آیا بیت کوین قابل ردیابی است؟

تاریخچه تراکنش‌های کریپتو در دسترس عموم کاربران قرار دارد. بنابراین اگر آدرس کیف پول کاربری را در اختیار داشته باشید، می‌توانید تراکنش‌های او را ردیابی کنید. گرچه این آدرس‌ها به صورت رشته کاراکتر است اما راه‌هایی برای افشای اطلاعات وجود دارد.

چگونه می‌توان تراکنش‌های بیت کوین را ردیابی کرد؟

از زمان پیدایش بیت کوین اولین ارز دیجیتال جهان حدود ۱۱ سال می گذرد و این ارز دیجیتال از آن زمان تا به حال به طور گسترده ای مورد پذیرش قرار گرفته است. متاسفانه بیت کوین بر روی یک بلاک چین عمومی عملکرد دارد و این سبب می شود که هر فردی با در دست داشتن ابزارهای مناسب، شانس پیدا کردن اطلاعات در مورد تراکنش های بیت کوینی را داشته باشد. در این مقاله به این موضوع پرداخته آیا بیت کوین قابل ردیابی است؟ می شود که آیا تراکنش های بیت کوین واقعا ناشناس و غیرقابل ردیابی هستند.

در اوایل عمر بیت کوین، کاربرانش تصور می کردند که تراکنش های آنها بر روی بلاک چین قابل ردیابی نیست. به مرور زمان مشخص شد که در یک بلاک چین عمومی، همه چیز در معرض دید همگان قرار دارد. ممکن است فرد کنجکاوی بخواهد بداند که چگونه تراکنش های بیت کوین بر روی بلاک چین آن انجام می شود و آنها را نظارت کند اما همچنین ممکن است که یک مجرم بخواهد بداند که شما چقدر بیت کوین دارید و به طور متداول چقدر به ارسال و خرج کردن بیت کوین های خود می پردازید.

چگونه می توان تراکنش های بیت کوین را ردیابی کرد؟

از طریق کاوشگرهای بلاک و سرویس‌های اختصاصی که توسط برخی از صرافی ‌های ارزهای دیجیتال ارائه می شود.

برخلاف روند دشوار و پیچیده‌ی بررسی جزئیات تراکنش‌ها در سیستم بانکی، بلاک چین سطح شفافیت بسیار بالاتری را ارائه می دهد. هر کسی می تواند اطلاعات را در شبکه‌ی بیت کوین بر اساس آدرس‌، شماره‌ی بلاک و هش تراکنش، جستجو کند. این امر، هنگامی که با کاوشگرهای کیف پول همراه باشد، بدین معنی است که می توان بین آدرس ها و کیف پول هایی که برای نگهداری بیت کوین استفاده می شود ، پیوند برقرار کرد.

مطمئناً، کاربران می‌ توانند وضعیت تراکنش و دریافت تاییده‌ی شبکه را در هر لحظه بررسی کنند. اما لازم به یادآوری است که این ابزارها برای سازمان های مجری قانون که در تلاش برای جلوگیری از استفاده از بیت کوین برای فعالیت‌ های غیرقانونی آیا بیت کوین قابل ردیابی است؟ هستند نیز کاربرد دارد.

آیا مزایایی برای ردیابی تراکنش ها وجود دارد؟

تعداد زیادی از برنامه برای استفاده در این زمینه وجود دارد.

هنگامی که از صرافی ارزهای دیجیتال استفاده می کنید، ردیابی تراکنش ها می توانند به شما کمک کنند تا بررسی کنید که آیا پلتفرم معاملاتی آنها به طور عادی کار می کند و اینکه نهایی شدن یک تراکنش ممکن است چقدر طول بکشد. این امر می تواند اطلاعات ارزشمندی را قبل از انجام پرداخت در اختیار شما قرار دهد. زیرا تأخیرهای طولانی مدت ممکن است باعث این مسئله شود که شما پخواهید از پردازشگر دیگری استفاده کنید.

استفاده از ابزار‌های ردیابی می‌ تواند امکان ارزیابی مالیاتی بهتری را به کاربران ارائه دهد. همچنین امکان ارزیابی بازدهی سبد سرمایه‌ گذاری نیز به سهولت امکان ‌پذیر است. حتی در صورتی که ارزهای دیجیتال را اشتباها به آدرس دیگری ارسال کرده باشید نیز می ‌توان با کمک ویژگی ردیابی تراکنش‌ آدرس گیرنده را مشخص کرد. اما متأسفانه، هیچ وجه تضمینی وجود ندارد که شما بتوانید دارایی خود را پس بگیرید.

چگونه می توان کارمزد تراکنش ها را کاهش داد؟

برای شروع، اطمینان از پرداخت هزینه های کافی مهم است.

با گذشت سالها، تعداد تراکنش هایی که از طریق شبکه بیت کوین انجام می شود، همچنان در حال افزایش است. این بدان معناست که ماینرها تراکنش ‌های دارای کارمزد بالاتر را در اولویت قرار می دهند.

زمانی که یک تراکنش با کمترین سطح کارمزد در شبکه ارسال شود، ممکن است دریافت تاییدیه‌ی شبکه ساعت‌ ها، روزها و حتی چند هفته طول بکشد. چنین تاخیر‌های طولانی در تایید تراکنش‌ ها نشان می دهد که تعداد تراکنش ‌ها به طور مستمر انجام می شود و در نتیجه ماینر‌ها انگیزه‌ی کمتری برای تایید تراکنش ‌های با کارمزد‌های کم خواهند داشت.

کیف پول ‌های ارزهای دیجیتال و برخی از صرافی‌ها به کاربران خود کمک می کنند تا تاییدیه‌ی شبکه را سریع تر دریافت کنند. برخی از پلتفرم‌ها با بررسی مستمر میزان فعالیت شبکه‌ی بیت کوین، پرداخت کارمزد به صورت متغیر را به کاربران پیشنهاد می‌کنند؛ به این معنی که بر اساس میزان انباشتگی در شبکه‌ی بیت کوین، کاربران کارمزد متغیری را پرداخت خواهند کرد. کاربران همواره می‌توانند به منظور دریافت سریع‌تر تاییده‌ی شبکه، میزان کارمزد را در زمان ارسال تراکنش افزایش دهند. برعکس، اگر عجله ای برای دریافت سریع تاییده‌ی شبکه وجود نداشته باشد، کاربران می‌ توانند با کاهش میزان کارمزد ارسالی، هزینه‌ی کمتری برای ارسال تراکنش پرداخت کنند.

چرا انجام تراکن های بیت کوین اینقدر طول می کشد؟

مقیاس پذیری مشکلی است که مدت هاست در شبکه بیت کوین مطرح بوده است.

به منظور نهایی شدن تراکنش‌های بیت کوین پیش از ارسال به گیرنده، معمولا تایید ۶ نود شبکه‌ی بیت کوین ضروری است. زمانی که این موضوع با حجم بالای تقاضا در شبکه همراه باشد، به این معنی است که تائید تراکنش می تواند از ۱۰ دقیقه بیشتر شده و حتی تا یک روز یا حتی بیشتر نیز طول بکشد.

مقیاس ‌پذیری مسئله‌ای است که شبکه‌ی بیت کوین سال هاست با آن مواجه است. شبکه‌ی بیت کوین تنها قادر به پردازش هفت تراکنش در هر ثانیه است. به این معنی که این میزان پردازش در مقایسه با شبکه های پرداختی مانند ویزا بسیار ناچیز است. اگرچه راه‌ حل ‌هایی همانند استفاده از شبکه‌ی لایتنینگ یک لایه به شبکه‌ی بلاک چین اضافه می ‌کند تا سرعت ارسال تراکنش‌ ها افزایش یافته و میزان کارنزدها کاهش یابد، برای رفع مشکل مقیاس ‌پذیری پیشنهاد شده است، اما باید گفت که تاکنون هیچ‌ کدام از این راه حل ها از استقبال گسترده‌ای برخوردار نبوده‌اند.

آیا تراکنش های بیت کوین قابل لغو شدن است؟

این یک سوال بسیار رایج است، اما پاسخ آن خیر می باشد.

بلاک چین ها طوری طراحی شده اند که برگشت ناپذیر بوده و به محض ارسال تراکنش به یک شبکه، کنترل آن از دست فرد خارج می شود. به همین دلیل ضروری است که قبل از ارسال تراکنش های ارزهای دیجیتال باید بررسی دقیقی صورت بگیرد تا اطمینان حاصل کنید که هیچ گونه خطای در تایپ آدرس انجام نداده اید. همچنین لازم است تأیید کنید که مقدار مناسب از ارزهای دیجیتال را ارسال می کنید.

چگونه می توان از وضعیت انجام تراکنش ها مطلع شد؟

برخی از صرافی های ارزهای دیجیتال در تلاش هستند تا شفافیت کاملی را در زمینه ارسال تراکنش ها به کاربران خود ارائه دهند.

این ویژگی برای کاربرانی که به‌ تازگی فعالیت خود را در عرصه بیت کوین و سایر ارزهای دیجیتال آغاز کرده‌اند بسیار مفید است.

HitBTC، که خود به عنوان یکی از پیشرفته ترین صرافی های ارزهای دیجیتال در بازار شناخته شده است، یک مانیتور سیستمی ایجاد کرده است که آمارهای مربوط به تراکنش های ورودی و خروجی را برای هر یک از ارزهای دیجیتالی که پشتیبانی می کند، ارائه می دهد و زمان پردازش ۱۰۰ تراکنش و سریع ترین و کندترین تراکنش نیز قابل ارائه است.همچنین، اطلاعات مربوط به عملیات تعمیر و نگهداری و همچنین به روزرسانی هایی که بر روی پلتفرم صرافی ها صورت گرفته است که ممکن است بر روی تراکنش ها تاثیرگذار باشد نیز قابل ارائه است.

آیا بیت کوین قابل ردیابی است؟

امروز در این مقاله آموزشی ما به قابل ردیابی بودن یا نبودن تراکنش های بیت کوین (BTC) میپردازیم. با تیم فیبوتک همراه باشید.

آیا میتوانید تراکنش های بیت کوین را ردیابی کنید؟

از طریق جستوجوگر بلاک چین، میتوان به راحتی تراکنش های بیت کوین را ردیابی کرد، اما انجام تراکنش های بیت کوین به صورت ناشناس به طور فزاینده ای دشوار میشود. مطمئناً امکان ردیابی تراکنش بیت کوین (BTC) وجود دارد. جستوجوگر های بیت کوین به شما امکان می دهند فعالیت ها را در بلاک چین بیت کوین ترسیم کنید. به لطف این شفافیت، تراکنش ها قابل ردیابی هستند و می توانید بلاک چین را به عنوان نوعی پایگاه داده باز پر از تراکنش های بیت کوین در نظر بگیرید.

سایر ارزهای رمزنگاری شده مانند اتریوم (ETH) و سولانا (SOL) نیز جستوجوگر بلاک چین خود را به نام Etherscan و SolScan دارند. در تمام این جستوجوگر ها، میتوانید اطلاعاتی درباره تراکنش‌های روی بلاک چین پیدا کنید، مانند اینکه چه مقدار رمزارز ارسال شده است و چه آدرس‌هایی در این تراکنش نقش داشته‌اند. علیرغم شفافیت بلاک چین، بسیاری از مردم فکر می کنند که شما همچنان می توانید به صورت ناشناس تراکنش های بیت کوین را انجام دهید.

با این حال، کشورهای بیشتری در حال اجرای قوانین (KYC) هستند که از شما می‌خواهد هویت خود را در پلت‌فرم‌های تجاری متمرکز نشان دهید. با افشای هویت شما، کشف تراکنش‌هایی که انجام داده‌اید و دیدن آنچه در کیف پول بیت‌کوین شما وجود دارد برای دولت بسیار آسان‌تر میشود.

برای اینکه بتوان در یک صرافی مرکزی معامله کرد، اطلاعات شخصی باید به صرافی ارائه شود. بنابراین آدرس های بیت کوین را میتوان به داده های شخصی مرتبط کرد. از آنجایی که داده های تراکنش های قبلی بیت کوین حذف نمیشوند، همیشه امکان مشاهده تراکنش های گذشته وجود دارد.

چه چیزی بیت کوین را قابل ردیابی میکند؟

تراکنش های بیت کوین قابل ردیابی هستند زیرا بلاک چین بیت کوین کاملاً شفاف است و هر تراکنش به صورت عمومی در یک آیا بیت کوین قابل ردیابی است؟ دفتر کل توزیع شده ذخیره می شود.

از سال 2013، مطالعات مختلف به دنبال ردیابی تراکنش های بیت کوین و هویت های مرتبط با آن بوده است. اگرچه امکان ایجاد شکل خاصی از ناشناس بودن با ارزهای دیجیتال وجود دارد، اما ارسال تراکنش‌ها به صورت کاملاً ناشناس از طریق بلاک چین بیت‌کوین دشوار است. بلاک چین ها کاملاً باز و در دسترس همه هستند.

به لطف شفافیت بلاک چین، میتوان به راحتی جریان پول را ردیابی کرد. اگر هویت پشت آدرس کیف پول مشخص باشد، میتوان تراکنش های انجام شده را در آینده ردیابی و ردیابی کرد. همه این معاملات را میتوان با جزئیات مشاهده کرد. به این ترتیب میتوان دید که چه مبلغی ارسال شده است، بلکه در کدام تاریخ و به کدام کیف پول ارسال شده است.

تراکنش های بیت کوین چگونه ردیابی میشوند؟

با افزایش قوانین و نظارت، دولت ها میتوانند تراکنش های جعلی بیت کوین را با یافتن هویت پشت آدرس کیف پول بیت کوین، راحت تر ردیابی کنند. در سال‌های اخیر، میلیون‌ها ارز دیجیتال توسط دولت‌های مختلف در سراسر جهان توقیف شده است. مجرمان فرصت‌هایی را که فناوری بلاک چین ارائه میدهد دیدند و سعی کردند تا حد امکان به صورت ناشناس ارزهای دیجیتال مانند بیت‌کوین را خریداری کنند.

در نهایت، این برای بسیاری از کلاهبرداران به خوبی جواب نداد و میتوان گفت که تراکنش های بیت کوین کاملاً ناشناس نیستند. این رویدادها به تشدید قوانین در این زمینه و تشدید جستجو برای معاملات متقلبانه کمک کرده است.

هنگام معامله از کیف پول های بیت کوین که هویت آنها مشخص نیست، آیا بیت کوین قابل ردیابی است؟ تراکنش ها را میتوان به سرعت ردیابی کرد، اما کشف هویت ممکن است زمان ببرد. وقتی شخصی میخواهد ارزهای دیجیتال خود را با دلار ایالات متحده مبادله کند، ردیابی هویت صاحب کیف پول و ردیابی تراکنش‌ها بسیار آسان‌تر میشود.

آیا میتوانید آدرس کیف پول بیت کوین را جستجو کنید؟

امکان جستجوی آدرس کیف پول بیت کوین از طریق اکسپلورر بیت کوین وجود دارد. با این حال، پیدا کردن یک آدرس رمزنگاری به این معنی نیست که شما هویت پشت آن را نیز میدانید.

زمانی که شما هیچ اطلاعات شناسایی مرتبط با کیف پول بیت کوین ندارید، جستجو کردن آن دشوار است. از طریق یک جستوجوگر بلاک چین، یافتن تراکنش‌ها و آدرس‌ها آسان است، اما یافتن هویت پشت آدرس کیف پول زمان زیادی میبرد.

از آنجایی که آدرس کیف پول شخصی نباید ناشناس باشد، اما پیدا کردن آن دشوار است، آدرس کیف پول بیت کوین را نام مستعار مینامند، نام مستعار، که با نام واقعی شخص متفاوت است. داده‌ها به هویتی مرتبط نیستند، اما هنوز هم میتوان هویت یا نام مستعار یک فرد را ردیابی کرد.

چالش های ردیابی آدرس بیت کوین چیست؟

ردیابی تراکنش های بیت کوین زمانی که افراد از کیف پول های مختلف و میکسرهای بیت کوین استفاده میکنند ممکن است دشوار باشد. این عوامل روند جستجو را مختل میکنند و زمان زیادی را میگیرند.

علیرغم این واقعیت که برای کاربران کیف پول بیت کوین انجام تراکنش های کاملاً ناشناس چالش برانگیز است، راه های مختلفی برای نزدیک شدن به ناشناس بودن وجود دارد. به عنوان مثال، امکان استفاده از میکسر ارزهای دیجیتال وجود دارد.

در این مورد، این یک میکسر بیت کوین است که تضمین میکند که ردیابی بیت کوین دشوارتر است. این کار با ترکیب تراکنش‌های BTC از افراد مختلف در یک استخر انجام میشود و سپس تراکنش‌ها به آدرس‌های مورد نظر ارسال میشوند.

علاوه بر این، نظارت بر کیف پول ها نیز میتواند بسیار دشوار باشد. اگر کسی نمیخواهد فعالیت‌هایش در شبکه بیت‌کوین قابل ردیابی باشد، میتوان نوعی صفحه دود ایجاد کرد. با ایجاد بسیاری از کیف پول های رمزنگاری و انجام تراکنش های مختلف بین این کیف پول ها، ردیابی تراکنش ها و کیف پول ها برای هر کسی دشوارتر میشود.

هر دو چالش به خودی خود دشوار هستند، اما ترکیب آنها می تواند ردیابی آدرس بیت کوین را بسیار دشوارتر کند. ردیابی تراکنش ها و کیف پول ها زمان و انرژی زیادی را می طلبد.

آیا میتوانید یک کیف پول بیت کوین ناشناس داشته باشید؟

کیف پول های بیت کوین ناشناس وجود دارند، اما در هنگام کار با آنها مراقب باشید. شما میتوانید هویت خود را فاش کنید، که هدف کیف پول را شکست میدهد.

مطمئناً داشتن یک کیف پول بیت کوین ناشناس امکان پذیر است. با این حال، یک کیف پول به تنهایی برای اطمینان از این ناشناس بودن کافی نیست. هنگامی که شخصی چندین تراکنش انجام میدهد، یک هویت میتواند به کیف پولی مرتبط شود که این اطلاعات در آن مشخص است. با توجه به قوانین سخت‌تر KYC برای صرافی‌ها، به نظر میرسد انجام تراکنش‌ها به صورت کاملاً ناشناس چالش‌برانگیزتر باشد.

با این وجود، کیف پول‌های بیت‌کوین وجود دارند که به شما امکان میدهند کاملاً ناشناس عمل کنید. کیف پول Electrum نمونه ای از این مورد است که میتواند با کیف پول سخت افزاری نیز ادغام شود. قبل از انتخاب استفاده از یک کیف پول ناشناس، مفید است ابتدا نحوه ورود بیت کوین به این کیف پول را در نظر بگیرید. هنگامی که بیت کوین از صرافی با KYC ارسال میشود، ناشناس بودن قبلاً از بین رفته است.

آیا باید آدرس بیت کوین خود را به صورت عمومی به اشتراک بگذارم؟

اشتراک گذاری کلیدهای عمومی مشکلی نیست، اما مطمئن شوید که کلید خصوصی توسط اشخاص ثالث قابل یافتن نیست. تراکنش ها را میتوان به کلید عمومی ارسال کرد که کاملا امن است.

به اشتراک گذاری آدرس بیت کوین خود به صورت عمومی امن است. به این ترتیب میتوان با خیال راحت کمک ها یا پرداخت ها را تکمیل کرد. هیچ ارز دیجیتالی از طریق آدرس عمومی قابل سرقت نیست. تنها راهی که از طریق آن امکان سرقت رمزنگاری وجود دارد این است که فردی موفق شده باشد کلیدهای خصوصی را در دست بگیرد.

کیف پول بیت کوین همیشه بین کلیدهای عمومی و کلیدهای خصوصی تفاوت ایجاد میکند. یک کلید عمومی را میتوان با آدرس ایمیل شما مقایسه کرد. هر کسی میتواند به آن ایمیل بفرستد، اما فقط صاحب آدرس ایمیل میتواند آنها را بخواند. با یک آدرس ارز دیجیتال، این تفاوتی ندارد زیرا دیگران میتوانند از این آدرس برای ارسال رمزنگاری استفاده کنند و صاحب آدرس تنها کسی است که میتواند از دارایی دیجیتال استفاده کند.

کلید خصوصی رمز ورود به کیف پول است. مهم است که این کد منحصر به فرد در مکانی آفلاین نگهداری شود که هیچ کس به آن دسترسی نداشته باشد. به اشتراک گذاری داده های شخصی مانند کلیدهای خصوصی و رمز کیف پول با دیگران میتواند باعث خالی شدن کیف پول مورد نظر شود. بنابراین، تنها در صورت لزوم کلید عمومی را به اشتراک بگذارید و سایر کدها را در مکانی امن نگهداری کنید.

آیا دولت ها می آیا بیت کوین قابل ردیابی است؟ توانند بیت کوین را ردیابی کنند؟

سازمان های مجری قانون مانند IRS و FBI از داده های بلاک چین برای ردیابی بیت کوین و همکاری با شرکت های خصوصی برای ردیابی مجرمان و مالیات دهندگان استفاده می کنند.

آنچه خواهید خواند

چه اتفاقی برای ارزهای رمزپایه گزارش نشده می افتد؟

گزارش نکردن بیت کوین در صورت لزوم می تواند عواقب جدی برای زندگی شخصی و مالی شما داشته باشد. جریمه های ارائه یک اظهارنامه نادرست می تواند قابل توجه باشد و حتی در شرایط خاص می تواند جرم محسوب شود.

افراد ممکن است تعجب کنند که آیا صرافی های متمرکز ارزهای دیجیتال به طور فعال به IRS گزارش می دهند یا خیر. به طور مشابه، IRS به اصطلاح احضار جان دو را برای صرافی ها، از جمله Coinbase، برای درخواست اطلاعات از مردم و دستگیری افرادی که سعی در جعل بدهی مالیاتی خود دارند، صادر کرده است.

اما احضاریه هایی مانند این تنها ابزار اجرای قانون نیست که IRS برای اعمال مالیات بیت کوین استفاده می کند. به عنوان مثال، فرم 1040 به طور خاص از مالیات دهندگان ایالات متحده می پرسد که آیا با ارزهای دیجیتال مانند بیت کوین معامله کرده اند یا خیر.

برخی از افراد ممکن است تصمیم بگیرند که از گزارش تراکنش ها، درآمد و سود سرمایه بیت کوین خودداری کنند. اگر با یک فرآیند تحقیقاتی روبرو شوید، ممکن است فرار مالیاتی یا کلاهبرداری در نظر گرفته شوید. ممکن است در نهایت افراد مجبور به پرداخت جریمه شوند یا حتی مسئولیت کیفری داشته باشند. در واقع فرار مالیاتی جرم محسوب می شود. مجازات ها می تواند از پنج سال زندان و ده ها هزار دلار جریمه باشد.

برای این مقاله مجوز خریداری کنید. پشتیبانی شده توسط SharpShark.

بیت کوین چگونه مالیات می گیرد؟

نحوه گزارش بیت کوین برای مالیات و قوانین مالیات بیت کوین به موقعیت خاص و کشور محل سکونت شخصی افراد بستگی دارد. به عنوان مثال، مالیات دهندگان ایالات متحده ملزم به گزارش فروش ارزهای دیجیتال و سایر رویدادهای مشمول مالیات هستند و هر یک از این تراکنش ها پیامدهای قانونی متفاوتی دارند.

پول فیات که از فعالیت‌های ارزهای دیجیتال به دست می‌آید نیز به عنوان سود محقق شده در نظر گرفته می‌شود که با نرخ‌های مختلف مالیاتی مشمول مالیات می‌شود و می‌تواند سرمایه یا درآمد در نظر گرفته شود. مراقب آخرین اطلاعات در مورد الزامات و تعهدات مالیاتی باشید.

وقتی بیت کوین را به صورت نقدی می فروشید، بیت کوین را به ارز دیجیتال دیگری تبدیل می کنید یا از بیت کوین برای خرید کالا یا خدمات استفاده می کنید، ممکن است این رویداد به عنوان سود سرمایه مشمول مالیات شود. طبق آخرین الزامات، سود سرمایه ارزهای دیجیتال در ایالات متحده باید با ثبت فرم 8949 ثبت شود.

اگر شخصی در بیت کوین حقوق دریافت می کند یا برای ارائه کالا یا خدمات بیت کوین دریافت می کند، در صورتی که درآمد در نظر گرفته شود، ممکن است بیت کوین نیز مشمول مالیات شود. از برخی رویدادهای مرتبط با بلاک چین آگاه باشید زیرا ممکن است مالیات بر آنها اعمال شود (مثلاً پاداش دادن از طریق هارد فورک یا ایردراپ، یا به دست آوردن دارایی های جدید).

برعکس، موقعیت‌های خاصی مشمول مالیات نیستند، مانند نگهداری غیرفعال بیت‌کوین یا زمانی که کمک مالی یا هدیه‌ای از بیت‌کوین منتقل می‌شود. در برخی شرایط، ممکن است هنوز یک الزام قانونی یا الزامی برای گزارش چنین حوادثی به IRS یا یک آژانس واجد شرایط جایگزین وجود داشته باشد.

آیا مقامات می دانند بیت کوین کی و کجا خریداری می شود؟

جدا از تجزیه و تحلیل داده ها که به تنهایی یا با همکاری شرکت های خصوصی انجام می شود، مقامات ممکن است اطلاعاتی را از صرافی های متمرکز درخواست کنند. طبق مقررات، صرافی های متمرکز نیز ممکن است موظف به اشتراک گذاری چنین اطلاعاتی باشند. با این حال، همه صرافی های ارز دیجیتال با مقامات همکاری نمی کنند.

صرافی متمرکز یک صرافی ارز دیجیتال است که توسط یک نهاد واحد مانند Coinbase اداره می شود. یک صرافی متمرکز برای تبدیل شدن به یک اپراتور دارای مجوز در یک کشور یا منطقه خاص باید با مقررات مطابقت داشته باشد.

به عنوان مثال، برای کاهش ناشناس بودن ارزهای دیجیتال و سوء استفاده از ارزهای دیجیتال، اکثر صرافی‌های متمرکز چک‌های «مشتری را بشناسید» (KYC) را به کار می‌گیرند. KYC برای کمک به مقامات در تجزیه و تحلیل فعالیت در بلاک چین و همچنین تأیید هویت مشتری در نظر گرفته شده است. در عمل، افراد ملزم به ارائه اسناد مختلف و داده های خود قبل از اجازه تجارت، سرمایه گذاری و تجارت هستند.

پس از اجرای KYC، ممکن است صرافی ها لازم باشد یا لازم باشد آن داده ها را با مجری قانون به اشتراک بگذارند. همانطور که صرافی ها دارای داده های شخصی و تجاری افراد هستند، دولت ها نیز چنین هستند. با استفاده از اطلاعات به دست آمده از صرافی های متمرکز، IRS می تواند کیف پول های بیت کوین ناشناخته را با استفاده از چک های KYC و اطلاعات شخصی مربوطه شناسایی کند.

با این وجود، همه صرافی ها از KYC استفاده نمی کنند. به عنوان مثال، صرافی‌های غیرمتمرکز (DEX) دارای دفتر مرکزی هستند و توسط یک شرکت متمرکز یا گروه کوچکی از افراد اداره نمی‌شوند، که رعایت آنها را دشوار می‌کند.

چگونه دولت ها بیت کوین را ردیابی می کنند؟

فناوری بلاک چین بیت کوین در اصل ناشناس است، اما به دلیل فاکتور شفافیت قابل ردیابی است. بنابراین بیت کوین را می توان «شبه ناشناس» نامید. آژانس های دولتی کارشناسان ارزهای دیجیتال را برای کمک به ردیابی و شناسایی بیت کوین استخدام می کنند.

در عمل، مقاماتی مانند پلیس، IRS و FBI چگونه می توانند بیت کوین را ردیابی کنند؟ مجریان ممکن است نتوانند مستقیماً طرف های درگیر در تراکنش های بیت کوین را شناسایی کنند، بنابراین بلاک چین می توانید حرکات BTC و الگوهای مربوطه را مشاهده کرده و سعی کنید آن ها را تجزیه و تحلیل کنید. به این ترتیب آنها سعی می کنند مشخصات، ناشناس و شناسایی افرادی را که با آنها معامله می کنند، ایجاد کنند.

پس چرا دولت باید این کار را انجام دهد و با چه کسی همکاری کند؟نکته مهم این است که بیشتر تراکنش های بیت کوین به فعالیت های مجرمانه مربوط نمی شود. با این حال، سازمان‌های اجرایی مانند پلیس و FBI همچنان هدفشان دستگیری افراد و سازمان‌هایی است که از ارزهای دیجیتال مانند بیت‌کوین برای مقاصد غیرقانونی مانند پولشویی و کلاهبرداری استفاده می‌کنند. به طور مشابه، آژانس هایی مانند IRS می خواهند صاحبان، معامله گران و سرمایه گذاران بیت کوین را ردیابی کنند تا مالیات بر سود سرمایه و درآمد را افزایش دهند.

شرکت هایی مانند Chainalysis خدماتی را برای نظارت و تحلیل بلاک چین ارائه می دهند. این شرکت ها تجزیه و تحلیل خواهند کرد که آیا بیت کوین خاصی که در حال حرکت بین کیف پول ها هستند به نوعی با فعالیت های مجرمانه مرتبط هستند یا خیر، و با FBI همکاری می کنند تا به بازرسان کمک کنند تا برخی از وجوه ارزهای دیجیتال را در سطح بین المللی ردیابی کنند.

آیا دولت ها صاحبان بیت کوین را می شناسند؟

فناوری بلاک چین پایه و اساس ارزهای دیجیتال مانند بیت کوین (BTC) است. یکی از ویژگی های اساسی فناوری بلاک چین، شفافیت است. این بدان معناست که هر کسی، از جمله دولت‌ها، می‌توانند تمام تراکنش‌های ارز دیجیتال انجام شده از طریق آن بلاک چین را نظارت کنند.

به دلیل شفافیت فناوری بلاک چین، تراکنش های بیت کوین برای عموم آزاد است. علاوه بر این، تاریخچه تراکنش بیت کوین به طور دائم در بلاک چین بیت کوین ذخیره می شود، بنابراین مشاهده تراکنش های بیت کوین دشوار نیست. بنابراین، دولت‌ها در قالب سازمان‌های مجری قانون، ممکن است بر آنچه در بلاک چین بیت کوین اتفاق می‌افتد نظارت کنند.

بنابراین آیا مقاماتی مانند پلیس، اداره تحقیقات فدرال (FBI) و خدمات درآمد داخلی (IRS) می توانند مالکیت بیت کوین را ردیابی کنند؟ و آنها می دانند که مالک کدام بیت کوین است. ردیابی تراکنش های بیت کوین بستگی به این دارد که آیا فعالیت تراکنش های شخصی در بیت کوین وجود دارد یا خیر. بلاک چین بیت کوین را می توان با هویت آنها مرتبط کرد.

هر کسی می تواند تمام تراکنش های ارز دیجیتال را برای هر آدرس کیف پول بیت کوین نظارت کند. برای اینکه بفهمند بیت کوین ها از کجا می آیند و به کجا ارسال می شوند، مقامات می توانند آدرس های بیت کوین مورد استفاده برای تراکنش ها را تجزیه و تحلیل کنند. به این ترتیب، مقامات می توانند بینشی در مورد آنچه اتفاق می افتد و زمان آن به دست آورند.

بسیاری از کاربران بیت کوین هویت خود را در مقطعی آشکار می کنند (به عنوان مثال، از طریق تعامل با صرافی های متمرکز یا کیف پول های شناخته شده). بنابراین، تراکنش‌های بیت‌کوین همیشه 100% ناشناس باقی نمی‌مانند، و هر زمان که (یک سری از) تراکنش‌های بیت‌کوین به هویت یک فرد گره خورده باشد، دولت‌ها می‌توانند مالکیت بیت‌کوین را ردیابی کنند. این دانش جدید به دولت ها این امکان را می دهد که تعهداتی مانند تعهدات مالیاتی بیت کوین و ارزهای دیجیتال و همچنین مبارزه با فعالیت های مجرمانه مانند پولشویی را اعمال کنند.

آیا تراکنش های بیت کوین ناشناس و غیر قابل ردیابی می باشند؟!

در اوایل عمر بیت کوین، کاربرانش تصور می کردند که تراکنش های آنها بر روی بلاک چین قابل ردیابی نیست. به مرور زمان مشخص شد که در یک بلاک چین عمومی، همه چیز در معرض دید همگان قرار دارد.

ممکن است فرد کنجکاوی بخواهد بداند که چگونه تراکنش های بیت کوین بر روی بلاک چین آن انجام می شود و آنها را نظارت کند اما همچنین ممکن است که یک مجرم بخواهد بداند که شما چقدر بیت کوین دارید و به طور متداول چقدر به ارسال و خرج کردن بیت کوین های خود می پردازید.

علاوه بر این همچنان که مردم بیشتری بیت کوین را می پذیرند، دولت ها نگران آن هستند که برخی افراد برای اجتناب از پرداخت مالیات از آن استفاده کنند و مجرمان و تبه کاران نیز به انجام معاملات خود با استفاده از ارز دیجیتال بپردازند. برای مقابله با این امر، دولت ها و آژانس های قانون گذاری شروع به ردیابی تراکنش های بیت کوین بر روی بلاک چین آن کرده اند. برای افرادی که شیدای حریم خصوصی هستند، ردیابی تراکنش های بیت کوین آنها غیر قابل پذیرش است. برای اجتناب از این امر، ترکیب استفاده از سرویس ترکیب تراکنش بیت کوین تنها راه حل موجود می باشد.

این سرویس ها یک لایه حریم خصوصی را در بالای تراکنش های عادی بیت کوین ایجاد می کنند. این سرویس ها، تراکنش را با ترکیب کوین های مختلف بیت کوین از تراکنش های متنوع، ردیابی را غیر ممکن می سازند. با انجام این روش، هکر ها، قانون گذاران و هیات های دولتی که به دنبال ردیابی تراکنشی خاص از یک آدرس می باشند، موفق به انجام این کار نخواهند شد زیرا همه چیز ترکیب شده است.

آیا آدرس های بیت کوین ناشناس هستند؟

آدرس های بیت کوین ناشناس نیستند. این یعنی حتی آدرس بیت کوین شما می تواند توسط یک صرافی ارز دیجیتال ردیابی شود و یا یک فرد بدنیت و حتی قانون گذاران نیز قادر به انجام این ردیابی خواهند بود. اگرچه می توان گفت آدرس بیت کوین شما در واقع شما را در معرض ریسک هک شدن قرار می دهد زیرا یک مجرم می تواند موجودی کیف پول شما را ببیند. با استفاده از یک سرویس ترکیب کردن، همه چیز یعنی آدرس ها و تراکنش ها از دید عموم پنهان می شوند.

ارز های دیجیتالی که ناشناس ماندن را فراهم می آورند

ارزهای دیجیتالی وجود دارند که ناشناسی را بدون نیاز به گذر از سرویس های ترکیب کوین، فراهم می آورند. این ارز های دیجیتال سرعت تراکنش بالاتری از بیت کوین دارند و در مقایسه با بیت کوین قیمت پایین تری دارند. کوین ناشناس پیشگام در این زمینه مونرو است که ازامضاهای حلقوی کریپتوگرافیک برای فراهم آوردن ناشناس بودن تراکنش های خود استفاده می کند. در مونرو، آدرس ها قابل رویت هستند اما تراکنش ها را نمی توان به آدرس خاصی ارجاع داد. همچنین به وسیله مونرو نمی توان از موجودی کیف پول مطلع شد.

آیا بیت کوین بهتر از آلتکوین های ناشناس ترکیب می شود

توجه داشته باشید که آلتکوین های ناشناس به طور روزافزون با چشم انداز منفی از جانب دولت روبرو می شوند و این ترس وجود دارد که این آلتکوین ها برای پول شویی، تامین سرمایه مالی تروریسم و دیگر فعالیت های غیر قانونی مورد استفاده قرار بگیرند. سطح ناشناسی و امنیتی که طی فرآیند ترکیب بیت کوین فراهم می شود، بسیار بالاتر از آنچه است که توسط این آلتکوین ها ارائه می شود.

به مرور که افراد بیشتری صاحب بیت کوین می شوند، ترکیب کردن کوین های بیت کوین در زمان ارسال منطقی تر از تبدیل این کوین ها به ارز های دیجیتال ناشناس می باشد. این کار سبب صرفه جویی در کارمزد تراکنش نیز می شود.

کار ترکیب بیت کوین را چه کسانی انجام می دهند؟

ترکیب بیت کوین ها طی یک تراکنش توسط اشخاص ثالثی انجام می شود که امنیت و ناشناسی را تضمین می کنند. یکی از این اشخاص ثالث Bitcoin Mixer می باشد. این پلتفرم بسیار برجسته است زیرا لگاریتم ها یا اطلاعات شخصی افرادی را که اقدام به ترکیب کردن بیت کوین هایشان می کنند، ذخیره نمی کند.

علاوه آیا بیت کوین قابل ردیابی است؟ بر این، سیستم مذکور خودکار می باشد و نتایج یکسانی بر اساس یک الگوریتم را ممکن می سازد. دیگر اشخاص ثالث قابل اعتماد که کار با آن آسان بود می توان Bitmixer را نام برد اما این سرویس دیگر فعالیت خود را ادامه نمی دهد.

ترکیب بیت کوین چگونه انجام می گیرد؟

همانطور که در بالا به آن اشاره شد، این ترکیب برای کمک به آنهایی است که می خواهند تراکنش های بیت کوین را غیر قابل ردیابی کنند. مهم نیست که این افراد بیت کوین را برای پرداخت کالا و خدمات می خواهند یا مقداری بیت کوین اهدا می کنند و یا به افراد محبوب خود بیت کوین می فرستند بلکه مهم این است که این افراد با ترکیب کوین ها می خواهند تراکنش ها را غیر قابل ردیابی کنند. ترکیب کننده های تراکنش بیت کوین مسیر را برای افرادی که در تلاش برای کشف مبدا و مقصد تراکنش ها هستند، آشفته می سازند و از ردیابی تراکنش ها جلوگیری می کنند.

کسب درآمد با استفاده از ترکیب کننده های بیت کوین

ترکیب کننده تراکنش بیت کوین علاوه بر ارائه سرویس های ترکیب کردن بیت کوین، شانس کسب بیت کوین را از طریق دعوت دوستان و افراد دیگر برای کاربران فراهم می کند. این کار تحت عنوان برنامه زیر مجموعه گیری یا ریفرال انجام می شود.

در این روش مقدار بیت کوینی که کسب می کنید بستگی به مقداری افراد معرفی شده دارد که توسط شما ترکیب می کنند. این فرد که توسط شما معرفی شده ۵۰ تا ۶۰ درصد از سهم ۵ درصد کل مقدار ترکیب را دریافت خواهد کرد.

به عنوان مثال اگر شما دوستی را به این سرویس دعوت کنید و این دوست مقدار یک بیت کوین را ترکیب کند، ۵ درصد این تراکنش مقدار ۰.۰۵ بیت کوین می شود. بنابراین شما ۵۰ درصد این ۰.۰۵ بیت کوین را دریافت می کنید که معادل ۰.۰۲۵ بیت کوین می باشد.

مزیت های استفاده از ترکیب کننده بیت کوین

لگاریتم های ترکیب تراکنش ذخیره نمی شود.

تنها اطلاعات تراکنش های ناقص ذخیره می شود و این امر به منظور کمک به تمام کردن فرآیند ترکیب حداکثر در سه روز صورت می گیرد.

مزایا و معایب کوین های غیرقابل ردیابی چیست؟

کوین های غیرقابل ردیابی در سال‌های اخیر طرفداران زیادی پیدا کرده‌اند. در حالی که تا چند سال پیش تصور می‌شد تمام رمزارزها خصوصی و غیرقابل ردیابی هستند اما به مرور زمان مشخص شد امکان پیگیری اطلاعات تراکنش‌های بیت کوین و سایر ارزهای دیجیتال وجود دارد. در این مقاله به بررسی مزایا و معایب کوین های غیرقابل ردیابی می‌پردازیم و برخی از بهترین نمونه‌ها را معرفی خواهیم کرد.

دریافت ۳۰,۰۰۰ شیبا رایگان

توکن‌های خصوصی یا کوین های غیرقابل ردیابی چیست؟

بیت کوین هیچ گاه یک ارز دیجیتال کاملا خصوصی نبوده است. آدرس‌های BTC را می‌توان با استفاده از سرویس‌های مختلفی مثل CipherTrace، Chainalysis و Crystal ردیابی کرد. اگر IP یا سایر اطلاعات کاربران با استفاده از آدرس BTC شناخته می‌شود، پس همچنان حریم خصوصی کاربران در معرض خطر است.

تاریخچه تراکنش‌های کریپتو در دسترس عموم کاربران قرار دارد. بنابراین اگر آدرس کیف پول کاربری را در اختیار داشته باشید، می‌توانید تراکنش‌های او را ردیابی کنید. گرچه این آدرس‌ها به صورت رشته کاراکتر است اما راه‌هایی برای افشای اطلاعات وجود دارد.

با اینکه در ابتدا همه تصور می‌کنند رمزارزها دارایی‌هایی کاملاً خصوصی هستند اما حالا شک و تردیدهایی به وجود آمده است. داده‌های دفتر کل بلاکچین در دسترس عموم مردم قرار دارد و به همین دلیل برخی توسعه‌دهندگان به فکر طراحی کوین های غیرقابل ردیابی افتاده‌اند. آدرس این رمزارزها برای عموم قابل مشاهده نیست و به همین دلیل امنیت و سطح حریم خصوصی بیشتری در مقابل بیت کوین یا آلت کوین‌های قدیمی دارد. فراموش نکنیم که هدف کریپتوکارنسی از همان ابتدا ایجاد اکوسیستمی همتا به همتا و غیرمتمرکز با بالاترین سطح حریم خصوصی بوده است.

توکن غیرقابل ردیابی چطور توسعه می‌یابد؟

یکی از مکانیزم‌هایی فناوری بلاکچین برای افزایش سطح حریم خصوصی و تمرکززدایی، الگوریتم اثبات کار (PoW) است. به کمک این الگوریتم می‌توان تراکنش‌های دانش صفر (zero-knowledge) انجام داد. چنین تراکنش‌هایی قابل ردیابی نیستند. البته این الگوریتم نقطه‌ضعف‌هایی هم دارد. هزینه بالای تأمین تجهیزات و نیاز پردازشی بسیار زیاد مهم‌ترین معایب الگوی اثبات کار است.

امضای حلقوی (Ring signature) یکی دیگر از راهکارها برای انجام معاملات امن یا اصطلاحاً تراکنش‌های دانش صفر است. با استفاده از این الگوریتم دانش صفر تمام تراکنش‌های شبکه با هم ترکیب می‌شوند و دیگر هیچ شخصی نمی‌تواند آدرس‌ها یا معاملات را پیگیری کند.

روش دیگری که می‌توان از آن برای راه‌اندازی الگوریتم دانش صفر استفاده کرد، آدرس‌های مخفی (stealth addresses) است. در این الگو فقط فرستنده به آدرس گیرنده دسترسی خواهد داشت. از بین ارزهای دیجیتالی که بالاترین سطح حریم خصوصی را دارند می‌توان به زی‌کش (Zcash) اشاره کرد. توسعه‌دهندگان این رمزارز هر روز راهکارهای جدیدی برای انجام تراکنش‌های دانش صفر پیدا می‌کنند. با این حال نباید فراموش کنیم که دنیای فناوری دائماً در حال پیشرفت است. پس هیچ تراکنشی صد‌درصد امن نخواهد بود.

محبوب‌ترین کوین های غیرقابل ردیابی

اولین کوین غیرقابل ردیابی در سال ۲۰۱۲ توسعه یافت و بایت‌کوین (Bytecoin) نام داشت. پس از این رمزارز، توکن‌های دیگری مثل مونرو (Monero)، دش (Dash)، زی‌کشی، بیم (Beam) و گرین (Grin) توسعه یافتند که هر کدام به روش‌های مختلفی تراکنش‌های محرمانه را پردازش می‌کردند.

ارز دیجیتال مونرو از امضای حلقوی و آدرس مخفی برای انجام تراکنش‌های محرمانه بهره گرفته است. مهم‌ترین مزیت‌های مونرو پردازش تراکنش‌های بزرگ و مقیاس‌پذیری بالای شبکه است. ظرفیت پردازشی این بلاکچین ۵ برابر شبکه Bitcoin است.

شبکه زی‌کش از پروتکل اثبات دانش صفر zk-SNARKs استفاده می‌کند. تراکنش‌های این شبکه با استفاده از آدرس‌های خاصی انجام می‌شود. هنگام پردازش تراکنش، توکن‌ها سوزانده می‌شود و توکن‌های جدیدی برای گیرنده ارسال خواهد شد.

ارز دیجیتال دش از پروتکل PrivateSend بهره می‌گیرد. این پروتکل تراکنش‌ها را تجمیع و سپس آن‌ها را مخلوط می‌کرده و در نهایت همه معاملات را طی یک تراکنش پردازش می‌کند. مسترنودهای شبکه (Masternode) مسئول ترکیب نودها هستند. بدین ترتیب ردیابی فرستنده و گیرنده تقریباً غیرممکن است. با این حال اطلاعات در مستردنودهای شبکه ثبت می‌شود. پس دش را نمی‌توان یک ارز دیجیتال کاملاً خصوصی دانست.

در ژانویه ۲۰۱۹، دو ارز دیجیتال با استفاده از پروتکل MimbleWimble توسعه یافتند. رمزارز بیم و گرین، که هر دو از این پروتکل بهره گرفته‌اند، در سوم و پانزدهم ژانویه به بازار کریپتو معرفی شدند. این پروتکل از ساختار منحنی بیضوی (elliptic curve) برای امضای تراکنش‌ها استفاده کرده است. به علاوه برای پردازش تراکنش‌ها به صورت محرمانه از ساختار کوین‌جوین (CoinJoin) بهره گرفته شده است.

در پروتکل MimbleWimble هیچ آدرس مشخصی وجود ندارد و کیف پول‌ها داده‌ها را با یکدیگر تبادل می‌کنند. شبکه‌های مبتنی بر این پروتکل تاریخچه تراکنش‌ها را ذخیره نمی‌کنند و فقط اطلاعات مربوط به مالکان توکن‌ها و وضعیت رمزارزها ثبت می‌شود. از نظر حجم داده و ابعاد شبکه، چنین بلاکچین‌هایی سه برابر کوچک‌تر از شبکه بیت کوین هستند.

بررسی مزایا و معایب کوین های غیرقابل ردیابی

کوین های غیرقابل ردیابی مزایا و معایب مختلفی دارند که در ادامه به آنها اشاره خواهیم کرد.

مزایا

شرکت حقوقی Perkins Coie ادعا کرده است کوین های غیرقابل ردیابی در مقایسه با سایر رمزارزها استفاده کمتری برای مقاصد مجرمانه و پولشویی دارند. این شرکت مدعی است مزایای این توکن‌ها بسیار بیشتر از معایب آنها است. در حالی که نهادهای مختلفی تلاش می‌کنند از رشد کمی و کیفی رمزارزهای غیرقابل ردیابی جلوگیری کنند اما شرکت حقوقی Perkins Coie معتقد است نیازی به چنین اقداماتی نیست.

طبق تحقیقات انجام‌شده توسط این شرکت، ۹۰ درصد آدرس‌ رمزارزها در دارک‌وب (dark web) متعلق به بلاکچین بیت کوین است و تنها 0.3 درصد آدرس‌ها مربوط به رمزارزهایی مثل دش، مونرو و زی‌کش است.

معایب

امکان قرار دادن کد اسکریپت در معاملات کوین های غیرقابل ردیابی وجود ندارد. بنابراین در چنین شبکه‌هایی نمی‌توان قرارداد هوشمند توسعه داد. گران بودن کارمزدها به دلیل استفاده از فناوری‌های پیشرفته، دیگر معضل رمزارزهای خصوصی است. به علاوه دولت‌ها و سازمان‌های نظارتی به پلتفرم‌های معاملاتی و پرداختی فشار می‌آورند تا کارمزدهای تراکنش‌های محرمانه را افزایش دهند.

گرچه فناوری توکن‌های غیرقابل ردیابی دائماً ارتقا می‌یابد اما داده‌های قدیمی به‌روز نمی‌شوند. در نتیجه پس از مدتی احتمال افشای اطلاعات تراکنش‌های ماه‌ها یا سال‌های گذشته وجود دارد.

آینده رمزارزهای خصوصی

با بررسی مزایا و معایب کوین های غیرقابل ردیابی می‌توان تصور کرد در یک دهه آینده شاهد رشد این رمزارزها باشیم. با این حال باید منتظر سخت‌گیری‌ها و مانع‌تراشی‌های دولت‌ها و سازمان‌های بین‌المللی بود. ردیابی چنین تراکنش‌هایی بسیار سخت است. پس عجیب نیست که دولت‌ها علاقه‌ای به گسترش این معاملات نداشته باشند. آنها معتقدند چنین رمزارزهایی ابزاری برای مجرمان هستند. چندی پیش مقامات کشور ژاپن خواستار توقف توسعه و فعالیت تمام رمزارزهای خصوصی شده بودند. بنابراین چشم‌انداز این توکن‌ها هنوز در هاله‌ای از ابهام است.

از سوی دیگر ویتالیک بوترین (Vitalik Buterin)، خالق اتریوم، معتقد است کوین های غیرقابل ردیابی و غیرمتمرکز برتری محسوسی نسبت به ارزهای دیجیتال تحت نظارت سازمان‌های دولتی و قانونی دارند. او ابراز امیدواری کرده است که در آینده تبادلات اقتصادی با استفاده از رمزارزهای خصوصی انجام شود.

هر شخصی که بخواهد بالاترین سطح از حریم خصوصی در معاملات را تجربه کند، روزی به سراغ کوین های غیرقابل ردیابی می‌رود. در آینده‌ای نزدیک خواهیم دید که پول‌های الکترونیک به سمت تمرکززدایی و محرمانگی پیش خواهند رفت و در برابر ساختارهای نظارتی و فرایندهای احراز هویت مقاومت بیشتری نشان خواهند داد.

خلاصه مطلب

کوین های غیرقابل ردیابی یکی از دستاورهای نسبتاً جدید و البته جنجالی توسعه‌دهندگان کریپتو است. این رمزارزها مخالفان و موافقان زیادی دارند. در نگاه اول چنین توکن‌هایی بسیار خطرناک به نظر می‌رسند اما به نظر می‌رسد اکوسیستم‌های اقتصادی به چنین دارایی‌هایی نیاز دارند. دش، مونرو، زی‌کش و گرین مشهورترین توکن‌های غیرقابل ردیابی کریپتوکارنسی هستند. شاید در سال‌هایی نه چندان دور جنگی سخت بین دولت‌ها و فعالان کریپتو در مورد استفاده از این رمزارزها صورت گیرد؛ رمزارزهایی که بسیار کاربردی و امن اما دردسرساز هستند.