تفاوت لایت کوین با بیت کوین

انواع توکن و کوین چیست | آکادمی آینده

لایت کوین چیست و چه جایگاهی در بین ارزهای دیجیتال دارد؟

امروزه همه جا صحبت از لایت کوین است و می‌پرسند لایت کوین چیست . هر روز افراد بیشتری به دنیای ارزهای مجازی می‌پیوندند و با گذشت زمان افراد به دنبال فرصتی برای سرمایه‌گذاری بر روی ارزهای مجازی به جز بیت کوین و اتریوم هستند، لایت کوین یکی از این فرصت‌هاست.

یکی از دلایلی که افراد برای سرمایه گذاری به لایت کوین فکر می‌کنند رشد ۷۲۹۱% لایت کوین در مقابل رشد ۱۷۳۱% بیت کوین است.

در این مقاله کوین نیک ما به شما کمک می‌کنیم به سوال لایت کوین چیست پاسخ دهید و با عملکرد آن بیشتر آشنا شوید.

نقطه شروع لایت کوین

در حالی که هویت سازنده بیت کوین ساتوشی ناکاموتو (satoshi nakamoto) هنوز فاش نشده است، سازنده لایت کوین چارلی لی (charli lee) در شبکه‌های اجتماعی و بلاگ خود فعالیت زیادی دارد. چارلی لی پیش از این در شرکت گوگل کار می‌کرد و توانست نسخه‌ای روشن‌تر از بیت کوین بسازد.

در حالی که بیت کوین مانند طلا دیده می‌شد و برای اهداف بلند مدت استفاده می‌شد، لایت کوین به عنوان نقره دیده می‌شود و برای اهداف روزانه نیز کاربرد دارد.

در تاریخ ۷ اکتبر سال ۲۰۱۱ لایت کوین در GitHub منتشر شد و شبکه‌ی آن در تاریخ ۱۳ اکتبر ۲۰۱۱ شروع به کار کرد و باعث دو دستگی کابران بیت کوین شد.

تفاون بیت کوین و لایت کوین

لایت کوین چیست و چه تفاوتی با بیت کوین دارد؟

اگر ما لایت کوین را به درستی درک کرده باشیم، مقایسه‌ی آن با بیت کوین کاری ضروری است و لایت کوین با وجود درآمد منحصر به فرد خود، ابزاری مشابه بیت کوین است.

پس لایت کوین چیست و تفاوت مالی آن با بیت کوین چیست؟

اجازه دهید همه‌ی ویژگی‎های آن را برای شما توضیح دهم.

استخراج لایت کوین

یکی از مهم‌ترین و تکنیکی‌ترین تفاوت‌ها بین این دو طرز استخراج آن‌ها است. هر دو از مکانیزم proof of work استفاده می‌کنند که درک این مکانیزم کاری مشکل است.

ماینرها از قدرت محاسبه‌ی خود برای حل سوالات بسیار سخت در دنیای مجازی استفاده می‌کنندو با وجود اینکه حل سوالات مشکل است اما بررسی درستی پاسخ کار آسانی به نظر می‌رسد.

این فرآیند مختصرا همان proof of work است:

• حل مسائل و به جواب رسیدن کار سختی است
• بررسی درستی جواب به نظر سخت نیست

اما هم بیت کوین و هم لایت کوین با این شرایط کمی متفاوت‌اند.

بیت کوین از الگوریتم درهم ساز SHA-256 برای فرآیند استخراج خود استفاده می‌کند. چندی پیش ماینرها متوجه شدند که اگر می‌خواهند به نتایج بهتری دست پیدا کنند باید از پردازش موازی در استخرهای استخراج استفاده کنند.

در پردازش موازی، دستورالعمل برنامه‌ها در بین ماینرها تقسیم می‌شود. با این کار زمان اجرای برنامه پایین می‌آید و این دقیقا همان کاریست که در استخرهای استخراج بیت کوین انجام می‌شود.

برای حل مسائل SHA-256 به قدرت پردازش بالایی نیاز است. در استخراج بیت کوین از ASICs استفاده می‌شود.

استخرهای استخراج بیت کوین از asicsهایی استفاده می‌کنند که منحصرا برای استخراج طراحی شده‌اند.

• استخراج بیت کوین توسط ساتوشی برای اهداف دموکراتیک اختراع شد. هدف این بود که هر فرد عادی بتواند از پشت کامپوتر خود تبدیل به یک ماینر شود. اما با توسعه‌ی asics افراد عادی هیچ شانسی برای رقابت با شرکت‌ها بزرگ نداشتند.
• استخراج در واقع فرآیندی پر از هدررفت است. انرژی که در طول استخراج مصرف می‌شود و هدر می‌رود غیر قابل باور است. انرژی که ماینرها استفاده می‌کنند چیزی نزدیک به مصرف کل کشور دانمارک و بیشتر از مصرف کل امان، مراکش و صربستان است و این مصرف بیش از حد انرژی ضررهای جبران ناپذیری را به محیط زیست وارد می‌کند.
• یکی دیگر از مسائل پیش آمده، متمرکز بودن ارزهای مجازی است. بیشتر از ۵۰% بیت کوین متعلق به ۵ استخر استخراج است.

تا اینجا به بخشی از سوال لایت کوین چیست پاسخ دادیم با ما همراه باشید تا بیشتر موضوع را تشریح کنیم.

Scrypt چیست؟

در ابتدا scrypt به صورت s-crypt نوشته می‌شد، با این وجود طرز خواندن آن اسکریپت است. محاسبه‌ی این الگوریتم بسیار مرتب‌تر از sha ۲۵۶ است. با این وجود مقایسه‌ی این دو الگوریتم کار درستی نیست.

فکر کنید دو فرآیند «الف» و« ب» را داریم.

بیت کوین می‌تواند با جفت کردن این دو فرآیند، هر دوی آن‌ها را همزمان انجام دهد. اما در لایت کوین شما باید اول فرآیند «الف» را به پایان برسانید سپس بعد از آن به سراغ فرایند «ب» بروید. و اگر برای انجام همزمان هر دو فرایند تلاش کنید، حافظه‎ی مورد نیاز شما غیرقابل پیشبینی است.

از اسکریپت به عنوان « مشکل سخت حافظه» یاد می‌کنند و دلیل این نام گذاری محدودیت قدرت پردازش نیست بلکه به خاطر محدودیت حافظه است. این دقیقا همان مسئله‌ای است که همگام سازی را تبدیل به یک مشکل کرده است.

همگام سازی ۵ فرآیندی نیاز به حافظه‌ای با گنجایش ۵ برابر بیشتر از حالت عادی دارد و خب قطعا وسایلی به این مقدار حافظه وجود دارد اما هر کسی امکان دسترسی به آن را ندارد و دو مورد این مشکل را کم اثرتر می‌کند.

• افراد عادی با خرید حافظه‌های روزانه می‌توانند در رقابت شرکت کنند.
• خریدن کارت حافظه بسیار گران‌تر از تولید چیپ‌های درهم ساز sha 256 است.

اسکریپت برای اطمینان از در دسترس بودن و دموکراسی داشتن استخراج طراحی شده است.

لایت کوین و سرعت آن در معاملات

سرعت معامله‌ی لایت کوین

در لایت کوین سرعت معاملات چیزی حدود ۲.۵ دقیقه است اما در بیت کوین به دلیل مشکلات شبکه‌ای و سرعت پایین بلاک‌های استخراج زمان آن ممکن است به ۲۹ دقیقه هم برسد.

این ویژگی لایت کوین برای کاربرانی که نیاز به معاملات کوچک روزانه دارند بسیار کاربردی است و کاربر در ۵ دقیقه می‌تواند دو تاییدیه لایت کوین بگیرد در حالی که برای دریافت یک تاییدیه بیت کوین حداقل به ۱۰ دقیقه زمان نیاز است.

یکی دیگر از مزایای این سرعت بالا اختلاف پاداش‌هاست. به دلیل اینکه زمان بین بلاک‌ها بسیار کم است ماینرها می‌توانند استخراج بیشتری کنند و در ازای آن پاداش بیشتری دریافت کنند.

نتیجه‌ی جملات بالا این است که پاداش‌های لایت کوین بهتر تقسیم می‌شوند ونامتمرکز هستند.

با این وجود سرعت بالای معاملات مشکلاتی را نیز بوجود می‌آورد.

اولین مشکل، سرعت پایین تولید بلاک است که منجر به تشکیل بلاک‌های اورفان (orphan) می‌شود.

بلاک اورفان چیست و چطور به پاسخ سوال لایت کوین چیست کمک می کند؟

استخراج کاری حساس و رقابتی بین ماینرها است. شما تعداد زیادی ماینر و یک استخر دارید و نا امیدانه منتظر بلاک بعدی که به زنجیره اضافه می‌شود هستید. لحظاتی وجود دارد که بیشتر از یک ماینر می‌تواند به بلاک چین دسترسی داشته باشد.

در شرایط این چنینی، شبکه تصمیم می‌گیرد که بعد از این کدام بلاک اضافه شود و بلاک دیگر تبدیل به یک اورفان می‌شود و در واقع بلاک قانونی ساخته می‌شود که توانایی انجام هیچ معامله‌ای را در خود ندارد.

متاسفانه در لایت کوین به دلیل سرعت بالا و فاصله زمانی کم بین بلاک‌ها، امکان این که ماینرها یک اورفان را استخراج کنند بالا می‌رود. بلاک‌های اورفان تنها فضاهای خالی در سیستم هستند که هیچ کاربرد دیگری ندارند.

دومین مشکل بوجود آمده بار بی اندازه‌ای است که به سیستم تحمیل می‌شود و با وجود این که لایت کوین برای گنجایش زیادی طراحی شده است اما مقدار بار و فشار گاهی بیش از حد انتظار است.

لایت کوین این مشکل را با معرفی سگویت (segwit) حل کرد. در زیر خلاصه‌ای از عملکرد سگویت را می‌خوانید.

عملکرد سگویت

فرض کنید فردی می‌خواهد ۰.۰۰۱۵btc را برای دیگری ارسال کند و برای این کار ورودی ۰.۰۱۵۷۷۰btc را ارسال می‌کند.

اولین چیزی که مشاهده می‌کند نام معامله و درهم سازی شده‌ی وروردی خروجی است.

زیر اطلاعات ورودی، امضای فرد قرار دارد. دقت کنید که امضا نباید فضای زیادی را اشغال کند و نباید به قدری آسان باشد که معامله را به خطر بیاندازد.

در چنین شرایطی و با امضای نامناسب سگویت اعلام حضور می‌کند.

زنجیر کناری (sidechain) همیشه به عنوان راه حلی در دایره‌ی بیت کوین قرار داشته است. ایده این مسئله بسیار راحت است، شما زنجیره‌ای دارید که همگام با زنجیر اصلی کار می‌کند. زنجیر کناری توسط یک رابط به زنجیر اصلی متصل می‌شود.

ایده‌ی اضافه کردن بعضی ویژگی‌ها به این زنجیر کناری به فکر دکتر ویلو (willu) رسید.این ویژگی شامل جدا کردن اطلاعات شناسایی تمام معاملات از زنجیر اصلی است.

پس با حذف کردن این اطلاعات از معاملات با یک تیر دو هدف را می‌زد، فضای بلاک خالی می‌شد و انعطاف پذیری معاملات افزایش پیدا می‌کرد. از زمانی که لایت کوین سگویت را اعمال کرد، ظرفیت زنجیره آن‌ها به طور قابل ملاحظه‌ای افزایش پیدا کرد.

مصونیت از طوفان حملات

در جولای سال ۲۰۱۵، شبکه‌ی بیت کوین تحت طوفان حملات قرار گرفت.

طوفان حملات، حمله‌ای است که در آن شبکه پر از spam ها می‌شود و بلاک چین و بلاک‌ها درگیر می‌شوند. در این حمله شبکه‌ مملواز هزاران معامله شد و در یک نقطه ۸۰۰۰۰ معامله قرار گرفت.

لایت کوین برای مقابله با این حمله چه کاری کرد؟ بر اساس سخنان چارلی لی (Charlie lee) آن‌ها تلاش کردند با بی اثر کردن حمله از لحاظ اقتصادی با آن مقابله کنند. در زیر سخنان او را می‌خوانید.

« دلیل اینکه بیت کوین توانست با این حمله مقابله کند، حمله‌ی مشابه کوچکتری بود که سالیان پیش با آن مواجه شده بود. و وقتی این نقص را در بیت کوین دیدم تلاش کردم آن را در لایت کوین بر طرف کنم. این اجرا در لایت کوین به ازای هر خروجی کوچک به کاربر کارمزدی دریافت می‌کرد. برای مثال در این حمله‌ی خاص به ازای هر ۲۴ خروجی کاربر باید ۰.۰۰۰۰۱ بیت کوین پرداخت کند. پس با این کار حمله کردن خیلی سخت‌تر شد. راه حل ساده است، فرستنده به ازای ارسال هر ورودی باید هزینه پرداخت کند.»

معامله‌ی هسته‌ای پایاپای لایت کوین

یکی از مهیج‌ترین ویژگی‌های لایت کوین «معامله‌ی هسته‌ای پایاپای» است. معامله‌ی هسته‌ای پایاپای یک زنجیر عبور را برای اکسچنج کوین‌ها بدون نیاز به بخش سوم فراهم می‌کند.

تصور کنید آلیس یک بیت کوین داشته و در مقابل آن ۱۰۰ لایت کوین می‌خواهد. در حالت عادی او باید به سراغ اکسچنج برود و مبالغی را برای کارمزد بپردازد. با پیاده سازی معامله‌ی هسته‌ای بیت کوین، با فرض این که آلیس یک بیت کوین و باب ۱۰۰ لایت کوین داشته باشد، آن‌ها به راحتی می‌توانند سکه‌های خود را با یکدیگر جابه‌جا کنند و هیچ هزینه‌ی اضافه‌ای برای اکسچنج نکنند.

معامله‌ی پایاپای به کمک استفاده از راهکارهای درهم ساز زمانی عمل می‌کند.

راهکارهای درهم ساز زمانی (HTLC) یکی از مناسب‌ترین برنامه‌های کانال‌های پرداخت است.

HTLC چیست؟

تا کنون کانال‌های زیادی را دیدیم که از زمان برای برنامه‌های خود استفاه می‌کنند. HTLC به سراغ توسعه‌ی این برنامه رفته است و درهم ساز را با زمان تلفیق کرده است.

HTLC می‌تواند یک کانال پرداخت را باز کند که در آن سرمایه بین گروه‌ها در یک بازه زمانی از پیش تعیین شده انتقال یابد. این پرداخت‌ها توسط واگذاری ارزهای مجازی تایید می‌شود.

در کنار آن، یکی دیگر از ویژگی‌های فوق‌العاده‌ی HTLC اجازه به گروه‌ها برای ضبط کردن سرمایه پرداختی و سپس برگرداندن آن به پرداخت کننده است.

این پروژه همچنان در حال توسعه است اما در ۲۰ سپتامبر لایت کوین یکبار این کار را امتحان کرده است و چون بیت کوین در فضای اسکریپت فعالیت می‌کند امکان معامله‌ی پایاپای آن با لایت کوین وجود دارد.

جایگاه لایت کوین در ارزهای مجازی

عرضه و تقاضا

در حال حاضر، لایت کوین پنجمین ارز مجازی در لیست برترین‌هاست و همه‌ی ما می‌دانیم که بیت کوین در این لیست اول است.

تعداد کوین‌های منتشر شده از هر ارز مجازی بر روی رتبه بندی در این لیست تاثیر دارد و بزرگترین مسئله‌ای که بر روی تعداد کوین منتشر شده تاثیر می‌گذارد، عرضه و تقاضاست.

طرز عملکرد عرضه و تقاضا چگونه است؟

هر چقدر عرضه یک ارز مجازی کمتر باشد ارزش آن بیشتر است. و اگر عرضه‌ی یک ارز مجازی را به مقدار زیادی افزایش دهید تنها باعث کاهش ارزش آن می‌شوید. به همین دلیل است که لایت کوین و بیت کوین تنها تعداد محدودی کوین عرضه کرده اند. و در حالی که بیت کوین ۲۱ میلیون سکه عرضه کرده است، تعداد عرضه‌ی لایت کوین ۸۴ میلیون است. پس اینبار که از خود پرسیدید لایت کوین چیست این مورد را هم در نظر داشته باشید.

لایت کوین را از کجا خریداری و در کجا ذخیره کنیم؟

یکی از بزرگترین دلایلی که به رشد لایت کوین کمک کرد اجرای آن در coinbase است و تا وقتی که بتوانید از آن در کشورتان استفاده کنید بهترین و سریعترین راه برای خرید لایت کوین است.

علاوه بر آن می‌توانید لایت کوین را از اکسچنج‌های زیر نیز خریداری کنید.

• BTC-e
• کراکن (kraken)
• کریپتسی (cryptsy)

وقتی صحبت از ذخیره‌ی لایت کوین می‌شود، گزینه زیادی کیف پول وجود دارد که شما می‌توانید از آن استفاده کنید.

گزینه ۱ : سخت افزار کیف پول

سخت افزار کیف پول وسیله‌ای است که می‌توانید ارزهای مجازی خود را در آن ذخیره کنید. که در چند مدل مختلف ارائه شدند اما رابج ترین آنها شبیه به usb است. با وجود اینکه افراد زیادی به آن عقیده دارند اما هنوز در معرض خطر هستند. اولا شما به شرکت سازنده اعتماد می‌کنید که در کیف پول شما نفوذی ندارد و بعدا از آن سو استفاده نمی‌کند. و این مسئله ممکن است تنها به شرکت تولید کننده مرتبط نباشد بلکه واسطه‌ای که قصد خرید از آن را دارید نیز تاثیرگذار است و تحت هیچ شرایطی هیچکس نباید از کیف پولی که قبلا استفاده شده استفاده کند. از trezor و ledger nano s می‌توانید برای ذخیره‌ی لایت کوین استفاده کنید.

گزینه ۲: کیف پول دسکتاپ

کیف پول دسکتاپ نوعی کیف پول آماده است. کیف پول دسکتاپ را می‌توانید دانلود و نصب کنید و این کیف پول تنها بر روی همان کامپیوتری که برای دانلود آن استفاده شده قابلیت دسترسی دارد. و با وجود اینکه نسبت به کیف پول‌های آنلاین امنیت بیشتری دارد اما در عین حال نامناسب است. چون شما تنها در صورتی به سرمایه خود دسترسی دارید که به کامپیوتر خود دسترسی داشته باشید.

Exodus یکی از بهترین نمونه‌های کیف پول دسکتاپ است که ارزهای مجازی مختلفی از جمله لایت کوین را پشتیبانی می‌کند.

گزینه ۳ : کیف پول تلفن همراه

کیف پول تلفن همراه یکی از بهترین نمونه‌های کیف پول‌های آماده است و این کیف پول‌ها برای استفاده بسیار مناسب‌اند چون تنها کاری که باید بکنید دانلود آن روی تلفن همراهتان است.

گزینه ۴: کیف پول کاغذی

کیف پول کاغذی یک روش آفلاین برای ذخیره ارزهای مجازی است. این روش شامل پرینت گرفتن کلیدهای عمومی و خصوصی خود بر روی یک کاغذ و سپس نگه داری آن در مکانی امن می‌شود. کلیدها به شکل کدهای QR پرینت می‌شود و شما به هنگام معاملات به راحتی می‌توانید آن را اسکن کنید. دلیل اینکه این روش بسیار امن است، کنترل کامل کاربر بر روی همه چیز است.

نیازی نیست شما نگران عملکرد خوب یک سخت افزار، هکرها و یا بد افزارها باشید. تنها باید از یک کاغذ مراقبت کنید و می‌توانید کیف پول کاغذی خود را در سایت liteaddress.org بسازید.

نتیجه گیری کلی لایت کوین چیست

همانطور که پیش از این گفته شد لایت کوین مانند طوفان همه‌جا را در بر گرفته است و چند دلیل آن عبارت است از:

• اعتماد و افزایش استفاده ارزهای دیجیتال توسط مردم نسبت به گذشته
• Coinbase شروع به فروش لایت کوین کرده است
• لایت کوین سگویت را فعال کرده

جدا از رشد چشمگیر آن چیزی که لایت کوین ارائه می‌کند ارزشمندتر است و با وجود اینکه لایت کوین به عنوان طرحی مشابه و کوچکتر از بیت کوین ارائه شد اما قدم فراتر از آن گذاشته است.

در طول یک سال گذشته لایت کوین این فرصت را داشته که توانایی‌ ارزهای مجازی را بار دیگر به همه نشان دهد. آن‌ها نه تنها سگویت را راه اندازی کردند بلکه به سراغ معاملات هسته‌ای پایاپای نیز رفتند و همچنان به دنبال نو آوری‌های دیگر هستند.

و با وجود تمام این کارها لایت کوین با تلاشی که کرده است توانسته به ارزشی که حقش بوده برسد. امیدوارم با مطالعه این نوشتار به پاسخ سوال لایت کوین چیست رسیده باشید. برای خرید ارز دیجیتال با ما در تماس باشید.

بیت کوین بخریم یا لایت کوین؟

لایت کوین (Litecoin) نام یک دارایی دیجیتال است که به صورت متن باز، بر بستر بلاک چین قرار دارد. ارز دیجیتال لایت کوین با نماد اختصاری LTC از سال 2011 برای پرداخت‌های دیجیتال به‌وجود آمد و توانست تبدیل به یکی از بهترین‌های کریپتوکارنسی شود. جالب است بدانید که ارز لایت کوین همانند پادشاه ارزهای دیجیتال، یعنی بیت کوین عمل می‌کند، اما با کمی تفاوت که از مهم‌ترین آن‌ها می‌توان به سرعت بالا در انتقال و کارمزد پایین شبکه لایت کوین اشاره کرد.

هدف لایت کوین چیست؟

چارلی لی که سابقه فعالیت در کوین بیس و گوگل را دارد، در سال 2011 ارز دیجیتال لایت کوین را خلق کرد. چارلی لی لایت کوین را برای پرداخت‌ها و انتقال‌های روزمره بوجود آورد تا مردم بتوانند به‌راحتی از آن استفاده کنند. همان‌طور که می‌دانید بیت کوین برای انتقال نیاز به مدت زمان نسبتا زیادی دارد که همین موضوع یکی از معایب بزرگ بیت کوین است. البته فراموش نکنید که بیت کوین کارمزد انتقال بالایی دارد و به هیچ عنوان برای پرداخت‌های روزمره کارایی ندارد، اما لایت کوین با پوشش این مشکلات، توانسته تبدیل به یک ارز پرطرفدار شود.

نقاط قوت لایت کوین چیست؟

۱-سرعت انتقال: یکی از مشکلات شبکه بیت کوین مدت زمان نسبتا طولانی برای انتقال دارایی است، اما لایت کوین با ایجاد تغییرات گسترده در شبکه اختصاصی خود توانسته این مشکل بزرگ را حل کند، به‌طوری که لایت کوین برای انتقال تنها به چند دقیقه زمان نیاز دارد.

۲- کارمزد پایین: لایت کوین برعکس بیت کوین و برخی دیگر از ارزهای دیجیتال برای انتقال، کارمزد بسیار پایینی دارد و افراد می‌توانند بدون نگرانی از پرداخت کارمزدهای فراوان از این ارز فوق العاده استفاده کنند.

۳- قیمت لایت کوین: این رمزارز قیمت مناسبی دارد و می‌تواند گزینه مناسبی برای سرمایه گذاری باشد، در واقع لایت کوین با قابلیت‌ها و تعداد مناسبی که دارد می‌تواند در آینده بسیار ارزشمندتر شود.

البته این نکته را در نظر داشته باشید که برای سرمایه گذاری در این حوزه باید اطلاعات خوبی داشته باشید تا بتوانید به خوبی قیمت لایت کوین را بررسی و تحلیل کنید و در زمان مناسب به خرید و فروش این ارز دیجیتال بپردازید. برای اطلاع از آخرین اخبار تحلیل و پیش بینی قیمت لایت کوین می‌توانید به سایت صرافی ارز دیجیتال همتاپی مراجعه نمایید.

قیمت لایت کوین

هنگامی که لایت کوین در سال 2011 در چندین صرافی لیست شد، قیمتش به 0.3 دلار رسید. سپس، از نوامبر تا دسامبر 2013، روند صعودی گسترده‌ای را طی کرد و قیمت لایت کوین تا 44.73 دلار رشد کرد. با این حال، بازار خرسی و هک صرافی Mt. Gox باعث شد که قیمت لایت کوین در سال 2014 سقوط چشمگیری داشته باشد و قیمت‌ این رمزارز برای چندین سال در محدوده 2 تا 4 دلار تثبیت شود. پس از آن در ماه‌های نوامبر و دسامبر سال 2017، قیمت لایت کوین با افزایش بیش از 500 درصد به 358.34 دلار رسید و آخرین بار در ماه مه سال 2021 به بالاترین حد خود (410 دلار) دست یافت. علی رغم آنکه قیمت این ارز دیجیتال اصلاح شده است، اما از ابتدای ماه فوریه (بهمن ماه) تاکنون روند صعودی داشته و تحلیلگران بازار کریپتوکارنسی نگاه مثبتی نسبت به این ارز دیجیتال دارند.

همان‌طور که می‌دانید بیت کوین به عنوان طلا بازار ارزهای دیجیتال به حساب می‌آید و از لایت کوین نیز به عنوان نقره بازار کریپتوکارنسی یاد می‌شود. همچنین، تعداد کل لایت کوین‌ها در مجموع 84 میلیون واحد است که تاکنون حدود 70 میلیون از آن استخراج شده که همین تعداد محدود لایت کوین می‌تواند باعث افزایش قیمت آن شود.

کیف پول مناسب برای نگهداری لایت کوین چیست؟

لایت کوین به دلیل محبوبیت بالا، توسط اکثر کیف پول‌های نرم افزاری و سخت افزاری پشتیبانی می‌شود. اما اگر بخواهیم چند مورد از بهترین کیف پول های لایت کوین را معرفی کنیم می‌توانیم به لجر نانو اس (LedgerNano S)، اتمیک (َAtomic)، ترزور (Trezor) و تراست ولت (Trust wallet) اشاره کنیم. اگر قصد نگهداری مقدار بالایی از لایت کوین را دارید، بهتر است از کیف پول‌های سخت افزاری استفاده کنید، زیرا این کیف پول‌ها نسبت به نوع نرم افزاری خود امنیت بسیار بالاتری دارند.

سخن پایانی

لایت کوین با نماد اختصاری LTC یکی از قدیمی‌ترین رمز ارزهای بوجود آمده مبتنی بر بلاک چین است که در سال 2011 با هدف بهبود و افزایش کارایی نسبت به بیت کوین بوجود آمد. این ارز دیجیتال به دلیل پتانسیل‌هایی که دارد می‌تواند یک انتخاب مناسب برای سرمایه گذاری بلند مدت یا هولد باشد. اما این نکته را در نظر داشته باشید که برای سرمایه گذاری باید تمامی جوانب را به خوبی بسنجید و سپس تصمیم نهایی را بگیرید.

لایت کوین چیست؟ ارز دیجیتال لایت کوین Litecoin‌ چطور کار می‌کند؟

لایت کوین (LTC) به طور گسترده به عنوان اولین ارز دیجیتال جایگزین در نظر گرفته می‌شود. این ارز در 13 اکتبر 2011 با هدف تبدیل شدن به “نقره بیت کوین” راه‌اندازی شد و همچنان یکی از بزرگترین ارزهای دیجیتال از نظر مارکت کپ است.
لایت کوین، درست مانند بیت کوین (BTC)، بر روی یک بلاک چین منبع باز اجرا می‌شود که توسط هیچ مرجع مرکزی کنترل نمی‌شود. هر اپراتور گره لایت کوین یک کپی از هر بلاک چین دارد تا اطمینان حاصل کند که تراکنش‌های جدید با تاریخچه تراکنش‌های آن تناقض ندارند و ماینرها با گنجاندن آنها در بلوک‌های تازه استخراج شده، به پردازش تراکنش‌های جدید کمک می‌کنند.

• 1 چه کسی لایت کوین را ایجاد کرد؟
• 2 چرا لایت کوین ایجاد شد؟
• 3 تفاوت لایت کوین و بیت کوین
• 4 لایت کوین ویژگی های جدیدی را به کار می گیرد
  • 4.1 گره مجزا (Segwit)
  • 4.2 شبکه لایتنینگ
  • 4.3 MimbleWimble

  چه کسی لایت کوین را ایجاد کرد؟

  لایت کوین توسط چارلی لی فارغ‌التحصیل موسسه فناوری ماساچوست ایجاد شد. لی یک مهندس سابق گوگل است که در سال 2011 به بیت کوین علاقه‌مند شد و پس از ایجاد لایت کوین، به عنوان مدیر مهندسی در سال 2013 به صرافی ارزهای دیجیتال کوین بیس پیوست.

  پس از پیوستن به صرافی کریپتو، لی تا حد زیادی توسعه Litecoin را کنار گذاشت. در آن زمان، او گفت که معتقد است کمک به مردم برای «مالک بیت کوین و نگهداری بیت کوین» مهم است زیرا لایت کوین «آماده رشد» نبود.

  در اواخر سال 2017، لی شرکت را ترک کرد تا به طور تمام وقت توسعه LTC را دنبال کند. اکنون، او به عنوان مدیر عامل بنیاد لایت کوین، یک موسسه غیرانتفاعی که به پشتیبانی از ارز دیجیتال اختصاص داده شده است، فعالیت می‌کند.

  در دسامبر 2017، او فاش کرد که تمام LTC خود را می‌فروشد و اهدا می‌کند، زیرا اغلب متهم به توئیت در مورد این ارز دیجیتال برای منافع شخصی می‌شود. لایت کوین در آن زمان در بالاترین سطح خود در حدود 350 دلار معامله می‌شد و این حرکت لی با انتقاد گسترده ای مواجه شد.

  چرا لایت کوین ایجاد شد؟

  در اعلامیه‌ای توسط لایت‌کوین که در اکتبر 2011 در انجمن بیت‌کوین تاک منتشر شد، لی خاطرنشان کرد که می‌خواهد «سکه‌ای بسازد که نقره‌ای از طلای بیت‌کوین است»، با استفاده از بهترین نوآوری‌های بیت‌کوین و سایر ارزهای دیجیتال جایگزین که در آن زمان فعال بودند.

  این ارز دیجیتال پس از آن به وجود آمد که لی در تلاش برای ایجاد یک فورک از بلاک چین بیت کوین، «با پایگاه کد بیت کوین بازی می‌کرد». به گفته او، در ابتدا “عمدتا یک پروژه جانبی سرگرم‌کننده” بود، اما بعدها تکامل یافت.

  لایت کوین به دلیل نوآوری هایی که شامل ترکیبی از سرعت انتشار بلوک های سریع تر و استفاده از الگوریتم هش Scrypt است، از دیگر ارزهای دیجیتال جایگزین متمایز شد. همچنین تا حد زیادی از چیزی به نام premine اجتناب کرد که به سازندگان یک ارز دیجیتال مبتنی بر بلاک چین اجازه می‌دهد تا قبل از راه‌اندازی این پروژه برای عموم، سکه استخراج کنند. Premining در ابتدا به عنوان راهی برای پاداش دادن به سازندگان پروژه و تأمین بودجه توسعه آن استفاده می شد.

  در آن زمان، بسیاری از اعضای جامعه خواهان ارزهای جایگزین با راه‌اندازی منصفانه، مشابه راه‌اندازی بیت کوین بودند. زمانی که لایت کوین راه‌اندازی شد، لی به این نگرانی‌ها پاسخ داد و گفت که یک فرد یا گروهی که تعداد زیادی ارز را کنترل می‌کند و از آن‌ها آن‌طور که صلاح می‌دانند استفاده می‌کند «بر خلاف دیدگاه غیرمتمرکز بیت‌کوین است».

  یک هفته قبل از راه‌اندازی LTC، لی کد منبع و باینری خود را منتشر کرد تا مردم بتوانند قبل از انتشار آن، استخراج آن را آزمایش کنند. زمان راه‌اندازی از طریق یک نظرسنجی در انجمن Bitcointalk تعیین شد تا اعضا بتوانند زمانی را انتخاب کنند که بهترین زمان برای آنها بوده و مناسب است. همه می‌توانستند همزمان شروع به استخراج کنند، زیرا تاریخ راه‌اندازی را می‌دانستند و باید یک تغییر ساده در فایل‌های خود ایجاد می‌کردند تا استخراج واقعی LTC را شروع کنند.

  با این حال، لایت کوین با یک امتیاز کوچک همراه شد. در مجموع 150 LTC به عنوان بلوک پیدایش، اولین بلوک در شبکه، و دو بلوک بعدی برای تأیید اعتبار آن در ابتدا استخراج شد. وقتی لایت کوین راه‌اندازی شد، پاداش استخراج یک بلوک 50 LTC بود که اساساً در آن زمان بی‌ارزش بود.

  

  تفاوت لایت کوین و بیت کوین

  در حالی که لایت کوین با هدف تبدیل شدن به «نقره» دیجیتالی، درست مانند بیت کوین، راه‌اندازی شد، این یک ارز دیجیتال همتا به همتا (P2P) مبتنی بر بلاک چین است که برای رفع برخی کاستی‌های درک شده در بیت کوین طراحی شده است.

  هدف آن این بود که با انجام تراکنش‌های سریع‌تر از بلاک چین بیت کوین، پذیرش پرداخت‌های LTC را برای معامله‌گران آسان‌تر کند. به طور متوسط، استخراج یک بلاک لایت کوین دو و نیم دقیقه طول می‌کشد که یک چهارم 10 دقیقه بیت کوین است. این بدان معناست که معامله‌گران که فقط تراکنش‌های ایمن را انجام می‌دهند، مجبور نیستند یک ساعت کامل برای تأیید شش تأیید در شبکه منتظر بمانند.

  در حالی که در اینجا یک مبادله امنیتی وجود دارد، معامله‌گران همچنین می‌توانند منتظر تأیید شبکه اضافی برای ایمن‌تر شدن در هنگام استفاده از Litecoin باشند. از آنجایی که بلاک‌ها در لایت‌کوین چهار برابر سریع‌تر هستند، مشکل استخراج در شبکه آن سریع‌تر تنظیم می‌شود. یعنی تقریباً هر سه روز و نیم انجام می‌شود.

  برای تقلید از مسیر تولید بیت کوین، رویدادهای نصف شدن لایت کوین نیز تغییر کرد. در حالی که تولید بیت کوین در هر 210000 بلاک نصف می‌شود، تولید لایت کوین در هر 840000 بلاک نصف می‌شود. به طور مشابه، برای اطمینان از اینکه آخرین لایت کوین در زمان استخراج آخرین بیت کوین استخراج می‌شود، عرضه LTC به 84 میلیون سکه محدود شده است.

  در حالی که بیت کوین از الگوریتم هش SHA-256 استفاده می‌کند، لایت کوین از الگوریتم هش Scrypt، یک تابع مشتق از کلید رمز عبور استفاده می‌کند. به گفته Tarsnip، تابع مشتق کلید Scrypt برای استفاده در سیستم پشتیبان آنلاین Tarsnap توسعه یافته است و به گونه‌ای طراحی شده است که در برابر حملات brute-force سخت‌افزاری نسبت به عملکردهای جایگزین ایمن‌تر باشد.

  این به طور خاص برای جلوگیری از حملات احتمالی از طریق استفاده از سخت‌افزار استخراج تخصصی، مانند مدارهای ویژه برنامه (ASIC) ایجاد شده است، زیرا در ابتدا اعتقاد بر این بود که بیت‌کوین در برابر چنین حملاتی آسیب‌پذیر است.

  لایت کوین ویژگی های جدیدی را به کار می گیرد

  تلاش‌های اولیه این ارز دیجیتال با اجرای چندین ویژگی پشتیبانی شده است که آن‌ها نیز پیشنهاد شده و بعداً در شبکه بیت‌کوین پیاده‌سازی شدند. این پیشرفت‌ها اغلب کمک می‌کنند تا اطمینان حاصل شود که شبکه می‌تواند تراکنش‌های بیشتری را در هر ثانیه انجام دهد، بدون اینکه تمرکززدایی را قربانی کند و از حفظ حریم خصوصی در حین تراکنش اطمینان حاصل کند.

  گره مجزا (Segwit)

  بیت کوین و لایت کوین تا حدودی مشابه هستند و به این ترتیب، هر دو می‌توانند ارتقاهای یکسانی داشته باشند. لایت کوین اغلب ابتدا از این موارد استفاده می‌کند، زیرا یک خطای بزرگ در شبکه آن آسیب کمتری نسبت به شبکه بیت کوین ایجاد می‌کند. ارزش بازار لایت کوین از لحاظ تاریخی ارزش بیت کوین را کوچکتر کرده است.

  یکی از اولین ویژگی‌هایی که قبل از اضافه شدن به بیت کوین روی بلاک چین لایت کوین پیاده‌سازی شد، تفاوت لایت کوین با بیت کوین Segregated Witness (SegWit) بود. در حالی که SegWit برای اولین بار در سال 2015 برای بیت کوین پیشنهاد شد، لایت کوین ابتدا این فناوری را پذیرفت. پس از اینکه هیچ اتفاق مهمی در LTC مشاهده نشد، این فناوری سپس به بیت کوین اضافه شد.

  SegWit اساساً با «تفکیک» داده‌های امضای دیجیتال در هر تراکنش در خارج از آن و داشتن استفاده بهتر از فضای محدود به مقیاس ارز دیجیتال کمک می‌کند. برای رسیدگی به مشکلات مقیاس‌پذیری بیت کوین توسعه یافته است.

  لایت کوین SegWit را در اوایل سال 2017 پذیرفت و به دلیل موفقیتی که این ویژگی در بلاک چین داشت، اجرای آن از بیت کوین پشتیبانی کرد. در ابتدا، SegWit به سرعت در Litecoin مورد استفاده قرار گرفت، بسیار بیشتر از بلاک چین بیت کوین. پذیرش آن به تدریج در هر دو شبکه رشد کرده است.

  شبکه لایتنینگ

  شبکه لایتنینگ یک راه حل مقیاس‌پذیر است که اساساً یک لایه اضافی در بالای بلاک چین ارز دیجیتال ایجاد می‌کند که در آن تراکنش‌ها سریع و کارمزدها ناچیز است. آن لایه اضافی از کانال‌های پرداخت تولید شده توسط کاربر تشکیل شده است. در ابتدا برای پیاده‌سازی در بلاک چین بیت کوین طراحی شده بود.

  مانند SegWit، این شبکه برای اولین بار روی Litecoin پیاده‌سازی شد که بسیاری از آن برای آزمایش شبکه لایتنینگ در یک محیط اقتصادی واقعی استفاده کردند. به گفته منتقدان، کاربران را به کیف پول‌های غیرقانونی سوق می‌دهد، که کاربران باید گره خود را روی آن اجرا کنند.

  پذیرش شبکه لایتنینگ لایت کوین تا حدودی کند بوده است در حالی که پذیرش شبکه لایتنینگ بیت کوین در ماه های ابتدایی خود به طور تصاعدی رشد کرده است. دلیل کاهش سرعت LTC ممکن است هزینه تراکنش پایین لایه پایه باشد.

  اولین سوآپ اتمی خارج از زنجیره بین شبکه‌های لایتنینگ بیت کوین و لایت کوین در سال 2017 با موفقیت انجام شد. چارلی لی پیشنهاد کرد که لایت کوین می‌تواند کاربران را در زمانی که بلاک چین بیت کوین شلوغ است و کارمزدها بالا است، وارد شبکه لایتنینگ کند.

  MimbleWimble

  پروتکل MimbleWimble یک پیاده‌سازی اصلاح شده از الگوریتم اثبات کار (PoW) است که زیربنای بلاک چین یک ارز دیجیتال است. از شناسایی ورودی‌ها و خروجی‌های مربوط به تراکنش‌ها جلوگیری می‌کند، حریم خصوصی را افزایش می‌دهد و قابلیت ردیابی را مبهم می‌کند.

  لایت کوین یک شبکه آزمایشی MimbleWimble را در اکتبر 2020 راه‌اندازی کرده است و توسعه‌دهنده اصلی آن روی آسان‌تر کردن آزمایش آن برای «کاربران غیر فنی لایت‌کوین» تمرکز کرده است. شایان به ذکر است که هیچ اتفاق نظری در مورد اینکه بهترین راه برای استفاده از پروتکل MimbleWimble در لایت کوین یا بیت کوین چیست، وجود ندارد.

  برخی از توسعه‌دهندگان معتقدند که ادغام MimbleWimble با پروتکل بیت کوین می‌تواند منجر به نتایج نامطلوب شود و بسیار دشوار است. در نتیجه، برخی پیشنهاد کرده‌اند که می‌توان آن را به عنوان یک زنجیره جانبی برای لایت‌کوین یا بیت‌کوین پیاده‌سازی کرد.

  

  موارد استفاده لایت کوین

  لایت کوین یکی از اولین ارزهای دیجیتال جایگزین موفق بود و با گذشت زمان، با انتقاداتی مبنی بر نداشتن ارزش پیشنهادی واضح مواجه شد. از آنجایی که عرضه محدودی دارد و به عنوان «تبدیل طلای بیت کوین به نقره» به بازار عرضه شده است، کاربران را به خود جذب کرده است.

  تورم لایت کوین از طریق مکانیزم نصف کردن کنترل می‌شود. از زمانی که در سال 2011 ایجاد شد، بلاک چین آن به اندازه کافی ایمن بوده است که از حملات 51 درصدی جلوگیری می‌کند، این حملات زمانی رخ می‌دهد که یک نهاد یا نهادهای ماینینگ بیش از 51 درصد از قدرت محاسباتی ایمن سازی شبکه را در اختیار داشته باشند و از آن برای تغییر در بلاک چین استفاده کنند.

  قابلیت اطمینان آن عامل مهمی است که به نفع آن است. از آنجایی که هیچ‌گونه سوء استفاده بزرگی را متحمل نشده است، در واقع به عنوان “نقره” دنیای ارزهای دیجیتال شناخته می شود. یک ارز دیجیتال قابل اعتماد که می‌تواند برای انجام معاملات با هزینه نسبتاً کم استفاده شود.

  این ارز دیجیتال اکنون در بین سرمایه‌گذاران و معامله‌گرانی که برای حدس و گمان قیمت آن بر عرضه و کاهش انتشار محدود آن تکیه می‌کنند نیز محبوب است. با توجه به قابلیت اطمینان آن، LTC ممکن است در یک سبد مورد استفاده قرار گیرد تا سرمایه‌گذاران را در معرض حرکات بازار کریپتو بدون هیچ‌گونه غافلگیری منفی قرار دهد.

  حفظ حریم خصوصی در شبکه لایت کوین بسیار ساده‌تر از شبکه‌هایی با کارمزد تراکنش‌های بالاتر است، زیرا هزینه جابجایی وجوه کمتر است. همچنین برای پرداخت برای کالاها و خدمات استفاده می‌شود و اکثر پردازنده‌های پرداخت ارز دیجیتال از آن پشتیبانی می‌کنند.

  لایت کوین یک ارز دیجیتالی است که در اکثر صرافی‌های اصلی ارزهای دیجیتال مانند صرافی اریترون موجود است و آن را برای معامله‌گران ایده‌آل می‌کند. از آنجایی که تراکنش‌ها در شبکه آن نسبتاً ارزان هستند، برخی حتی از آن برای انتقال وجوه بین صرافی‌های مختلف یا پلت‌فرم‌های وام‌دهی استفاده می‌کنند تا از کارمزد بالای تراکنش در شبکه‌هایی مانند بیت‌کوین یا اتریوم جلوگیری کنند.

  سخن پایانی

  شبکه Litecoin به طور مداوم بیش از 100000 تراکنش در روز را پردازش می‌کند و معمولا بین 200000 تا 300000 آدرس فعال دارد. در حالی که به اندازه شبکه بیت کوین محبوب نیست، قابلیت استفاده آن غیرقابل انکار به نظر می‌رسد.

  لایت کوین و بیت کوین چند تفاوت کلیدی دارند. تراکنش‌ها در لایت کوین سریعتر انجام می‌شود و ارز دیجیتال عرضه بیشتری دارد. از یک الگوریتم هش متفاوت برای حفظ منصفانه استخراج برای همه استفاده می‌کند، و اعتقاد بر این است که این تفاوت‌ها به موفقیت LTC کمک کرده و یکی از برترین ارزهای دیجیتال در طول سال‌ها باقی می‌ماند.

  تفاوت توکن و کوین، توکن بخریم یا کوین؟

  

  توکن ها را می‌توان کلید های رمزنگاری نظیر امضا دیجیتال و گاهی مثل سیستم امنیتی اثر انگشت دانست. در چند سال اخیر، توکن ها و کوین ها پا به پای یکدیگر پیش رفته و رشد کرده‌اند. توکن های امضای دیجیتال بالاترین امنیت را برای سرویس‌های دیجیتال نظیر خرید ارز دیجیتال فراهم کرده‌اند. با رشد چشم‌گیر رمز ارزها احتمالاً در سال‌های آینده پول کاغذی و سایر فناوری‌های مرتبط با حوزه مالی و بانکی به‌کلی دچار تغییرات جدی خواهند شد. با مطالعه این مقاله با مفهوم اینکه کوین چیست، توکن چیست، توکن ارز دیجیتال و انواع توکن ها آشنا می‌شوید. همچنین از تفاوت توکن و کوین مطلع خواهید شد.

  تفاوت توکن و کوین و شباهات آنها همواره مورد توجه کارشناسان در آموزش ارز دیجیتال بوده است. ارزهای دیجیتال موجود در بازار یا از نوع توکن و یا از نوع کوین هستند. برای درک بهتر این موضوع، ابتدا به تعریف کامل توکن چیست و کوین چیست می‌پردازیم.

  دیجیتال کوین چیست؟

  

  کوین چیست؟ | آکادمی آینده

  دیجیتال کوین (Digital Coin) که به اختصار کوین نامیده می‌شود، یک دارایی دیجیتال است که به شبکه انحصاری بلاک چین متعلق است. یعنی هر کوین ارز دیجیتال جزئی از شبکه ‌بلاک چین خود است. به‌طور مثال ارز دیجیتال بیت کوین بر روی شبکه بلاک چین بیت کوین فعالیت می‌کند. ارز دیجیتال اتر (همان اتریوم) روی شبکه اتریوم فعالیت می‌کند قابل ذکر است که اتریوم نام شبکه بلاک چین است و “اتر” کوین شبکه بلاک چین اتریوم است.

  معاملات یک ارز دیجیتال از شخص اول به شخص دیگر قابل انجام است. به طور فیزیکی هیچ کوینی به اشخاص منتقل نمی‌شود و تمامی کوین‌ها به عنوان داده بر روی یک پایگاه داده گسترده قرار دارند. این پایگاه داده یا بلاک چین همه تراکنش‌ها را نگهداری می‌کند و این تراکنش ها توسط کامپیوترها در سرتاسر دنیا کنترل و تائید می‌شود. بیت کوین، اتریوم، ریپل، لایت کوین، بیت کوین کش، کاردانو و صدها ارز دیجیتال دیگر که بلاک چین های اختصاصی خود را دارند در دسته‌بندی کوین‌ها جای می‌گیرند.

  کاربرد کوین چیست؟

  معمولا دیجیتال کوین ها همان کاربرد پول در دنیای واقعی را دارند. کوین‌ها (بیت‌کوین، لایت‌کوین و…) مانند موجودی پول در کیف و یا حساب بانکی تان است. برخی از دیجیتال کوین ها تنها به عنوان پول قابل استفاده هستند و کاربرد دیگری ندارند. به کوین هایی که تنها به عنوان پول قابل استفاده هستند، “Cash only” می‌گویند. از موارد استفاده از کوین ها می‌توان به انتقال پول (از آن‌ها برای دارایی قابل ارزش استفاده کنیم) و می‌توان آن‌ها را به هدف سرمایه‌گذاری نگهداری کرد.

  به طور مثال شما از بیت کوین (به عنوان یک دیجیتال کوین) می‌توانید برای پرداخت کالاها و خدمات در اینترنت و در بسیاری از مکان های دنیای واقعی نیز استفاده کنید. (در بسیاری از کشورها شما در ازای پرداخت بیت کوین می‌توانید خرید خانه، خودرو و … انجام دهید) همچنین می‌توانید پس از خرید بیت کوین، آن را نگه دارید تا در آینده و با بالا رفتن ارزش آن، از تفاوت قیمت خرید و فروشتان سود ببرید. به‌جز استفاده از بیت کوین به عنوان یک ابزار مالی، این ارز دیجیتال استفاده دیگری نخواهد داشت. یعنی نمی‌توانید صرفاً با نگهداری بیت کوین، بیت کوین های بیشتری را به‌دست آورید.

  بیت کوین یک شبکه‌ی جهانی کامپیوتری است که از فناوری بلاک چین برای مدیریت پایگاه داده‌هایی که معاملات بیت کوین را ثبت می‌کند، استفاده می‌کند. بیت کوین توسط شبکه اش اداره می‌شود و نه یک مقام مرکزی. این به این معنی است که شبکه به صورت peer-to-peer عمل می‌کند. با این حال ارزهای دیجیتال دیگری همچون اتر به جز استفاده به عنوان پول، کاربرد های بیشتری نیز دارند.

  توکن چیست؟

  

  توکن چیست؟ | آکادمی آینده

  به طورکلی باید بدانید هر کوین که در بازار مشاهده می‌کنید، شبکه بلاک چین مخصوص به خود را دارد و هر شبکه بلاک چین نیز کوین مخصوص به خود را دارد. این کوین، منحصر به‌فرد است. هیچ شبکه بلاک چینی دو کوین نخواهد داشت و همچنین هیچ کوینی به دو شبکه بلاک چین متعلق نخواهد بود.

  توکن ها روی یک شبکه بلاک چین که از قبل وجود دارد، ایجاد می‌شوند. بیشتر قرارداد های هوشمند، بسیاری از توکن ها بر روی شبکه اتریوم ساخته می‌شوند. توکن هایی که بر روی این پلتفرم ایجاد می‌شوند به توکن ۲۰ ERC مشهور هستند. نئو، Waves و Lisk نیز همانند اتریوم، دارای قابلیت هستند. برای مثال توکن‌هایی که بر روی پلتفرم نئو ایجاد می‌شوند به توکن‌های ۵ NEP- نامیده می‌شوند.

  ایجاد یک توکن ارز دیجیتال جدید برای افرادی که آشنایی کافی با کدنویسی دارند و برای توسعه‌دهندگان، کار دشواری نخواهد بود. فرض کنید شما تفاوت لایت کوین با بیت کوین قصد دارید توکن مورد نظر خود را بر روی شبکه اتریوم ایجاد کنید. ابتدا باید مقداری کوین اتریوم را به ماینر های شبکه بدهید تا تولد توکن شما را تائید کنند. برای تمامی تراکنش‌های توکن خود باید به شبکه کارمزد پرداخت کنید. چون توکن شما بر روی شبکه اتریوم ایجاد شده، کارمزد تراکنش ها را بایستی با اتر پرداخت کنید. بنابراین، برای انتقال توکن خود، از یک فرد به فرد دیگر و یا انتقال آن از اپلیکیشن خود به کاربری که از اپلیکیشن شما استفاده خواهد کرد، شما بایستی اتر پرداخت کنید. برای مثال، صرافی بایننس Binance توکن مخصوص به خود یعنی BNB را دارد. شما با خریداری توکن بایننس می‌توانید کارمزد تریدهای خود را کاهش دهید.

  از بزرگترین توکن های بازار هم می‌توان به تتر، چین لینک، دای (Dai)، آوه (Aave)، یرن فایننس (Yearn.Finance) و بت (BAT) اشاره کرد.

  تفاوت توکن و کوین چیست؟

  

  تفاوت میان توکن و کوین چیست؟ | آکادمی آینده

  شاید تا الان این سوال برای شما بوجود آمده باشد که فرق میان کوین و توکن چیست. یکی از تفاوت توکن و کوین این است که کوین مثل ساختمان و اسکلت یک بلاک‌چین است. در حالی که توکن ها مثل دفاتری هستند که در این ساختمان ایجاد می‌شوند. به علت پیچیدگی و سختی ایجاد یک شبکه بلاک‌چین جدید، در سال‌های اخیر تعداد توکن ها بسیار بیشتر از کوین‌ها می‌باشد. برای ساخت یک کوین ابتدا باید شبکه بلاک‌چین آن ایجاد شود. سپس برای حفظ امنیت و تایید شبکه به ماینر ها نیاز است. همچنین لازم است شبکه استحکام کافی در برابر حملات مختلف ازجمله هک شدن را داشته باشد.

  دیگر تفاوت توکن و کوین اینکه می‌توان یک توکن را با یک کوین خریداری کرد، اما برعکس آن امکان‌پذیر نیست. کوین‌ها به‌طور مستقل عمل می‌کنند، درحالی‌که توکن ها تنها برای یک پروژه خاص کاربرد دارند. کوین ها واسط پرداخت هستند.

  تفاوت توکن و کوین در محل ذخیره سازی است. کوین ها هر کدام می‌توانند کیف پول اختصاصی خود را داشته باشند. توکن ها روی کیف پول های بلاک چین میزبان ذخیره می‌شوند. به عنوان مثال، تمام توکن های مبتنی بر اتریوم، روی کیف پول ها و آدرس های اتریوم ذخیره می‌شوند، اما نمی‌توانید بیت کوین را روی آدرس اتریوم ذخیره کنید. چون یک کوین است. کوین ها آدرس اختصاصی خود را دارند.

  در مورد بلاک‌چین‌های دیگر مانند ترون، ایاس و تزوس هم به همین صورت توکن ها روی کیف پول های هر کوین ذخیره می‌شوند. البته در بلاک چین‌های جدید مانند پولکادات این امکان وجود دارد که توکن‌ها روی کیف پول‌های اختصاصی با آدرس‌های متفاوت هم ذخیره شوند. شما چه مواردی می‌توانید به تفاوت توکن و کوین بیفزایید؟

  مزیت ایجاد توکن چیست؟

  ایجاد یک شبکه بلاک چین، بسیار زمان بر است و نیاز به ‌صرف انرژی زیادی خواهد داشت. توسعه‌دهندگان، به جای صرف زمان خود برای ایجاد یک شبکه بلاک چین که از طریق آن بتوانند کوین خود را داشته باشند. می‌توانند این زمان و هزینه را ذخیره کرده و برای ایجاد یک توکن ارز دیجیتال بر روی شبکه بلاک‌چین موجود زمان بگذارند. صرفه‌جویی در زمان و انرژی تنها تفاوت توکن و کوین و مزیت توکن نسبت به کوین نیست.

  اگر آن ها به جای ایجاد توکن ارز دیجیتال بخواهند شبکه بلاک چین و کوین خود را داشته باشند، باید ماینر هایی را بیابند و آن‌ها را متقاعد کنند تا تائید تراکنش‌های شبکه بلاک‌چین را انجام دهند.

  برای ایجاد یک شبکه بلاک‌چین امن، نیاز به تعداد بسیار زیادی ماینر هستیم تا از حملات احتمالی (هک) جلوگیری کنند. آن‌ها باید تعداد زیاد کامپیوتر را فراهم کرده تا آنها عمل تایید تراکنش ها را انجام دهند. که این کار ایرادات بسیاری دارد (مهم‌ترینش این است که شبکه بلاک‌چین موجود یک شبکه متمرکز خواهد بود). این کار زمان و هزینه بسیار زیادی می‌طلبد.

  کاربرد انواع توکن چیست؟

  

  انواع توکن و کوین چیست | آکادمی آینده

  برای اینکه یک توکن بتواند ارزش جذب کند و مقبولیت به دست بیاورد، باید در یک پروژه کاربردی باشد و در صرافی های معتبر اضافه شود که به‌هیچ وجه کار ساده‌ای نیست. توکن هایی که بتوانند با حضور خود یک نیاز را رفع کنند و خدمات مفیدی ارائه دهند، شانس بیشتری در بازار سرمایه دارند.
  دسته بندی توکن ها صرفاً برای آسان تر کردن فهم روش کار آنها است و لزوماً هر توکن، در یکی از این دسته بندی ها قرار نمی‌گیرد یا ممکن است در دو دسته بندی تعریف شود.

  ۱– توکن های کاربردی

  برای مثال اگر شما از طریق سیستم بلاک چین یک بلیت سینما بخرید، درواقع یک توکن خریداری کرده‌اید. توکن های کاربردی، خدمات خاصی را ارائه می‌کنند که فقط در شبکه خودشان قابل استفاده است. برای مثال توکن Vethor که بر بستر بلاک چین Vechain فعالیت می‌کند، به عنوان کارمزد و سوخت شبکه استفاده می‌شود.

  ۲– توکن های امنیتی

  بعضی از توکن ها به عنوان حق مالکیت فرد بر یک دارایی دیجیتالی یا غیر دیجیتالی استفاده می‌شوند. این دارایی می‌تواند سهام یک شرکت باشد یا سند اشتراک در مالکیت یک خانه. این نوع توکن ها در اثر افزایش نگرانی های دولت ها بر سر نظارت بر دارایی‌ها شکل گرفت. توکن های امنیتی Security Token که به آنها توکن اوراق بهادار هم گفته می‌شود، حق توزیع دارایی را در اختیار افراد قرار می‌دهد.

  ۳– توکن‌های معاملاتی

  یکی از انواع توکن‌، توکن‌های معاملاتی Transaction Token است. این توکن‌ها اغلب مانند ارزهای سنتی عمل می‌کنند و برای خرید و فروش کالا و خدمات مناسب هستند. استیبل‌کوین هایی مانند دای (Dai) یا تتر ازجمله این توکن‌ها هستند.

  ۴– توکن حاکمیتی

  یکی از مهم ترین انواع توکن‌، توکن‌های حاکمیتی است. داشتن این نوع توکن برای کاربر، حق مشارکت در تصمیمات شبکه را ایجاد می‌کند. برای مثال رمز ارز کامپ COMP، رمز ارزی بر بستر اتریوم است که امکان وام‌دهی را برای کاربران فراهم می‌کند. این توکن، یک پروژه دی فای (DeFi) است.

  ۵- توکن مثلی

  در علوم اقتصادی، یک کالا یا پول در صورتی مثلی یا تعویض‌پذیر (Fungible) تلقی می‌شود که واحد های آن با یکدیگر قابل‌تعویض باشند و نتوان هیچ کدام از آنها را کم ارزش‌تر یا بارزش‌تر از دیگری دانست. به عنوان‌ مثال، بیت کوین، دلار، ریال و به طور کلی اسکناس ها در دسته دارایی های مثلی قرار دارند.

  یک اسکناس هزار تومانی نسبت به یک اسکناس هزار تومانی دیگر ازنظر ارزش کاملاً برابر است و هر دو می‌توانند با یکدیگر تعویض شوند و مقدار کالای یکسانی را خریداری کنند. زمانی که یک اسکناس هزار تومانی به فرد دیگری قرض می‌دهید، انتظار ندارید که بعداً دقیقاً همان اسکناس را پس بگیرید.

  در مقابلِ دارایی های مثلی‌، دارایی های غیر مثلی (Non-fungible) قرار دارند. به طور کلی می‌توان گفت هر چیزی که ابزار مبادله نباشد، غیرمثلی است. مثلاً خودروی شما دارایی غیرمثلی هست. اگر خودروی خود را به دوستتان قرض بدهید انتظار دارید دقیقاً همان خودرو را پس بگیرید، نه یک خودروی دیگر.

  یک توکن غیر مثلی یاNFT ، یک دارایی دیجیتال است که کمیاب و منحصر به فرد بوده و روی بلاک‌چین ذخیره و جابه‌جا می‌شود. آیتم های بازی های کامپیوتری، آثار هنری دیجیتال، بلیت رویداد های مختلف، در دسته توکن های غیر مثلی جای می‌گیرند. در حال حاضر ۹۹٪ توکن های بازار مانند تتر، همه واحد های آنها از نظر ارزش مشابه و قابل‌تعویض هستند. اما حوزه NFT روز به روز در حال گسترش است و احتمالاً در آینده توکن های غیر مثلی بخش بزرگتری از بازار را به خود اختصاص دهند.

  ۶- توکن دارایی

  از توکن های دارایی Asset tokens به عنوان یک سند برای اثبات یک دارایی در پلتفرم و یا حتی یک سازمان استفاده می‌شود. هر توکن دارایی می‌تواند بیانگر میزان ارزش یک دارایی فیزیکی باشد.

  7- توکن ارزی

  از توکن ارز دیجیتال ارزی، به عنوان روشی برای پرداخت استفاده می‌شود. همان طور که می‌توان اقدام به خرید و فروش بیت کوین کش، لایت کوین و سایر ارزها کرد، می‌توان خرید و فروش Currency token را نیز به همان ‌سادگی انجام داد.

  8- توکن‌ جایزه و امتیازی

  یکی از جالب ترین کاربرد توکن ها استفاده از آنها به عنوان جایزه Reward tokens است. توکن جایزه را می‌توان نوعی امتیاز وفاداری دانست. بنابراین افراد و کسب ‌و کارها می‌توانند از این توکن استفاده کنند.

  لایت کوین چیست و چه تفاوت هایی با بیت کوین دارد؟

  

  در سالیان اخیر بحث رمز ارزها و استفاده از آن‌ها در جهان بسیار مورد توجه قرار گرفته است. در کنار بیت کوین که معروف‌ترین رمز ارز در بین عموم مردم است، رمز ارزهای دیگری هم متولد شده‌اند که آشنایی با آنها خالی از لطف نیست. مدت زمان زیادی از ابداع لایت کوین به‌عنوان یکی از قدیمی‌ترین رمز ارزهای موجود در بازار می‌گذرد. این رمز ارز با هدف تکامل بیت کوین و رفع برخی از نواقص آن مانند مدت زمان تایید تراکنش‌ها، هزینه‌ها و… ایجاد شده است. لایت کوین با اصلاح این موارد قصد دارد به‌عنوان رمز ارزی عمومی‌تر و ارزان‌تر نسبت به بیت کوین، جایگزین این رمز ارز در استفاده‌های روزمره عموم افراد باشد. در این مقاله از آکادمی رمز ارز، قصد داریم به معرفی این رمز ارز پرسابقه بپردازیم و با بررسی ویژگی‌ها و نحوه کارکرد آن، آشنایی بیشتری با این رمز ارز پیدا کنیم. با ما همراه باشید.

  Table of Contents

  لایت کوین چیست؟

  لایت کوین در اکتبر سال ۲۰۱۱ توسط جوانی چینی‌الاصل به‌نام چارلی لی (Charlie Lee) خلق شد. چارلی لی، کارمند سابق گوگل، برای ایجاد شبکه لایت کوین، با ایجاد تغییراتی در پروتکل و کد بیت کوین سعی داشت این رمز ارز را برای استفاده عمومی و روزمره مناسب‌تر کند.

  لایت کوین یک رمز ارز همتابه‌همتا، مبتنی بر شبکه بلاک‌چین است. این رمز ارز به‌صورت غیرمتمرکز و بدون وابستگی به نهادهای واسطه‌ای فعالیت می‌کند. رمز ارز لایت کوین به اختصار LTC نامیده می‌شود. برای تامین امنیت شبکه لایت کوین از الگوریتم‌های رمزنگاری و فرآیند اثبات کار استفاده شده است. استخراج لایت کوین دارای محدودیت است و تا ۸۴ میلیون واحد قابلیت تولید دارد.

  هدف از ایجاد لایت کوین، ارائه رمز ارزی است که برای کاربردهای روزمره مناسب‌تر و ارزان‌تر باشد. در مقابل لوگوی بیت کوین که شبیه به طلا طراحی شده، لوگوی لایت کوین یادآور نقره است. این لوگو ارزان‌تر بودن این رمز ارز را نشان می‌دهد. هر رمز ارزی از واحدهای کوچکتری ساخته شده است. در بسیاری از رمز ارزها این واحدها بدون نام هستند. در رمز ارز لایت کوین به واحدهای کوچک تشکیل‌دهنده یک لایت کوین، «لیتوشی» گفته می‌شود. هر واحد لایت کوین شامل ۱۰۰ میلیون واحد لیتوشی است.

  مقایسه لایت کوین و بیت کوین

  ویژگی‌های اکثر رمز ارزها در مقایسه با بیت کوین سنجیده می‌شود. لایت کوین که ذاتا با تغییر در پروتکل بیت کوین به‌وجود آمده، دارای شباهت‌ها و تفاوت‌هایی با این رمز ارز است. شباهت لایت کوین و بیت کوین شامل مواردی مانند امنیت بالا، امکان مقیاس‌پذیری، استفاده از بلاک‌چین عمومی و روش عرضه اولیه آن‌ها تفاوت لایت کوین با بیت کوین از طریق استخراج بلوک جنسیس (بلوک اولیه) است. با وجود این شباهت‌ها، تفاوت‌هایی هم بین لاین کوین و بیت کوین موجود است. در ادامه به مرور بعضی از تفاوت های لایت کوین و بیت کوین می‌پردازیم.

  

  محدودیت میزان عرضه

  لایت کوین هم مانند بسیاری از رمز ارزها دارای محدودیت در عرضه است. تعداد لایت کوین قابل عرضه ۸۴ میلیون واحد است. درحالی‌که تعداد واحد قابل عرضه بیت کوین ۲۱ میلیون است. بر این اساس، تعداد لایت کوین در نهایت ۴ برابر بیت کوین خواهد بود. از نظر تئوری این بدین معناست که لایت کوین از گسترگی بیشتری نسبت به بیت کوین برخوردار است. بنابراین ارزش لایت کوین در آینده به نزدیک ۲۵ درصد بیت کوین خواهد رسید.

  الگوریتم استخراج

  هر دوی این رمز ارزها بر مبنای الگوریتم اثبات کار فعالیت می‌کنند. در بیت کوین از الگوریتم SHA-256 استفاده می‌شود. اما لایت کوین برای تسریع در عملیات از الگوریتم Scrypt که از نظر محاسباتی فشرده‌تر است، استفاده می‌کند.

  سرعت معاملات

  در شبکه لایت کوین تراکنش‌های یک بلوک به‌طور متوسط هر ۲/۵ دقیقه تایید و به شبکه افزوده می‌شوند. در شبکه بیت کوین این اتفاق حدودا هر ۱۰ دقیقه رخ می‌دهد. یعنی سرعت تایید تراکنش‌ها در لایت کوین، ۴ برابر بیشتر از بیت کوین است. به همین دلیل لایت کوین برای خریدهایی که از نظر زمانی باید سریع انجام شوند، بسیار کاربردی‌تر است.

  هزینه معاملات

  در لایت کوین از الگوریتم استخراج Scrypt که دارای امکان محاسبه ساده‌تر و سریع‌تر است، استفاده می‌شود. بکارگیری این الگوریتم باعث کاهش هزینه‌های معاملات در این رمز ارز می‌شود. در حالی‌که در بیت کوین با استفاده از الگوریتم SHA-256 سرعت انجام معاملات پایین‌تر و هزینه‌ی آن بیشتر است.

  شیوه استخراج

  فرآیند استخراج بیت کوین با دستگاه‌های ASIC انجام می‌شود. ولی برای استخراج لایت کوین علاوه بر این دستگاه‌ها، می‌توان از کارت گرافیک هم استفاده کرد.

  برای اطلاعات بیشتر درباره بیت کوین به مقاله بیت کوین چیست مراجعه کنید

  مزایای لایت کوین چیست؟

  لایت کوین به‌عنوان یک رمز ارز و همچین در مقایسه با سایر رمز ارزها مزایایی دارد. مزایای لایت کوین عبارت‌اند از:

  • امکان انجام معامله و انتقال پول در سطح بین‌المللی و در کوتاه‌ترین زمان ممکن، بدون نیاز به روندهای پرهزینه و زمان‌بر سنتی
  • طراحی غیرمتمرکز شبکه با امکان دسترسی به سراسر جهان بدون مشکل مسافت
  • ساخت آسان و استفاده راحت از کیف پول لایت کوین با نصب روی گوشی یا رایانه شخصی و نگهداری امن رمز ارزها
  • انجام تراکنش‌هایی با حجم بالا و با هزینه بسیار کم و تاییدیه فوری
  • استفاده از الگوریتم مناسب Scrypt با امکان عرضه ۴ برابری این رمز ارز نسبت به بیت کوین
  • امکان پشتیبانی از شبکه و دسترسی محلی به آن با استفاده از ماینر

  معایب لایت کوین چیست؟

  لایت کوین مانند سایر رمز ارزها معایبی هم دارد. از جمله معایب لایت کوین می‌توان به موارد زیر اشاره کرد:

  • مصرف انرژی بسیار بالا در فرآیند استخراج شبکه
  • مقبولیت عمومی کمتر نسبت به بیت کوین و سایر رمز ارزها
  • غیرقابل پیش‌بینی بودن ارزش آینده آن و امکان کاهش ناگهانی ارزش آن

  

  لایت کوین چگونه کار میکند؟

  لایت کوین شبکه‌ای آنلاین است که کاربران برای انتقال دارایی خود به فردی دیگر در شبکه و در قالبی خاص می‌توانند از آن استفاده کنند. در این پلتفرم، ارزهای فیزیکی مانند دلار یا یورو قابل انتقال نیستند و این شبکه از واحد مخصوص خود یعنی لایت کوین (LTC) استفاده می‌کند. برای تبدیل لایت کوین به ارزهای رایج می‌توان به سادگی از صرافی‌های آنلاین استفاده کرد و همچنین از این طریق به خرید و فروش آن‌ها پرداخت.

  در شبکه لایت کوین، همانند بیت کوین، افراد با استفاده از توان محاسباتی رایانه‌های خود برای شبکه، تراکنش‌ها را بررسی و تایید می‌کنند. استخراج‌کنندگان این کار را از طریق حل محاسبات ریاضی، که به حفظ امنیت شبکه منجر می‌شود، انجام می‌دهند. تمام ارزهای دیجیتال از الگوریتم مشخصی برای تایید تراکنش‌ها در شبکه استفاده می‌کنند. در لایت کوین از الگوریتم Scrypt، که دارای قابلیت انجام ساده‌تر محاسبات و حجم پایین‌تر عملیات است، استفاده می‌شود. بکارگیری این الگوریتم باعث تایید سریع‌تر تراکنش‌ها در شبکه لایت کوین می‌شود. راه مقرون‌به‌صرفه برای استخراج لایت کوین، استفاده از دستگاه‌های ASIC است. بااین‌حال، استفاده از کارت گرافیک هم برای استخراج لایت کوین امکان‌پذیر است.

  برای انتقال لایت کوین به شخصی دیگر، شما به آدرس شخص گیرنده، کلید خصوصی حساب خود و میزان مورد نظر لایت کوین برای انتقال نیاز دارید. بعد از ایجاد تراکنش، از طریق فرآیند استخراج و رمزنگاری، این تراکنش همراه با دیگر تراکنش‌ها داخل یک بلوک قرار گرفته و بعد از تایید به بلاک‌چین اضافه می‌شود.

  در هر ۲/۵ دقیقه، تمام تراکنش‌های تاییدشده شبکه لایت کوین در یک بلوک قرار داده می‌شوند. استخراج‌کننده (ماینر) هر بلوک، مقدار لایت کوین جدید تولیدشده را به‌عنوان پاداش استخراج برداشت می‌کند. پاداش شبکه لایت کوین در هر ۸۴۰ هزار بلوک، نصف می‌شود. با نصف شدن پاداش استخراج لایت کوین در ۵ آگوست ۲۰۱۹، در حال حاضر این پاداش به ۱۲/۵ واحد لایت کوین رسیده است. تمام تراکنش‌هایی که در شبکه رخ می‌دهد، در دفتر کل بلاک‌چین به‌صورت عمومی قابل مشاهده است.

  قیمت لایت کوین چقدر است؟

  شروع به کار لایت کوین در سال ۲۰۱۱، مانند بیت کوین با قیمتی نزدیک به ۱ سنت بود. نمودار قیمت این رمز ارز تا سال ۲۰۱۴، روند صعودی بسیار خوبی را نشان می‌داد. ولی به‌مرور، قیمت آن با روند کاهشی قابل ملاحظه‌ای روبرو شد. لایت کوین نزدیک به سه سال از رشد قابل توجه به دور بود و در بازه قیمت ۱ تا ۴ دلار نوسان داشت. در تاریخ ۱۸ دسامبر ۲۰۱۷، لایت کوین به بالاترین قیمت خود، یعنی حدود ۳۵۸ دلار، رسید. بعد از این رشد بسیار خوب، لایت کوین با افت نسبتا زیادی مواجه شد و تا ابتدای سال ۲۰۲۱، روند پرنوسانی را پشت سر گذاشت.

  

  در زمان نگارش این مقاله (۱۲ اردیبهشت ۱۴۰۰)، هر واحد لایت کوین با قیمتی در حدود ۲۷۰ دلار معامله می‌شود.

  در سال ۲۰۱۷، آگاهی مردم نسبت به ارزهای دیجیتال افزایش یافت و با گسترش رمز ارزها همراه بود. به همین دلیل رشد قیمت شدیدی در بسیاری از رمز ارزهای بازار به وجود آمد که لایت کوین هم از این رشد، بی‌نصیب نماند. همچنین تمایل بسیاری از شرکت‌ها از جمله بعضی از سایت‌های قمار به استفاده از لایت کوین به‌عنوان روش پرداخت هم، به رشد این رمز ارز کمک کرد.تفاوت لایت کوین با بیت کوین

  کلام آخر

  همانطور که اشاره شد، لایت کوین به‌عنوان یکی از قدیمی‌ترین رمز ارزها، در سال ۲۰۱۱ توسط چارلی لی، ابداع شد. این رمز ارز با تغییراتی در پروتکل بیت‌کوین به‌وجود آمد. نام اختصاری لایت کوین، LTC است و مانند بیت کوین در تعداد تولید محدودیت دارد. تعداد قابل استخراج لایت کوین، ۴ برابر بیت کوین یعنی ۸۴ میلیون واحد است. هدف از تولید لایت کوین، رمز ارزی بود که ارزان‌تر، عمومی‌تر و سریع‌تر از بیت کوین باشد.

  الگوریتم مورد استفاده در لایت کوین، Scrypt است که زمان تایید تراکنش‌ها را به یک چهارم این مدت زمان در بیت کوین، کاهش می‌دهد. روند قیمت این رمز ارز تا سال ۲۰۱۴ شیب صعودی مناسبی داشت. بعد از این سال، قیمت لایت کوین دارای نوسانات مختلفی شد و در بازه‌های زمانی کوتاهی، شیب صعودی یا نزولی تندی را تجربه کرد. اگر شما دارای نظر یا تجربه‌ای در مورد لایت کوین هستید و یا در مورد سوددهی یا ضرر سرمایه‌گذاری در این رمز ارز، ایده و پیشنهادی دارید، خوشحال می‌شویم که نظر و دیدگاه ارزنده خود را با ما و دیگر همراهان آکادمی رمز ارز در میان بگذارید.