاد شده و هر فردی به خاطر حضور، پاداش دریافت می‌کند.

طبق توضیح بالا بیشتر به تفاوت کوین و توکن پی برده‌اید. برخلاف سکه، توکن صرفا شکل دیجیتالی پول برای خرج یا ذخیره کردن نیست. در نظر داشته باشید پلتفرم Civic بیت کوین، اتریوم، نئو یا همه چیز درباره تفاوت توکن‌ هر کوین دیگر را قبول نمی‌کند، اما انجام تراکنش نیازمند خرج کردن تعداد مشخصی اتر است. دلیل، سوار شدن پلتفرم نام برده بر بستر بلاک چین اتریوم و نیاز این شبکه به پرداخت پاداش ماینرها است.

مزیت بزرگ ایجاد توکن

بررسی و مقایسه تفاوت کوین و توکن یک مزیت بسیار بزرگ خلق Token جدید را نشان داد. از آن جایی که توسعه‌دهنده یک دی اپ و توکن، مجبور به ایجاد بلاک چین اختصاصی خود نیست، صرفه‌جویی زیادی در زمان و پول خواهد شد. توسعه‌دهندگان در این زمان، در عین بهره بردن از تمام ویژگی‌های امنیتی سکه بومی بلاک چین انتخاب شده، از مزایای ارزهای دیجیتال در اپلیکیشن خود استفاده می‌کنند.

پول و زمان تنها چیزی نیست که با ایجاد توکن به جای کوین صرفه‌جویی خواهد شد. در صورت خلق یک بلاک چین و سکه به جای دی اپ‌ و توکن، مجبور به یافتن ماینرهای تازه برای اعتبارسنجی تراکنش‌های این شبکه خواهید بود. این در حالی است که طبق توضیحات بالا، با پرداخت مبلغی مشخص در قالب کوین بلاک چین مورد استفاده، ماینرهای آن تراکنش‌های مربوط به توکن شما را نیز اعتبارسنجی خواهند کرد.

عدم توانایی به منظور یافتن تعداد زیادی ماینر برای شبکه خود، به معنی ضعف آن در برابر حملات سایبری است. از طرفی افراد ترجیح می‌دهند عضو شبکه‌ای قدرتمند باشند. به همین دلیل این روزها، یافتن عضو برای یک بلاک چین جدید کار بسیار دشواری است.

نگاهی به انواع توکن‌ها

در ادامه مقایسه تفاوت کوین و توکن نگاهی به انواع مختلف Token خواهیم داشت. در سال 2018، مرجع نظارت بر بازار مالی سوئیس (FINMA) راهنمایی برای معرفی این توکن‌ها ارائه کرد.

  • توکن‌های اوراق بهادار (Security Tokens): بیشتر توکن‌ های عرضه شده طی یک ICO (عرضه اولیه سکه) در این دسته‌بندی قرار می‌گیرند. فرد خریدار، دارایی خود را با هدف افزایش آتی قیمت و کسب سود در یک ICO سرمایه‌گذاری می‌کند.
  • توکن‌های سهمی (Equity Tokens): اگر یک توکن نشان‌دهنده برخی سهام یا حقوق صاحبان سهام در شرکتی صادرکننده آن باشد، در این دسته‌بندی قرار خواهد گرفت. با این حال به خاطر نبود قوانینی روشن درباره مشخص کردن فعالیت قانونی از غیر قانونی، شرکت‌های محدودی چنین عرضه‌های اولیه سکه‌ای (ICO) راه‌اندازی کرده‌اند.
  • توکن‌های ابزاری (Utility Tokens): نام دیگر آن‌ها توکن‌های اپلیکیشن است. از طریق این دسته توکن‌ها، کاربران می‌توانند به سرویس‌ها یا کالاهایی مشخص دسترسی پیدا کنند. آنها نیز محبوبیت کمتری دارند، زیرا انتظار می‌رود بیشتر توکن ها، بر اساس عرضه محدودشان، ارزش کسب کنند.
  • توکن‌های پرداخت (Payment Tokens): همانطور که از نامشان پیداست، تنها کاربردشان پرداخت هزینه دریافت خدمات یا کالاها است.

نتیجه‌گیری از مقایسه کوین و توکن

سکه یا توکن، بومی بلاک چین خود است، اما توکن می‌تواند بر بستر یک بلاک چین دیگر ایجاد شود. تفاوت کوین و توکن در اینجا استقلال یا عدم استقلال از نظر داشتن یک بلاک چین منحصربه‌فرد است. کوین ها اغلب به عنوان پول دیجیتال کاربرد دارند، هر چند برای برخی از آن‌ها به خاطر ویژگی‌های شبکه، کاربردهای بیشتری نیز در نظر گرفته شده است. به عنوان نمونه می‌توان به استفاده برای پرداخت کارمزد اپلیکیشن‌ها، تراکنش‌ها و قراردادهای هوشمند اشاره کرد.

توکن ها بر اساس اهدافی متفاوت متولد می‌شوند. اگر هدف استفاده در یک دی اپ خاص باشد، کاربرد بر طبق این اپلیکیشن مشخص خواهد شد. در برخی مواقع از آن‌ها برای دادن حق مدیریت به کاربران شبکه استفاده می‌شود. انجام تراکنش داخل یک دی اپ یا ارائه سرویسی خاص نظیر تخفیف 50 درصد بایننس برای تراکنش‌های ایجاد شده با توکن خود، نمونه‌ای از دیگر کاربردها است.

تفاوت کوین و توکن ، کاربردها و مقایسه آنها

اغلب کسانی که تازه وارد بازار ارزهای دیجیتال شده‌اند، نام بیت کوین را شنیده‌اند اما با سایر پروژه‌ها و ارزهای دیجیتال آشنایی ندارند. همچنین کوین و توکن را به عنوان مترادف می‌شناسند؛ اما این دو کاملا مفهوم متفاوت دارند.

تفاوت کوین و توکن به زبان ساده

ارزهای دیجیتال به دو دسته تقسیم می‌شوند: کوین‌ها و توکن‌ها که هر کدام ویژگی‌های مخصوص به خود را دارند که به شرح زیر است:

  • هر ارز دیجیتالی که یک بلاک چین مستقل داشته باشد، کوین است (بیت کوین، اتریوم، ریپل)
  • توکن ها، ارزهایی هستند که بلاکچین مجزا ندارند و روی بلاک چین‌های دیگر مستقر هستند و از فناوری آن‌ها بهره‌مند می‌شوند. (توکن های ERC-20)
  • توکن‌ها می‌توانند روی چندین بلاکچین عرضه شوند؛ اما کوین‌ها فقط روی بلاکچین بومی خود توزیع می‌شوند.
  • توکن‌ها با توجه به اینکه در بلاکچین‌های مختلفی قابل خرید و فروش هستند، می‌توانند کارمزدهای متفاوتی داشته باشند؛ اما برای خرید و فروش کوین‌ها شما باید کارمزد شبکه آن کوین را پرداخت کنید.
  • توکنایز کردن( tokenize) امکان تبدیل یک دارایی را به توکن به شما می‌دهد. در رابطه با کوین‌ها چنین امکانی وجود ندارد.

برای خرید هر ارز دیجیتالی که مد نظر دارید می توانید از خدمات مجموعه ایرانیکارت استفاده کنید:

خرید ارز دیجیتال

کوین چیست؟

کوین‌ها، پول دیجیتالی هستند که با استفاده از فناوری رمزگذاری ایجاد می شوند و ارزش را در طول زمان ذخیره می کنند. کوین ها را می توان از طریق اثبات سهام (PoS) به دست آورد یا از طریق اثبات کار (PoW) استخراج کرد. تمام کوین‌ها به‌عنوان داده‌ها در یک پایگاه عظیم وجود دارند. دفتر کل عمومی و توزیع شده، جایی است که همه تراکنش ها در آن قابل مشاهده هستند. این پایگاه داده تمام تراکنش ها را پیگیری می کند و توسط رایانه هایی در سراسر جهان بررسی و تأیید می شوند. داده ها به صورت جمعی ذخیره شده و بین شرکت کنندگان شبکه بلاک چین به اشتراک گذاشته می شود. از آنجایی که بلاک چین دارای شفافیت است، احتمال کلاهبرداری را کاهش می دهد. بیت کوین معروف ترین و شناخته شده‌ترین کوین و مبتنی بر بلاک چین است. دانستن نکته ی داشتن بلاکچین اختصاصی یکی از مهم ترین تفاوت های کوین و توکن است.

پیشنهاد مطالعه بیشتر: کوین چیست؟

سکه ها دارای ویژگی های مشابه پول هستند:

  1. قابل تعویض، قابل تقسیم، قابل ارسال/دریافت، قابل استخراج، بادوام و با عرضه محدود هستند.
  2. آن‌ها به بلاک چین باز عمومی گره خورده اند (هر کسی مجاز است به شبکه بپیوندد و در آن شرکت کند)

کاربرد کوین‌ها

  1. برای نقل و انتقالات (می توانید با استفاده از آن‌ها، ارز دیجیتال واریز یا برداشت کنید)
  2. به عنوان یک ذخیره دارایی (می توانید آن‌ها را به عنوان سرمایه گذاری نگهداری کنید)
  3. به عنوان یک واحد ارز(شما می توانید آن‌ها را در ازای کالاها یا خدمات پرداخت کنید)

کوین‌های محبوب

  1. بیت کوین (BTC) در سال 2009 توسط ساتوشی ناکاموتو راه اندازی شد، بیت کوین اولین کوین رمزنگاری در جهان است و این موضوع آن را به ارزش ترین ارز دیجیتال تبدیل کرده است.
  2. اتریوم (ETH) چیزی فراتر از یک ارز دیجیتال است. با ایجاد و اجرای قراردادهای هوشمند، اتریوم به بستر هزاران پروژه بلاک چین و NFT تبدیل شده است.
  3. کاردانو(ADA) در سال 2015 توسط چارلز هاسکینسون(یکی از بنیانگذاران اتریوم) تأسیس شد و تراکنش های همتا به همتا (P2P) را با کوین تسهیل شد. Cardano یک پلتفرم بلاک چین منبع باز و غیرمتمرکز است که یکی از اولین پلتفرم هایی بود که بر اساس اجماع PoS اجرا شد و به عنوان یک کریپتو کوین سبز شناخته شد.

فرق کوین و توکن چیست

توکن چیست؟

توکن‌ها دارایی‌های دیجیتالی هستند که توسط پروژه‌های غیرمتمرکز روی یک بلاکچین صادر می‌شوند و می‌توانند به عنوان روشی برای پرداخت در داخل اکوسیستم استفاده شوند و اغلب از قراردادهای هوشمند برای تحقق اهداف مختلف استفاده می کنند. به به دارندگان توکن‌ها حق مشارکت در شبکه داده می‌شود.

یک توکن رمزنگاری می‌تواند سهمی از مالکیت یک DAO، یک محصول دیجیتال یا NFT باشد. انواع مختلفی از توکن های رمزنگاری وجود دارد. برخی از توکن های حاکمیتی به دارندگان حق رای در DAO ارائه می دهند. توکن‌های ابزاری ممکن است دسترسی به خدمات یا محصولات خاصی را فراهم کنند. توکن‌های امنیتی مانند اوراق بهادار عمل می‌کنند.

توکن ها دارای شبکه بلاکچین اختصاصی نیستند و می توانید از این نکته مهم برای تشخیص تفاوت کوین و توکن استفاده کنید

پیشنهاد مطالعه بیشتر: توکن غیر قابل معاوضه یا NFT چیست؟

کاربرد توکن‌ها

بیشتر توکن‌ها برای استفاده در یک پروژه بلاک چین یا dapp طراحی شده اند. برخلاف کوین‌ها، توکن ها استخراج نمی شوند. آن‌ها توسط توسعه دهنده پروژه ایجاد و توزیع می شوند. از توکن‌ها می‌توان به روش های بی شماری استفاده کرد.

توکن ها در درجه اول به عنوان دارایی های دیجیتال در پروژه ها عمل می کنند. می توان از آنها برای پاداش دادن به اقدامات خاص، افزایش بودجه یا پرداخت هزینه استفاده کرد. به طور کلی، آنها را می توان به پنج نوع اصلی طبقه بندی کرد:

1.توکن‌های کاربردی:

توکن های Utility به کاربران امکان دسترسی به یک سرویس مبتنی بر بلاک چین را می دهند. برای مثال توکن BAT توسط تبلیغ‌کنندگان در مرورگر وب Brave، به عنوان پاداش در ازای مشاهده تبلیغات به مخاطبان پرداخت می‌شود. یا توکن‌های هواداری که معمولا توسط تیم‌های همه چیز درباره تفاوت توکن‌ ورزشی عرضه می‌گردد و به نوعی برای حمایت هواداران از این تیم محبوب خود خریداری می‌شوند.

2.توکن‌های تراکنشی:

توکن هایی مانند تتر(USDT)، باینس (BUSD) و دای (DAI) به عنوان استیبل کوین شناخته می شوند. این بدان معنی است که آن‌ها در معرض نوسانات بازار کریپتو نیستند و بنابراین به عنوان وسیله ای برای مبادله و ذخیره ارزش دارایی مورد استفاده قرار می‌گیرند.

3.توکن‌های امنیتی:

توکن های امنیتی، و سهامی هستند که در یک بلاک چین به توکن های دیجیتال تبدیل شده اند. این توکن ها به دارندگان این حق را می دهند که در بخشی از سود شرکتی را که در آن سرمایه گذاری کرده اند، شریک باشند. (مانند اوراق بهادار)

4.توکن‌های غیر قابل تعویض:

ان اف تی‌ها (NFT)، توکن‌های رمزنگاری منحصربه‌فردی هستند که نشان دهنده مالکیت دارایی‌های دیجیتال هستند. این توکن‌ها برخلاف سایر توکن‌ها، غیرقابل جایگزینی و تعویض هستند. از ان اف تی‌ها برای انتشار آثار هنری دیجیتال، خرید و فروش دارایی ‌های مجازی و همچنین در بازی‌های متاورسی استفاده می‌شود. اگر نمی‌دانید متاورس چیست و ان اف تی‌ها چه کاربردی در آن دارند، حتما مطالب مرتبط را در وبلاگ ایرانیکارت بخوانید.

5.توکن‌های حکومتی:

توکن‌های حاکمیتی به دارنده این حق را می‌دهند که پیشنهاداتی را برای تغییر در یک پروژه بلاک چین ارائه دهند و در مورد آن رأی دهد. با انجام این کار، کاربران مستقیماً بر عملکرد یک پروتکل تأثیر می گذارند. برای مثال، پروتکل پس انداز کامپاند(Compound)، برای همه کاربران یک توکن به نام COMP صادر می کند. با استفاده از این توکن، دارندگان در مورد نحوه ارتقاء رای می دهند. هر چه افراد توکن های COMP بیشتری داشته باشید، حق رای بیشتری کسب می کنند.

پیشنهاد مطالعه بیشتر: توکن چیست؟

توکن‌های محبوب

اکسی اینفینیتی( Axie Infinity) یکی از شناخته‌شده‌ترین بازی‌های متاورسی (P2E) است که دارای یک توکن کاربردی به نام SLP است. با بدست آوردن یا خریدن SLP، بازیکنان می توانند درون بازی عملکرد بهتری داشته باشند.

سایر توکن‌های محبوب که برای وام دهی و یا اقتصاد درون بازی استفاده می‌شوند عبارتند از: DAI ،COMP و MANA.

چنانچه به دنبال کیف پول مناسبی برای ارزهای دیجیتال خود و نگهداری کوین و توکن ها هستید؛ می توانید از خدمت خرید کیف پول سخت افزاری ایرانیکارت استفاده کنید.

جمع بندی تفاوت کوین و توکن

  1. کوین‌های رمزنگاری اغلب بومی یک بلاک چین هستند و برای استفاده مستقیم به عنوان ارز ایجاد شدند. دارندگان می توانند از آنها برای پرداخت هزینه کالا و خدمات استفاده کنند.
  2. توکن‌ها را نیز می‌توان برای پرداخت‌ها استفاده کرد، اما آن‌ها کاربردهای دیگری نیز دارند و نقش مهمی در DeFi، بازی و DEX دارند.
  3. توکن‌های رمزنگاری دارایی‌های دیجیتالی هستند که بر روی یک بلاک چین موجود (با استفاده از قراردادهای هوشمند) ساخته شده‌اند و می‌توانند عملکردهای متنوعی را انجام دهند. مانند دسترسی به خدمات و ویژگی‌های یک پلتفرم خاص.
  4. یک توکن می تواند روی چندین بلاک چین اجرا شود. این مزیت سبب سرعت و انعطاف‌پذیری توکن‌ها می‌شود.

ارز های دیجیتال توکن یا کوین

شما چقدر در حوزه خرید و فروش ارزهای دیجیتال فعالیت دارید؟ به نظر شما سرمایه گذاری در ارزهای دیجیتال آینده خوبی دارد؟ نظرات خود را ما در میان بگذارید.

اغلب کسانی که تازه وارد بازار ارزهای دیجیتال شده‌اند، نام بیت کوین را شنیده‌اند اما با سایر پروژه‌ها.



اشتراک گذاری

دیدگاه شما

اولین دیدگاه را شما ارسال نمایید.