مزایا و معایب تجارت رمزارز

جزییات راه‌ اندازی اتاق پایاپای تهاتر | رمزارزها به کمک تجار در عملیات تهاتر می‌ آیند

رئیس کل سازمان توسعه تجارت ایران از راه‌اندازی اتاق پایاپای تهاتر و ورود بانک های خصوصی به منظور ارائه تضامین لازم به تجار استفاده‌کننده از این روش خبر داد.

به گزارش بازار به نقل از سازمان توسعه تجارت ایران، استفاده از ابزار تهاتر در تعاملات تجاری ایران با دنیا، یکی از محورهایی است که به تازگی از سوی دولت سیزدهم مطرح و زیرساخت‌های لازم برای آن از راه‌اندازی اتاق پایاپای تهاتر گرفته تا ورود بانک‌های خصوصی به این عملیات و فراهم‌سازی بستر استفاده از رمزارزها در تبادلات ارزی این عملیات تجاری از سوی بانک مرکزی در حال فراهم شدن است؛ هر چند موضوع تهاتر ظرف هفته‌های گذشته مورد هجمه برخی صاحب‌نظران و رسانه‌ها قرار گرفته است، اما به نظر می‌رسد مفاهیم بسیار ابتدایی و پیش‌پا افتاده این موضوع پررنگ شده و کمتر به اصل ماجرا و مزایای آن برای اقتصاد ایران اشاره شده است؛ به خصوص اینکه ترکیه در ماه گذشته مرکز تهاتر را افتتاح کرده و چین نیز به زودی شهر تهاتری خود را راه‌اندازی خواهد کرد که همه اینها نشانه مقبولیت این روش تجاری در عرصه بین‌المللی است. علیرضا پیمان‌ پاک، معاون وزیر و رئیس کل سازمان توسعه تجارت ایران در گفت‌وگو با اقتصاد آنلاین، ابعاد مختلف موضوع تهاتر را تشریح کرده است:

سال‌های زیادی است که موضوع تهاتر با توجه به شرایط اقتصادی ایران به عنوان یک راهکار برای تداوم تجارت خارجی مطرح می‌شد؛ اما هیچگاه به یک اتفاق عملیاتی در عرصه تجارت ایران تبدیل نشد. برخی تصورشان بر این است که با توجه به اعمال تحریم‌ها، تهاتر کالایی ایران با دنیا عملا محدود به کالاهای اساسی و دارو شود و رویکرد دیگری برای آن نتوان متصور بود. مشخصا بفرمایید دولت سیزدهم برای موضوع تهاتر، چه ایده عملیاتی در ذهن دارد؟
موضوع تهاتر در اقتصاد جهانی کاملا یک ساز و کار حرفه‌ای شناخته‌شده بوده که متاسفانه طی هفته‌های اخیر این موضوع در ایران سیاسی شده است. موضوع تهاتر در انتخابات ریاست جمهوری نیز از سوی برخی کاندیداها با ادبیات غیرحرفه‌ای مورد هجمه قرار گرفت؛ در حالیکه حتی امروز آن دسته از کشورهایی که در اقتصاد جهانی با چالشی به نام تحریم مواجه نیستند، یکی از روش‌های مرسوم فعالیت تجاری خود را تهاتر انتخاب کرده‌اند. این موضوع از دو منظر حائز اهمیت است؛ اول آنکه یکی از ویژگی‌های اصلی استفاده از این شیوه در عرصه تجارت، پرداخت‌های ارزی است؛ به این معنا که تراکنش‌ها به راحتی انجام شده و اتفاقا کاسبی‌ها و کسب و کارهای شکل گرفته در تحریم با اجرایی شدن بحث تهاتر از بین می‌رود. در تهاتر بسیاری از تعاملات تجاری، اقتصادی می‌شود. نمونه ساده آن صادرات قیر به اندونزی است که اگرچه ممکن است در نگاه اول یک تا سه درصد سود داشته باشد، اما زمانی که به جای پول حاصل از صادرات، کاغذ از این کشور وارد ایران شود، این سود به ۱۰ درصد و حتی ۱۵ درصد می‌رسد. صادرات سیب در قبال واردات موز هم یک نمونه ساده دیگر از تهاتر است؛ در حالیکه واردات موز یا صادرات سیب، هیچگونه محدودیت تحریمی هم نداشت؛ اما انتخاب این روش از سوی دولت گذشته علاوه بر اینکه توانست صادرات سیب را توجیه‌پذیر کند، بلکه اکنون یکی از اقدامات اصلی واردکنندگان موز آن است که ساز و کاری را هماهنگ کنند که سیب ایران صادر شود که این یک تجربه موفق است و سیب روی دست کشاورز هم نمی‌ماند. این فرآیند در حوزه خشکبار، واردات لوازم الکترونیکی و آبزیان نیز طی سنوات گذشته تکرار شده؛ پس اگر موضوع سیاسی نشود و در فضایی که مورد دستاویز قرار نگیرد، به صورت حرفه‌ای از سوی تجار ایرانی دنبال می‌شد و اکنون هم بحث ما این است که در یک فضای غیرسیاسی، موضوع تهاتر را توسعه دهیم. کشور ۵ میلیارد دلار در سنوات گذشته در زیرمجموعه ایمیدرو تهاتر کرده؛ به نحوی که فلزات معدنی، شمش، آلومینیوم داده شده و در مقابل موارد اولیه مورد نیاز تولید از موتور و کمپرسور گرفته تا الکترود گرافیتی وارد کشور شده و بسیاری از چالش‌های پیش روی تولید در سایه آن برطرف شده است. موضوع تهاتر اگر مورد توجه قرار گیرد حتما کارا خواهد بود.

دقیقا موضوع تهاتر به لحاظ فراهم آوردن زیرساخت‌ها در دولت سیزدهم، هم اکنون در چه مرحله‌ای است؟ به هر حال این موضوع به زیرساخت‌ها و قواعد خاص خود نیاز دارد.
هم اکنون مصوبات از نهادهای بالادستی اخذ و موضوع تهاتر به کل کالاهای صادراتی تعمیم داده شده است، به نحوی که صادرکننده‌ای که در حوزه‌های مختلف امکان استفاده از این روش را خواهند داشت؛ ضمن اینکه اگر تهاتر به عنوان یکی از روش‌های بازگشت ارز صادراتی تسهیل شود، باعث افزایش صادرات و ارزآوری خواهد شد؛ این در حالی است که اتحادیه‌ها و انجمن‌های صادراتی اصرار دارند که اگر فرآیند تهاتر و واردات در مقابل صادرات برای رسته فعالیتی آنها تسهیل شود، صادرات خود را به دو تا سه برابر رشد خواهند داد. برخی فرش صادر کرده و آخرین فناوری تولید سلول‌های خورشیدی را وارد کرده است که این یکی از دستاوردهای حوزه تهاتر است. پس تهاتر به معنای مبادله کالا به کالا نیست؛ بلکه یک شیوه به روز و جدید است؛ این در حالی است که دنیا نیز برای توسعه استفاده از این روش در حال فعالیت است؛ به نحوی که مرکز تهاتر در استانبول ظرف ماه‌های گذشته افتتاح شده و در عین حال، چین نیز در حال گشایش شهر تهاتری است که هیچ یک از این کشورها با تحریم دست و پنجه نرم نمی‌کنند؛ در حالیکه برخی در ایران تلاش می‌کنند که موضوع تهاتر نتواند به عنوان یکی از ابزارهای قدرتمند تجاری مورد استفاده قرار گیرد.

طی سنوات گذشته بخش‌خصوصی نیز تلاش کرد تا بتواند به عنوان واسطی برای صادرکنندگان و واردکنندگان، موضوع تهاتر را ساماندهی کند؛ اما با توجه به اینکه باید تضامین خاصی را در این عرصه عرضه می‌کرد، از ادامه مسیر بازماند. حالا این نهاد واسط برای اینکه اطمینان‌بخشی به صادرکننده برای صادرات کالا و دریافت ریالی که مابه ازای صادرات او در کشور هدف است، بدهد و به واردکننده این اطمینان را بدهد تا بابت ریالی که در ایران می‌دهد و کالایی که قرار است وارد کند، مشکلی را تجربه نخواهد کرد، چه دستگاهی خواهد بود؟

در حوزه تضمین دولت دخالت نخواهد کرد، بلکه دولت ارتباط دهنده متقاضی یعنی واردکننده و صادرکننده به هم است. اینها با هم تعاملات حقوقی را انجام داده و دولت علاوه بر ارتباط دهی این دو مجموعه، وقتی که اسناد مرتبط در سامانه بارگذاری شد، اجازه تهاتر داده و پروسه رفع تعهد ارزی را تایید می‌کنیم. اما کار زیرساختی که دولت انجام می‌دهد آن است که اتاق پایاپای تهاتر است که به کمک بانک‌های خصوصی زیرساخت‌های آنها را فراهم خواهیم کرد. به این معنا که بانک‌های خصوصی وسط آمده‌اند و فرآیند را مدیریت می‌کنند؛ به نحوی که با مدیریت فرآیند، مساله تضمین هم به نوعی حل خواهد شد. در واقع، اگر این زیرساخت مهیا شود، واردکنندگان یا صادرکنندگانی که طرف مقابل خود را در تهاتر نشناخته یا به او اطمینان ندارند، نگرانی نخواهند داشت؛ در حالیکه تا پیش از این ممکن بود دو طرف به این فرآیند اعتماد نداشته و کار را عملیاتی نمی‌کردند؛ اما اگر بانک‌ها در این مسیر فعال شوند، این اعتماد و تضمین فراهم خواهد شد. زیرساخت‌های مدنظر برای عملیاتی کردن این موضوع در حال انجام است و با بانک مرکزی نیز مذاکرات متعددی صورت گرفته است که امیدواریم به زودی راه اندازی شود. در کنار این، بستری مهیا شده که استفاده از زیرساخت رمزارزها و سامانه اتریوم است که روی این بستر، می‌توان برای معاملات خرد به راحتی تضمین رد و بدل کرد. این کار قابل انجام است و جلسات متعددی ظرف ۴ ماه گذشته در این رابطه انجام شده و امیدواریم این ابزار به زودی به عنوان پشتوانه تهاتر عملیاتی شود. این کار بسیار به روز و نوآورانه‌ای است و بانک مرکزی نیز این موضوع را پذیرفته و شاید زودتر از ورود بانک‌ها به عرصه تضمین تهاتر، عملیاتی شود.

برای صرافی‌ها هم نقشی در نظر گرفته شده است؟
خیر. صرافی‌ها در این موضوع نقشی ندارند. اینجا موضوع به ارز وابسته نیست؛ یعنی یا تبادل کالا به کالا صورت گرفته و اگر هم قرار باشد که در این حوزه، ارزی رد و بدل شود، نکته حائز اهمیت آن است که بانک مرکزی ساز و کاری را فراهم خواهد کرد که از رمزارزها در این رابطه بهره‌ گرفته شود. بانک مرکزی نیز در این حوزه همکاری شایسته‌ای انجام داده است. در حوزه صرافی نیز اگر دو مجموعه با هم مقوله پرداخت داشته باشند، از صرافی‌های داخلی و محلی استفاده خواهند شد.

در مورد استفاده از رمزارزها در این حوزه لطفا توضیح بیشتری بفرمایید. چطور قرار است این مکانیزم عملیاتی شود؟
در مورد استفاده از رمزارزها کار در حال پیگیری است.

بانک مرکزی هنوز خودش موضوع رمزارزها را قبول ندارد و تبادلات آن را به رسمیت نمی‌شناسد.
موضوع اینکه رمزارز را به رسمیت بشناسیم یا نشناسیم بحث دیگری است و باید مزایا و معایب استفاده از رمزارزها را هم کاملا مورد توجه قرار داد. این موضوع را کاملا شفاف اعلام می‌کنم تا برداشت اشتباهی از آن صورت نگیرد و شائبه برانگیز نشود. ما از رمزارز در حوزه پرداخت استفاده نمی‌کنیم بلکه بعنوان یک ابزار در حوزه تجارت بین المللی آن را محاسبه می‌کنیم. رمرزارز در این فرآیند، صرفا وسیله‌ای برای انتقال اعتبار خواهد بود و از این بعد آن را مورد استفاده قرار خواهیم داد. اینجا در مرحله اول بانک مرکزی با بخش تجارت خارجی کشور تعامل کرده و همه جوانب را هم خواهد سنجید. اما این کار اگر نهایی شود، استفاده از رمزارزها در تهاتر، به عنوان یک ابزار توسعه تجارت دیده خواهد شد. اینکه رمزارزها در حوزه پولی و مالی کشور مورد استقبال و استفاده و رسمیت قرار گیرد، تصمیم بانک مرکزی است و سازمان توسعه تجارت در آن دخیل نخواهد بود. ما در حوزه بین‌الملل، این موضوع را مورد استفاده قرار خواهیم داد و البته این کار در بستر سامانه‌های قابل رصد انجام خواهد شد تا تمامی تحرکات و تراکنش‌های آن قابل پیگیری باشد؛ یعنی اگر صادرکننده بابت صادرات خود رمزارز دریافت کرده، آن را برای واردات کالا به کشور مورد استفاده قرار دهد. این بحث به رسمیت شناختن رمزارز نیست؛ بلکه یک ابزار برای حوزه واردات و صادرات بوده و کاملا قابل رصد است. چرا بانک مرکزی روی ارز اشخاص و یا واگذاری کوتاژ صادراتی حرف دارد، دلیل این است که بانک مرکزی بتواند مسیر ارز مورد استفاده در تجارت را رصد کند. او هم از منظر خود درست می‌گوید یعنی از کف بازار ارز خریداری نشده و از کشور خارج شود. این نگرانی‌ها هم طبیعی است؛ ما می‌گوییم رمزارزها مثل فرآیند واگذاری کوتاژ قابل رصد است؛ بنابراین اگر قابل رصد باشد، از سمت بانک مرکزی هم قابل پذیرش خواهد بود. جایگاه رمزارز مثل جایگاه کوتاژ است و به عنوان یک ابزار انتقال است و این ربطی به حوزه داخل ندارد و از آن برای توسعه تجارت استفاده می‌شود. البته ما از هر ابزار نوآورانه و خلاقانه و به روزی را در سازمان توسعه تجارت ایران در دوره جدید استفاده می‌کنیم تا جایگاه تجارت تقویت شود.

پروژه تهاتر را با کشورهای خاصی پیش خواهید برد؟ به هر حال برخی از کشورها پتانسیل بیشتری برای اجرای این پروژه دارند.
تهاتر فرش و صنایع نساجی با آخرین تکنولوژی خورشیدی را با کشورهای حاشیه خلیج فارس انجام دادیم. اما موضوع تهاتر با اندونزی، آ. سه. آن، چین، روسیه، ترکیه و اروپا نیز مذاکراتی صورت گرفته و هر کشوری اگر بتوانیم کالا بدهیم و کالا بگیریم، موضوع تهاتر را پیگیری خواهیم کرد. در حوزه سی. آی. اس و آفریقای جنوبی نیز این پتانسیل وجود دارد. برخی کشورها می‌گویند که منابعی ندارند یا به ارزهای محلی قادر به پرداخت پول صادرکنندگان ما هستند، اما از آنها می‌توان مواد معدنی وارد کرد. ما در حوزه مواد اولیه معدنی در برخی از حوزه‌ها، افق بلندمدتی را متصور نیستیم و منابع در حال اتمام هستند؛ بنابراین با این رویکرد، نیاز به واردات مواد معدنی داریم؛ ضمن اینکه برخی از حوزه های معدنی ما مثل فولاد به دنبال این سیستم هستند که مواد اولیه وارد کنند. ما بر اساس تجارت و نقشه راه توسعه صادرات، یکی از ابزارهای پرداختی را تهاتر گذاشتیم و آنچه که مهم است آنکه تاجر و صادرکننده، با توجه به شرایط بین المللی از ابزارهای قابل دسترس بتواند تعهد ارزی خود را ایفا کند و از تجارت مقرون به صرفه تری برخوردار باشد.

چه چشم انداز کمی برای انجام عملیات تهاتر قائل هستید؟
افزایش صادرات در افق ۱۴۰۴ معادل ۳۵ میلیارد دلار است که بر این اساس برای دستیابی به آن برنامه‌ریزی صورت گرفته است، مناطق جغرافیایی نیز مشخص شده است. برای رسیدن به این رقم، باید زیرساخت‌های متنوعی فراهم شود. در حوزه پرداخت نیز ده‌ها روش پرداختی را به عنوان فرصت پیش روی صادرکنندگان قرار می‌دهیم که تهاتر نیز یکی از این ابزارها است. وظیفه ما فراهم آوردن و تسهیل بکارگیری این ابزارها است و تمام ابزارهای مالی و بانکی را فعال خواهیم کرد. به صندوق ضمانت صادرات ایران نیز اعلام شده که در تک تک بازارهای هدف صادراتی، قراردادهایی با صندوق های متناظر امضا کند تا جایگزین ال سی شود.

با توجه به سبقه صادراتی که دارید، اگر اکنون می‌خواستید باز هم صادرات انجام دهید، چه مزیت‌هایی را می‌دیدید که از ابزار تهاتر استفاده کنید؟
دو مزیت بسیار بزرگ وجود دارد که اگر بحث پرداخت و تحریم را کنار بگذاریم، می‌توان روی آنها تکیه کرد. اولین موضوع مساله اقتصادی شدن صادرات است که اگر زنجیره صادرات با واردات هماهنگ شود، درصد سود بالاتر خواهد رفت. یکی از مهمترین بحث‌هایی که شاهد هستیم اعتراضات موردی کشاورزان هندی است که به دولت خود فشار می‌آوردند که مزایا و معایب تجارت رمزارز چرا از ایران نفت نمی‌خرد؛ چراکه منابع ارزی ایران محدود شده بود و واردکنندگان ایرانی از هند کالا وارد نمی‌کردند. در حالیکه در نقطه هدف و کشور مقصد، تامین کننده به بازاریاب ایران تبدیل شده بود. یعنی اگر می‌خواهید کالایی را به کشورهایی همچون هند بدهید، بهترین گزینه این است که تاجر مخاطب شما در کشور مقصد، بازاریاب شما شود و کالایتان را به او بدهید ولی کالای او را هم خرید کرده و وارد کنید. این ویژگی‌های تخصصی استفاده از تهاتر است که یک بیزینس حرفه‌ای دنیا است.

روی آموزش صادرکنندگان برای استفاده از این روش هم فکری کردید؟
رویکرد جدید ما در سازمان برون سپاری و استفاده از ظرفیت های بخش خصوصی است که در این راستا با اتاق‌های بازرگانی هماهنگ بود و در قالب آموزش تهاتر به تجار نیز با آنها همکاری خواهیم کرد. در فضای مجازی و سامانه‌ای که به زودی از آن رونمایی می‌کنیم شرایطی را فراهم کرده‌ایم که آموزش لازم ارائه شود.

ارز دیجیتال چیست و چه کاربردی دارد؟

با ادامه گسترش اقتصاد دیجیتال، استفاده از ارز دیجیتال نیز به‌سرعت در حال افزایش است. ارز دیجیتال پولی است که به شکل الکترونیکی در ازای کالاها و خدمات بدون استفاده از پول فیزیکی مانند اسکناس کاغذی یا سکه مبادله می‌شود.

همان‌طور که فناوری درحال‌ رشد و تکامل است، ارز دیجیتال نیز به طور پیوسته جایگزین پول فیزیکی می‌شود. در ادامه این مقاله از آکادمی تبدیل آنچه باید در مورد انواع ارزهای دیجیتال و مزایا و معایب رمز ارزها بدانید را با یکدیگر بررسی خواهیم کرد.

در این مقاله میخوانید:

ارز دیجیتال: آینده پول شما

به هر ارزی که منحصراً به‌صورت الکترونیکی در دسترس است، ارز دیجیتال اطلاق می‌شود. در حال حاضر نسخه‌های الکترونیکی ارز یا همان ارز دیجیتال در سیستم‌های مالی اکثر کشورها بسیار رایج است. به‌عنوان‌مثال، در ایالات متحده، پول فیزیکی در گردش در ایالات متحده تنها حدود یک‌دهم عرضه کلی پول است و مابقی در انواع سپرده‌های بانکی به‌صورت الکترونیکی نگهداری می‌شود.

آنچه ارز دیجیتال را از ارزهای الکترونیکی موجود در حساب‌های بانکی متمایز می‌کند این است که این نوع ارزها هرگز شکل فیزیکی به خود نمی‌گیرد. در حال حاضر، شما می‌توانید با مراجعه به یک دستگاه خودپرداز ارز الکترونیکی خود را به ارز فیزیکی تبدیل کنید اما در مورد ارزهای دیجیتال این امر میسر نیست و ارز دیجیتال هرگز شکل فیزیکی به خود نمی‌گیرد. ارز دیجیتال همیشه در یک شبکه کامپیوتری باقی می‌ماند و از طریق ابزارهای دیجیتال مبادله می‌شود.

ارزهای دیجیتال همانند ریال و دلار پول‌هایی هستند که با سازِکار مختلفی ایجاد و توزیع می‌شوند. فرایند خلق برخی از این پول‌ها مانند بیت کوین با ماینینگ (استخراج) انجام می‌شود و برای تعدادی دیگر از آن‌ها، تمامی سکه‌ها از قبل به‌صورت استخراج شده در شبکه خرید و فروش قرار می‌گیرند.

آشنایی با ارزهای دیجیتال

ایده شکل‌گیری ارزهای دیجیتال از دو مشکل بزرگ «اعتماد به شخص ثالث» و «دوباره خرج کردن» ریشه می‌گیرد. هنگامی که شما از بانک‌ها برای انتقال پول و نگهداری آن استفاده می‌کنید، در واقع به آن بانک اعتماد کرده‌اید. حتی اگر کلی‌تر به ماجرا نگاه کنید، اعتماد برای پیش‌بردن بسیاری از کارهایتان ضروری است.

ارزهای دیجیتال یا رمز ارزها (ارزهای رمزگذاری شده) برایندهایی هستند که امکان پرداخت‌های امن آنلاین توسط «توکن‌های» مجازی را فراهم می‌کنند. توکن‌ها دارای طیف وسیعی از توابع بالقوه هستند که به‌وفور در حیطه ارزهای دیجیتال شنیده می‌شوند. در عمل تمام دارایی‌های رمزگذاری شده را می‌توان به‌عنوان کوین و توکن توصیف کرد.

انواع ارزهای دیجیتال

اولین ارز دیجیتال مبتنی بر بلاک چین، بیت کوین بود که همچنان محبوب‌ترین و باارزش‌ترین آن باقی‌مانده است. امروزه هزاران ارز دیجیتال جایگزین با عملکردها و مشخصات مختلف وجود دارد. برخی از این رمز ارزها کلون یا فورک بیت کوین هستند، درحالی‌که برخی دیگر ارزهای جدیدی هستند که از ابتدا ساخته شده‌اند.

بیت کوین در سال ۲۰۰۹ توسط فرد یا گروهی با نام مستعار «ساتوشی ناکاموتو» راه‌اندازی شد. تا اول نوامبر ۲۰۲۱، بیش از ۱۸٫۸ میلیون بیت کوین با ارزش کل بازار حدود ۱٫۲۲ تریلیون دلار در گردش بود که این رقم مرتباً به‌روزرسانی می‌شد. تنها ۲۱ میلیون بیت کوین وجود خواهد داشت که هم از تورم و هم از اعمال‌نفوذها جلوگیری می‌کند.

برخی از ارزهای دیجیتال رقیب نیز که به دلیل موفقیت بیت کوین به وجود آمدند و به آلت کوین معروف هستند، عبارت‌اند از Solana (سولانا)، Litecoin (لایت کوین)، Ethereum (اتریوم)، Cardano (کاردانو) و EOS (ایاس). تا نوامبر ۲۰۲۱، ارزش کل همه ارزهای دیجیتال موجود بیش از ۲٫۷ تریلیون دلار است. بیت کوین در حال حاضر تقریباً ۴۲٪ از ارزش کل این مقدار را تشکیل می‌دهد.

مزایا و معایب ارزهای دیجیتال

مانند تمام فناوری‌ها، در مورد ارزهای دیجیتال نیز در کنار حل برخی از مشکلات مرتبط با پول سنتی، نگرانی‌ها و اشکالاتی نیز وجود دارد.

مزایای استفاده از ارز دیجیتال

• ارز دیجیتال زمان تراکنش را سرعت می‌بخشد. زیرساخت سیستم مالی مدرن از شبکه پیچیده‌ای از شرکت‌کنندگان تشکیل شده است. در برخی موارد، مانند یک سیستم دفتر کل دیجیتال کاملاً غیرمتمرکز، دو طرف می‌توانند مستقیماً بدون هیچ واسطه بانک یا مؤسسه مالی معاملات تجاری را انجام دهند. این مزیت از بازه‌های زمانی طولانی تسویه پرداخت که معمولاً روزها یا حتی هفته‌ها طول می‌کشد، جلوگیری می‌کند.
• ارزهای رمزنگاری شده این نوید را می‌دهند که انتقال مستقیم وجوه بین دو طرف را بدون نیاز به شخص ثالث قابل‌اعتماد مانند یک بانک یا شرکت اعتباری آسان‌تر می‌کنند. در عوض این انتقال‌ها با استفاده از کلیدهای عمومی و کلیدهای خصوصی و اشکال مختلف سیستم‌های تشویقی، مانند اثبات کار یا اثبات سهام، تضمین می‌شوند.
• پول فیزیکی مشکلات امنیتی دارد. خطر سرقت، جعل و نیاز به ذخیره‌سازی فیزیکی در بانک را می‌توان با ارز دیجیتال کاهش داد یا از بین برد.
• ارز دیجیتال می‌تواند هزینه‌ها را کاهش دهد. با حذف همه واسطه‌ها یا برخی از آنها، کارمزد تراکنش‌های مرتبط با پرداخت‌های دیجیتالی را می‌توان تا حد زیادی کاهش داد. این مزایا و معایب تجارت رمزارز امر به‌ویژه در مورد هزینه‌های بالای مربوط به جابه‌جایی بین مرزی پول کاربرد دارد.
• در سیستم‌های ارزهای دیجیتال مدرن، «کیف پول» یا آدرس حساب کاربر دارای یک کلید عمومی است، درحالی‌که کلید خصوصی تنها برای مالک شناخته شده است و برای امضای تراکنش‌ها استفاده می‌شود. انتقال وجه با حداقل کارمزد تکمیل می‌شود و به کاربران امکان می‌دهد از کارمزدهای سنگینی که بانک‌ها و مؤسسات مالی برای حواله‌های سیستمی دریافت می‌کنند، اجتناب کنند.

معایب استفاده از ارزهای دیجیتال

• ماهیت نیمه ناشناس تراکنش‌های ارزهای دیجیتال، آنها را برای انبوهی از فعالیت‌های غیرقانونی، مانند پول‌شویی و فرار مالیاتی، مناسب می‌کند. بااین‌حال، طرف‌داران ارزهای دیجیتال اغلب برای ناشناس بودن آنها ارزش زیادی قائل هستند و به مزایای حفظ حریم خصوصی مانند محافظت از افشاگران (شخصی که در مورد یک شخص یا سازمانی که در یک فعالیت غیرقانونی فعالیت می‌کند اطلاع می‌دهد) یا فعالانی که تحت تعقیب حکومت‌های سرکوبگر زندگی می‌کنند، اشاره می‌کنند. برخی از ارزهای دیجیتال خصوصی‌تر از بقیه هستند. به‌عنوان‌ مثال، بیت کوین یک انتخاب نسبتا ضعیف برای انجام تجارت غیرقانونی آنلاین است، زیرا تحلیل های قانونی بلاک چین بیت کوین به مقامات کمک کرده تا مجرمان را دستگیر و محاکمه کنند. با این حال، ارزهای دیجیتال دیگری برای حفظ حریم خصوصی مانند (دش) Dash، (مونرو) Monero یا (زی کش) ZCash وجود دارند که ردیابی آنها بسیار دشوارتر است.

• از آنجا که ارز دیجیتال یک فناوری محاسباتی است، از هک و سایر جرایم سایبری مصون نیست. اگر یک اقتصاد ارز دیجیتال را بپذیرد، ثبات مالی و امنیت ملی می‌تواند به یک خطر امنیت سایبری تبدیل شود.
• ارز دیجیتال هزینه‌های تراکنش سنتی را کاهش می‌دهد، اما مجموعه هزینه‌های منحصربه‌فرد خود را به همراه دارد. هزینه‌های امنیت سایبری یکی از این موارد است. برای مثال، بسیاری از کاربران ارزهای دیجیتال، دارایی‌های دیجیتال خود را در یک کیف پول رمزنگاری ذخیره می‌کنند، قطعه‌ای از سخت‌افزار که می‌توان آن را از اینترنت جدا کرد (معروف به کیف پول سرد). پرداخت‌های مبتنی بر بلاک چین نیز باید هزینه‌های مرتبط با محاسبه تراکنش را بپردازند.
• ارز دیجیتال چالش‌های جدیدی را برای تنظیم‌کننده‌ها و سیاست‌گذارانی که برای تضمین ثبات مالی در تلاش هستند، ایجاد می‌کند.

نکات خاص در مورد ارزهای دیجیتال

مرکز جذابیت و عملکرد بیت کوین و سایر ارزهای دیجیتال، فناوری بلاک چین است که برای نگه‌داشتن یک دفتر کل آنلاین از تمام تراکنش‌هایی که تاکنون انجام شده است استفاده می‌شود، بنابراین ساختار داده‌ای برای این دفتر کل ارائه می‌دهد که کاملاً امن، به اشتراک گذاشته شده و مورد توافق است. توسط کل شبکه یک گره منفرد، یا رایانه‌ای که یک کپی از دفتر را نگهداری می‌کند. هر بلوک جدیدی که ایجاد می‌شود باید قبل از تأیید توسط هر گره تأیید شود که جعل تاریخچه تراکنش‌ها را تقریباً غیرممکن می‌کند.

بلاک چین‌های ارزهای دیجیتال می‌توانند بسیار امن باشند، اما سایر جنبه‌های اکوسیستم ارزهای دیجیتال، از جمله صرافی‌ها و کیف پول‌ها، از خطر هک مصون نیستند. در تاریخ ۱۰ ساله بیت کوین، چندین صرافی آنلاین موضوع هک و سرقت بوده‌اند که گاهی اوقات میلیون‌ها دلار ارز دیجیتال به سرقت رفته است.

بسیاری از کارشناسان فناوری اطلاعات بلاک چین را دارای پتانسیل جدی برای استفاده‌هایی مانند رأی‌گیری آنلاین و تأمین مالی جمعی می‌دانند و مؤسسات مالی بزرگ مانند JPMorgan Chase (JPM) پتانسیل کاهش هزینه های تراکنش را با ساده‌سازی پردازش پرداخت می‌دانند. در صورت عدم وجود نسخه پشتیبان از کلید خصوصی، موجودی ارز دیجیتال که در یک پایگاه‌ داده مرکزی ذخیره می‌شود، می‌تواند با پاک شدن یا ازبین‌رفتن هارددیسک از بین برود. درعین‌حال، هیچ مقام مرکزی، دولت یا شرکتی وجود ندارد که به وجوه یا اطلاعات شخصی شما دسترسی داشته باشد.

بااین‌وجود، بسیاری از ناظران مزایای بالقوه‌ای را در ارزهای دیجیتال می‌بینند، مانند امکان حفظ ارزش در برابر تورم و تسهیل مبادله درحالی‌که حمل‌ونقل و تقسیم آنها آسان‌تر از فلزات گران‌بهاست و ماهیت آنها نیز خارج از نفوذ بانک‌های مرکزی و دولت‌هاست.

یکی از نگرانی‌های موجود در مورد ارزهای دیجیتال مانند بیت کوین این است که این ارزها ریشه در هیچ کالای مادی ندارند. بااین‌حال، برخی تحقیقات مشخص کرده‌اند که هزینه تولید یک بیت کوین که به مقدار فزاینده‌ای انرژی نیاز دارد، به طور مستقیم با قیمت بازار آن مرتبط است.

سخن آخر

ارز دیجیتال این پتانسیل را دارد که طرز تفکر جامعه در مورد پول را کاملاً تغییر دهد. ظهور بیت کوین، اتریوم و هزاران ارز دیجیتال دیگر که فقط به شکل الکترونیکی وجود دارند، بانک‌های مرکزی جهانی را به تحقیق درباره نحوه عملکرد ارزهای دیجیتال ملی سوق داده است. در این مقاله با تعریف کلیات ارزهای دیجیتال و مزایا و معایب و کاربردشان با شما همراه بودیم.

سؤالات متداول

رمزارز چیست؟

ارزهای دیجیتال سیستم‌هایی هستند که امکان پرداخت‌های امن آنلاین را فراهم می‌کنند که بر حسب «توکن‌»های مجازی تعریف می‌شوند.

چگونه ارز دیجیتال بخریم؟

هر سرمایه‌گذاری می‌تواند از طریق صرافی‌های رمزنگاری، اپلیکیشن‌ها و… ارز دیجیتال خریداری کند. شما می‌توانید با ثبت‌نام و احراز هویت در صرافی ارز دیجیتال تبدیل، به‌سادگی به خرید و فروش ارزهای دیجیتال بپردازید.

محبوب‌ترین ارزهای دیجیتال کدام‌اند؟

بیت کوین محبوب‌ترین ارز دیجیتال است و پس از آن سایر ارزهای دیجیتال مانند اتریوم، بایننس کوین، سولانا و کاردانو قرار دارند.

کیف پول های رمز ارزها و امنیت

یکی از مهم ترین موضوعات پیرامون رمزارزها آنهایی است که کمترین میزان تحقیق روی آن انجام شده است. راههای مختلفی برای ذخیره کردن و ایمن سازی رمزارزها وجود دارد که ما به امکان پذیری، مزایا و معایب آن نگاهی خواهیم انداخت. باید به خاطر داشته باشید که رمزارز، یک دارایی دیجیتال مزایا و معایب تجارت رمزارز خالص است؛ بنابراین کسی که کلید خصوصی شما را کنترل کند، دسترسی نامحدودی به دارایی های شما دارد. حیاتی است که روی اهمیت این موضوع تأکید کنیم. مشابه با آنچه در مورد حساب بانکی شما وجود دارد قانون اصلی، حفاظت از پین یا کلید خصوصی شماست که تنها آن را با افرادی که به آنها ۱۰۰ درصد اعتماد دارید به اشتراک بگذارید.

کیف پول های مستقل از اینترنت

کیف پول مستقل از اینترنت» اصطلاحا هرنوع کیف پول دیجیتالی است که کلید خصوصی به صورت آفلاین و بدون هیچ گونه اتصالی به اینترنت در آن ذخیره شده باشد.

کیف پول کاغذی

کیف پول کاغذی احتمالا امن ترین راه برای ذخیره کردن سکه ها بوده و در عین حال بسیار نامناسب است. کیف پول کاغذی چیزی به جز درست کردن یک کلید خصوصی و نوشتن آن روی یک تکه کاغذ نیست. چند مسئله ی اساسی وجود دارد که باید هنگام ذخیره کردن سکه ها به آنها توجه کنید. مانند:

– کلید خصوصی را خودتان ایجاد کنید و از تولید کننده ی کلید آنلاین استفاده نکنید. – کلید خصوصی را با دست خودتان و به شکلی واضح با خودکار ضد آب و ضد گرما بنویسید. به خاطر داشته باشید که ممکن است لازم باشد این کلید سالها با دههها «دوام بیاورد». – آن را پرینت نگیرید. ممکن است پرینتریا کامپیوتر شما آن را ذخیره کند.

– بیش از یک کپی داشته باشید و برای حالتی که ممکن است دزدی، حوادث طبیعی و…. اتفاق بیفتد، آنها را در مکان های مختلف قرار دهید. – کلید را روی هیچ دستگاه الکترونیکی ذخیره نکنید.

اگر از این قوانین پیروی کنید، کلید خصوصی شما به سادگی دزدیده نمی شود. این نوع ذخیره سازی بسیار امن است ولی متأسفانه اصلا مناسب نیست چون نمی توانید سریعا به کیف پول رمزارز خود دسترسی داشته باشید. در صورت احتمال نصب جاسوس افزارها، باید هر بار که کلید خصوصی خود را وارد می کنید، پرایویت سید خود را تغییر دهید. اینکه تا چه حد این نکات را رعایت کنید به حس مسئولیت شما بستگی دارد. می توانید بدون نگرانی آدرس عمومی را روی کامپیوتر خود ذخیره کنید، همان طور که قبلا آموختیم اینکه کسی آدرس عمومی شما را بداند باعث نمی شود به کلید خصوصی شما پی ببرد.

کیف پول های ذهنی

کیف پول ذهنی یعنی کلید خصوصی خود را به خاطر بسپارید و بنابراین نیاز به کپی از آن ندارید. اگر بخواهیم صادق باشیم، تردید داریم که افراد معمولی بتوانند کلید خصوصی را به خاطر بسپارند؛ چون معمولا این کلیدها بسیار طولانی هستند. خطر فراموش کردن کلید خصوصی تان بسیار زیاد است و بنابراین اگر این اتفاق افتاد راهی برای بازیابی آن نیست.

کیف پول های آنلاین و مبتنی بر وب

این دسته کیف پول هایی هستند که روی دستگاهی با اتصال به اینترنت ذخیره می شوند. این گونه نیست که کیف پول های آنلاین ناامن باشند؛ باید از خطرات آنها آگاه باشیم؛ چون امروزه باید انتظار هک شدن هر چیزی را داشته باشید.

کیف پول های نرم افزاری

کیف پول های نرم افزاری روشی بسیار محبوب برای ذخیره کردن کلیدهای خصوصی هستند. آنها به معنای نرم افزاری هستند که به عنوان گاوصندوق برای کلیدهای خصوصی شما عمل می کند که در آن باید رمز عبور داشته باشید تا از آن محافظت کنید. باید بدانید که کامپیوتر شما ممکن است هک شود؛ بنابراین، رمز عبور کیف ارز نرم افزازی نباید هر جایی روی کامپیوتر ذخیره شود.

برای امنیت خودتان، توصیه می کنیم کلید خصوصی خود را روی کاغذی نیز بنویسید، درست مانند کیف پول کاغذی). در حالتی که مشکلی برای سیستمتان پیش آمده، اگر از کلید خصوصی خود پشتیبان گیری کرده باشید، به سادگی می توانید به سکه های خود دسترسی داشته باشید. اگر پشتیبان گیری نکنید، سکه هایتان از دست می روند. بنابراین، ضروری است که همواره برنامه ی پشتیبانی داشته باشید؛ به این موضوع بیندیشید که اگر… چه میشود؟»

کیف پول سخت افزاری

کیف پول سخت افزاری، ترکیبی از کیف پول مبتنی بر وب و کیف پول مستقل از وب است. این نوع کیف پول توسط شرکت هایی مانند تروزر یا لجر ساخته شده که مانند USB است. حتی اگر مشابه آن هم به نظر برسد، آن قدرها معمولی و ساده نیست که پین کدی برای دسترسی به کیف پول رمزارز وارد کنید و تمام کلیدهای خصوصی روی آن باشند.| به عنوان مثال شرکت لجر، از داده های روزمرهی ذخیره شده روی کیف ارز نسخه ی پشتیبانی دارد؛ بنابراین امکان بازیابی آنها حتی در صورت خراب شدن وجود دارد. این کیف پول مزایا و معایبی دارد؛ البته در اینجا نمی خواهیم بگوییم اینکه آنها پشتیبان گیری می کنند خوب است یا بد).

چارت ایران : ویژگی بروزر این است که باید به صورت فیزیکی دکمه ها را فشار دهید و پین کد را وارد کنید تا وارد دارایی های خود شوید. سایر سازنده های کیف پول های سخت افزاری، چنین سرویسی را ارئه نمی کنند اما باید بدانید الجرنیز این ویژگی را دارد. علاوه بر این، حتی اینجا هم داشتن کیف پول کاغذی به عنوان پشتیبان برای حالتی که داده های خود را ممکن است از دست بدهید، ضروری است.

سرمایه‌گذاری در بورس بهتر است یا ارز دیجیتال ؟

بازار ارزهای دیجیتال به طور قابل توجهی بی‌ثبات‌تر از بورس است، اگرچه در حالت کلی بازده سرمایه‌گذاری در هیچ یک از آنها هرگز تضمین نمی‌شود. اما در حال حاضر علاقه افراد برای سرمایه‌گذاری در ارزهای دیجیتال، بیش از پیش افزایش یافته است. زیرا گرچه سرمایه‌گذاری در ارزهای دیجیتال با ریسک و خطرات زیادی همراه است، اما می‌تواند با سودهای زیاد و ناگهانی این خطر را جبران کند.

برای مقایسه بهتر بازار بورس و ارزهای دیجیتال، در ادامه به بررسی مزایا و معایب هریک از این دو بازار خواهیم پرداخت.

مزایای سرمایه‌گذاری در ارزهای دیجیتال

• ارز دیجیتال یک دارایی بی‌ثبات است که سرمایه‌گذاری در آن ذاتا مخاطره آمیز است. اما این خطر همیشه چیز بدی نیست. سرمایه‌گذاری در ارزهای دیجیتال می‌تواند بازدهی بیشتری نسبت به سرمایه‌گذاری‌های معمولی در یک دوره زمانی معین داشته باشد. با این حال هیچ تضمینی در این خصوص وجود ندارد و ممکن است ارزش یک رمزارز به سمت صفر شدن حرکت کند و سرمایه شما برای همیشه از بین برود.
• در سال‌های اخیر با توجه به افزایش مقبولیت ارزهای دیجیتال، به تعداد پلتفرم‌هایی که شرایط خرید و فروش رمزارزها را فراهم کرده‌اند، اضافه شده است. علاوه بر صرافی‌های معتبر خارجی مانند بایننس، کوین بیس و . ، صرافی‌های ایرانی معتبری همچون ارزپایا برای راحت‌تر شدن فرآیند خرید ارز دیجیتال با ریال، توسعه یافته‌اند.
• اگرچه بیت کوین بر تقریبا نیمی از بازار تسلط دارد، اما تنها انتخاب شما برای سرمایه‌گذاری نیست. روز به روز به تعداد رمزارزهایی که کاربری‌های مختلفی دارند، اضافه می‌شود. برای انتخاب یک ارز دیجیتال معتبر جهت سرمایه‌گذاری تحقیق کنید، از صحت عملکرد آنها مطمئن شوید، با استفاده از روش‌های تحلیل تکنیکال آینده رمزارز را پیش بینی کرده و در نهایت بهترین گزینه را برای سرمایه‌گذاری انتخاب کنید.
• شرکت‌های بزرگ و معتبری همچون تسلا در سال ۲۰۲۱، ارزهای دیجیتال را به عنوان یک روش پرداخت معتبر، پذیرفتند. کشور السالوادور در سپتامبر ۲۰۲۱ بیت‌کوین را به‌عنوان ارز قانونی به‌طور رسمی پذیرفت. همین افزایش مقبولیت، خیال بسیاری را برای سرمایه‌گذاری در این بازار، راحت‌تر کرده است.

معایب سرمایه‌گذاری در ارزهای دیجیتال

• از آنجایی که ارز دیجیتال توسط هیچ دارایی فیزیکی پشتیبانی نمی‌شود، ارزش آن کاملا بر اساس تمایل یا عدم تمایل مردم به خرید آن تعیین می‌شود. به همین دلیل، قیمت ارزهای دیجیتال بسیار نوسانی است و در برخی موارد منجر به ضرر سرمایه گذار می‌شود.
• اگرچه لایه‌های امنیتی صرافی‌های دیجیتال و کیف پول‌های رمزگذاری شده، بهبود چشمگیری داشته‌اند، اما هنوز هم گاهی در معرض هک و حملات سایبری قرار می‌گیرند
• در سرمایه‌گذاری، افق زمانی یک معامله‌گر این است که تا چه زمانی قصد دارد دارایی خریداری شده را قبل از فروش نگه دارد. کارشناسان توصیه می‌کنند که اگر در کوتاه مدت نیاز به نقدینگی دارید، پول خود را در دارایی‌های امن‌تر مانند بورس یا حساب‌های پس انداز پربازده قرار دهید.

مزایای سرمایه‌گذاری در بورس

• قدمت بازار سهام و بورس، بسیار بیشتر از ارزهای دیجیتال است. همین باعث شده است که کارشناسان تسلط بیشتری روی شناسایی روندها و پیش بینی قیمت دارایی‌ها داشته باشند.
• سازمان‌های نظارتی مختلفی روی صحت عملکرد بازار بورس نظارت دارند. همین مسئله موجب افزایش امنیت معاملات و همچنین کاهش احتمال کلاهبرداری می‌شود.
• سرمایه‌گذاری روی صنایع سودده و شرکت‌هایی با پتانسیل بالا، از طریق بازار بورس امکانپذیر است.

معایب سرمایه‌گذاری در بورس

• ریسک کمتر به معنای سود کمتر است. اگر به دنبال کسب سود زیاد در کوتاه مدت هستید، احتمالا سرمایه‌گذاری در بورس برای شما مناسب نیست.
• بازار بورس یک بازار کاملا متمرکز بوده و تحت نظارت دولت اداره می‌شود. اعتماد به بورس، به معنای اعتماد به دولت‌ها و سیاستمدارانی است که می‌توانند به‌راحتی بر روی این بازار تاثیر بگذارند.

تفاوت بازار بورس و ارز دیجیتال

در قسمت قبل، با بررسی مزایا و معایب سرمایه‌گذاری در بازار بورس و ارزهای دیجیتال، به تعدادی از تفاوت‌های بازار بورس و ارز دیجیتال مزایا و معایب تجارت رمزارز اشاره کردیم. اما در این بخش قصد داریم به برخی از مهم‌ترین تفاوت‌های این دو بازار اشاره کنیم:

دست کاری قیمت‌ها

یکی از مهم‌ترین چالش‌هایی است که فعالان در هر دو بازار با آن رو به رو هستند. در بازار رمزارزها، زمانی که سرمایه گذاران کلان یا همان نهنگ‌ها به طور همزمان دست به خرید یا فروش دارایی خاصی می‌زنند، ارزش دارایی به طور ناگهانی تغییر می‌کند. علاوه بر این، برخی صرافی‌ها گزارش‌های مربوط به حجم معاملات را دست کاری می‌کنند که همین مسئله سرمایه‌گذاران را به اشتباه می‌اندازد.

اما دست کاری قیمت در بازار بورس هم وجود دارد. رایج‌ترین راه برای انجام این کار در بورس، انتشار اخبار غلط و ثبت سفارش‌های کاذب است.

شناسایی زمان خرید و فروش

خرید و فروش در بازار ارزهای دیجیتال در هر ساعت از شبانه روز امکان پذیر است. همین مسئله موجب نوسانات بیشتر قیمت و در برخی موارد از دست دادن بهترین زمان خرید یا فروش است. این مشکل تا حدی با استفاده از امکان ثبت سفارش در صرافی‌ها برطرف شده است. علاوه بر این، با این توجه که مدت زمان زیادی از ظهور بازار ارزهای دیجیتال نمی‌گذرد، شناسایی الگوها برای پیش بینی قیمت، کار دشواری است. زیرا پیشینه زیادی از دارایی‌های دیجیتال در دسترس نیست.

اما در خصوص بازار بورس ایران باید به این نکته اشاره کرد که سقف نوسانات، مشخص شده است و قیمت‌ها نمی‌توانند نوسانی بیشتر از سقف تعیین شده داشته باشند. اما از طرف دیگر برای خرید و فروش یک سهام خاص، باید در یک صف منتظر ماند؛ چیزی که ممکن است مانع از کسب سود شما شود!

آیا خروج از بورس و ورود به ارز دیجیتال درست است؟

پاسخ به این سؤال به طور کامل به اهداف، دانش و شخصیت شما بستگی دارد. اگر شخصیت ریسک پذیری دارید و به دنبال سودهای زیاد در مدت زمان کم هستید، احتمالا سرمایه‌گذاری در ارزهای دیجیتال برای شما مناسب خواهد بود؛ اما به خاطر داشته باشید که بهترین تحلیلگران و کارشناسان معتقد هستند که نباید تمام دارایی خود را در یک سبد قرار دهید؛ بنابراین بهتر است سبد سرمایه‌گذاری خود را متنوع بچینید و از مزایای هر بازار به نفع خود سود ببرید.

صرافی Uniswap چیست؟ بررسی مزایا و معایب صرافی یونی سواپ

Uniswap یا یونی سواپ یک صرافی غیرمتمرکز می باشد به طوری که این صرافی متعلق به یک نهاد نیست و توسط هیچ نهاد یا سازمانی اداره نمی شود . این صرافی از نوع نسبتا جدیدی از مدل تجارت با نام پروتکل نقدینگی خودکار استفاده می کند. در این مقاله شما را با صرافی یونی سواپ بیشتر آشنا خواهیم کرد، همراه داتیس نتورک باشید.

صرافی Uniswap چیست؟

یونی سواپ یک صرافی غیرمتمرکز می باشد به طوری که این صرافی متعلق به یک نهاد نیست و توسط هیچ نهاد مزایا و معایب تجارت رمزارز یا سازمانی اداره نمی شود.

این صرافی از نوع نسبتا جدیدی از مدل تجارت با نام پروتکل نقدینگی خودکار استفاده می کند.

پلتفرم یونی سواپ در سال 2018 بر روی بلاکچین اتریوم به عنوان دومین پروژه بزرگ ارزهای دیجیتال جهان ساخته شده است ، که آن را با تمام توکن ها و زیرساخت های ERC-20 مانند خدمات کیف پول هایی همانند MetaMask ، MyEtherWallet سازگار می کند .

Uniswap همچنین کاملا Open Source است ، این بدین معنا می باشد که هرکسی می تواند برای ایجاد مبادلات غیرمتمرکز خود ، کد را کپی کند .

حتی به کاربران این امکان را می دهد تا توکن های خود را به صورت رایگان در صرافی لیست کنند .

صرافی های متمرکز عادی سود محور هستند و برای لیست کوین های جدید هزینه های بسیار بالایی می گیرند ، به همین دلیل این موضوع باعث تفاوت چشمگیری می شود.

تفاوت یونی سواپ با سایر صرافی ها چیست؟

اکثر قریب به اتفاق معاملات رمزنگاری در مبادلات متمرکز مانند Coinbase و Binance انجام می شود.

این سیستم عامل ها توسط یک مرجع واحد (شرکتی که مبادله را اداره می کند) اداره می شوند ، کاربران را ملزم می کنند وجوه را تحت کنترل خود قرار دهند و برای تسهیل تجارت از order book system سنتی استفاده کنند.

Uniswap نوع کاملاً متفاوتی از مبادله است که کاملاً غیرمتمرکز است – به این معنی که توسط یک نهاد متعلق به آن نیست و اداره نمی شود و از نوع نسبتاً جدیدی از مدل تجارت با نام پروتکل automated liquidity protocol استفاده می کند.

Uniswap یک صرافی غیرمتمرکز یا DEX است ، به این معنی است که کاربران همیشه کنترل وجوه خود را بر عکس صرافی متمرکز که معامله گران را ملزم به کنترل کلیدهای خصوصی می کند ، حفظ می کنند تا سفارشات در یک پایگاه داده داخلی وارد شوند .

با حفظ کنترل کلیدهای خصوصی ، خطر هدر رفتن دارایی در صورت هک شدن صرافی از بین می رود .

طبق آخرین آمار ، Uniswap در حال حاضر چهارمین پلتفرم بزرگ مالی غیرمتمرکز یا DeFi است .

پلتفرم Uniswap در سال 2018 در بالای بلاکچین Ethereum ، دومین پروژه بزرگ ارز رمزنگاری شده جهان با استفاده از سرمایه بازار ساخته شد ، که آن را با تمام نشانه ها و زیرساخت های ERC-20 مانند خدمات کیف پول مانند MetaMask و MyEtherWallet سازگار می کند.