تصمیم در باره جبران مخارج مالی

استاندارد حسابداری ذخایر، بدهی های احتمالی و دارایی‌ های احتمالی

به دلیل استقبال دانشجویان و همچنین بسیاری از حسابدارانی که قصد استخدام در موسسه های حسابداری در پست های مختلفی از جمله اعزام حسابدار را دارند در این مقاله قصد داریم تا به بررسی تعدادی از مفاهیم مهم و رایج در رشته حسابداری بپردازیم . تشریح این مفاهیم به علاقه مندان این حوزه کمک خواهد کرد تا اشراف بیشتری در هنگام انجام خدمات حسابداری داشته باشند .

هدف این استاندارد اطمینان از بکارگیری معیارهای شناخت و مبانی اندازه‌گیری مناسب در مورد ذخایره بدهیهای احتمالی و دارایی‌های احتمالی و نیز افشای اطلاعات کافی در یادداشت‌های توضیحی برای درک بهتر ماهیت زمان بندی و مبلغ آن‌ها توسط استفاده‌کنندگان صورتهای مالی می‌باشد.

این استاندارد، ذخایر را به‌عنوان بدهی‌ هایی تعریف کرده است که زمان تسویه و با تعیین مبلغ آن توأم با ابهام نسبتاً قابل‌ توجه می‌باشد. اصطلاح "ذخیره" در مورد اقلامی از قبیل کاهش ارزش دارایی‌ها و مطالبات مشکوک الوصول نیز بکار می‌رود. این اقلام مبلغ دفتری دارایی‌ها را تعدیل میکند و مشمول این استاندارد نیست.

این استاندارد در مورد ذخیره تجدید ساختار (شامل عملیات متوقف‌شده) کاربرد دارد . هنگامی‌که تجدید ساختار منطبق با تعریف عملیات متوقف ‌شده باشد، طبق استاندارد حسابداری شماره ۳۱ با عنوان "دارایی‌های غیر جاری نگهداری شده برای فروش و عملیات متوقف‌شده، موارد افشای بیشتری ضرورت دارد. اصطلاحات ذیل در این استاندارد با معانی مشخص زیر بکار رفته است :

ذخیره . نوعی بدهی است که زمان تسویه و یا تعیین مبلغ آن توأم با ابهام نسبتاً قابل‌توجه است. بدهی. عبارت از تعهد انتقال منافع اقتصادی توسط واحد تجاری، ناشی از معاملات یا سایر رویدادهای گذشته است. رویداد تعهد آور. رویدادی است که تعهدی قانونی یا عرفی ایجاد میکند به‌گونه‌ای که واحد تجاری ملزم به تسویه آن باشد.

تعهد قانونی

تعهدی است که از قرارداد با الزامات قانونی ناشی می‌شود.

تعهد عرفی

تعهدی است ناشی از اقدامات واحد تجاری در مواردی که واحد تجاری با توجه به نحوه عمل خود داراست . سیاستهای اعلام شده با آیین نامه های جاری کاملاً مشخص، به سایر اشخاص نشان داده است که مسئولیتهای خاصی را خواهد پذیرفت . درنتیجه ، واحد تجاری انتظاری بجا برای آن‌ها ایجاد کرده است که مسئولیتهای خود را ایفا خواهد کرد.

بدهی احتمالی

(الف) تعهدی غیر قطعی است که از رویدادهای گذشته ناشی می‌شود و وجود آن تنها از طریق وقوع یا عدم وقوع یک یا چند رویداد تامشخص آتی که بطور کامل در کنترل واحد تجاری نیست، تائید خواهد شد، یا (ب) تعهدی فعلی است که از رویدادهای گذشته ناشی می‌شود اما به دلایل زیر شناسایی نمی‌شود :

1. خروج منافع اقتصادی برای تسویه تعهد محتمل نیست.
2. مبلغ تعهد را نمی‌توان با قابلیت اتکای کافي اندازه‌گیری کرد.

دارایی احتمالی

یک دارایی غیرقطعی است که از رویدادهای گذشته ناشی می‌شود و وجود آن تنها از طریق وقوع یا عدم وقوع یک یا چند رویداد نامشخص آتی که بطور کامل تحت کنترل واحد تجاری نیست ، تائید خواهد شد .

قرارداد زیانبار

قراردادی است که مخارج غیرقابل اجتناب آن برای ایفای تعهدات ناشی از قرارداد، بیش از منافع اقتصادی مورد انتظار آن قرارداد است.

تجدید سختار

برنامه ای است که توسط مدیریت طراحی و کنترل می‌شود و در دامنه فعالیت واحد تجاری و یا شیوه انجام آن فعالیت، تغییرات بااهمیتی ایجاد میکند .

شناخت ذخایر

ذخیره باید در صورت احراز معیارهای زیر شناسایی شود :

1. واحد تجاری تعهدی فعلی (قانونی یا عرفی) دارد که درنتیجه رویدادی در گذشته ایجادشده است .
2. خروج منافع اقتصادی برای تسویه تعهد محتمل باشد .
3. مبلغ تعهد به‌گونه‌ای اتکاپذیر قابل برآورد باشد .

اگر این شرایط احراز نگردد، هیچ ذخیره ای نباید شناسایی شود.

تعهد فعلی

در موارد بسیار نادر، وجود تعهد فعلی روشن نیست. در این موارد، چنانچه با در نظر گرفتن تمام شواهد در دسترس، احتمال وجود تعهد فعلی در تاریخ ترازنامه بیشتر باشد، چنین فرض می‌شود که یک رویداد گذشته تعهد فعلی را بوجود آورده است.

رویداد گذشته

رویداد گذشته ای که منجر به تعهد فعلی شود، تصمیم در باره جبران مخارج مالی رویداد تعهدآور نامیده می‌شود . برای اینکه رویدادی تعهد آور تلقی شود، لازم است واحد تجاری هیچ راه کار عملی جز تسویه تعهد ایجادشده ناشی ازاین‌ رویداد نداشته باشد. این وضعیت تنها در موارد زیر واقع می‌شود :

1. الزام قانونی برای تسویه تعهد وجود داشته باشد .
2. یا در مورد تعهد عرفی ، هنگامی‌که رویداد موردنظر ( که ممکن است ناشی از اقدام واحد تجاری باشد ) انتظاراتی جا مبنی بر ایفای تعهد واحد تجاری در اشخاص دیگر ایجاد کند.

خروج منافع اقتصادی

برای اینکه بدهی شرایط شناخت را احراز کند نه تنها وجود تعهد فعلی، بلکه متحمل بودن خروج منافع اقتصادی برای تسویه آن تعهد نیز ضروری است. در این استاندارد، خروج منافع اقتصادی در صورت محتمل تلقی می‌شود که احتمال وقوع رویداد بیش از عدم وقوع آن باشد. چنانچه وجود تعهد فعلی متحمل نباشد، واحد تجاری آن را به‌عنوان بدهی احتمالی افشا میکند مگر اینکه امکان خروج منافع اقتصادی بعید باشد.

برآورد اتکا پذير تعهد

استفاده از برآورد در تهیه صورتهای تصمیم در باره جبران مخارج مالی مالی امری اساسی است و اتکاپذیری آن خدشه دار نمی‌کند. این امر به ویژه در مورد ذخایر مصداق دارد که ماهیت نسبت به اکثر اقلام ترازنامه ابهام بیشتری دارد بجز درموارد بسیار نادر، واحد تجاری قادر است طیفی از نتایج ممکن را مشخص کند و بنابراین می‌تواند برای شناخت وذخیره ، تعهد را به‌گونه‌ای اتکاپذیر برآورد کند. در موارد بسیار نادر که تعیین مبلغ بدهی از طریق برآورد اتکاپذیری میسر نیست ، این بدهی به‌عنوان بدهی احتمالی افشا می‌شود .

بدهیهای احتمالی

واحد تجاری نباید بدهی احتمالی را شناسایی کند. بدهی احتمالی افشا می‌شود، مگر اینکه امکان خروج منافع اقتصادی بعید باشد.

چنانچه واحد تجاری مشتركة و متضامنا در قبال یک تعهد مسئولیت داشته باشد، آن بخش از تعهد که انتظار می‌رود توسط سایر اشخاص ایفا شود به‌عنوان بدهی احتمالی محسوب می‌شود. واحد تجاری تنها برای بخشی از تعهد که خروح منافع اقتصادی برای تسویه آن محتمل است، ذخیره شناسایی می‌کند، بجز در شرایط بسیار نادر که نتوان برآورد اتکاپذیر انجام داد.

وضعیت بدهی های احتمالی ممکن است نسبت به آنچه در ابتدا انتظار می رفت، تغییر کند. بنابراین، بدهیهای یاد شده بطور مداوم ارزیابی می‌شود تا تعیین گردد آیا خروج منافع اقتصادی محتمل شده است یا خیر. چنانچه خروج منافع اقتصادی آتی برای اقلامی که قبلاً به‌عنوان بدهی احتمالی تلقی شده‌اند، محتمل شود، در صورت‌های مالی دوره‌ای که میزان احتمال در آن تغییر می‌کند، ذخیره شناسایی می‌شود (مگر در شرایط بسیار نادری که برآورد اتکاپذیر ممکن نباشد)

دارایی‌های احتمالی

واحد تجاری نباید دارایی احتمالی را شناسایی کند. دارایی‌های احتمالی معمولاً از رویدادهای برنامه ریزی نشده یا غیر منتظره ای ناشی می‌شود که ورود منافع اقتصادی به واحد تجاری را ممکن می سازد. برای مثال، می‌توان به ادعایی که واحد تجاری از طریق مراحل قانونی پیگیری می‌کند اما پیامد آن نامشخص است، اشاره کرد.

اگر در یک موسسه حسابداری مشغول فعالیت هستید لازم است بدانید که دارایی احتمالی زمانی افشا می‌شود که ورود منافع اقتصادی محتمل باشد. دارایی‌های احتمالی به‌طور مداوم ارزیابی می‌گردد تا اطمینان حاصل شود که تغییرات آن به نحو مناسب در صورتهای مالی منعکس شده است. چنانچه ورود منافع اقتصادی تقریبا قطعی باشد، دارایی و درآمد مربوط در صورتهای مالی دوره‌ای که تغییر در آن رخ داده است، شناسایی می‌شود. همچنین درصورتی‌که ورود منافع اقتصادی محتمل شود واحد تجاری دارایی‌های احتمالی را افشا می‌کند.

اندازه‌گیری بهترین برآورد

مبلغ شناسایی ‌شده به ‌عنوان ذخیره لازم است. بهترین برآورد از مخارجی باشد که برای تسویه تعهد فعلی در تاریخ ترازنامه لازم برای تسویه تعهد فعلی، مبلغی است که واحد تجاری به‌طور منطقی لازم است برای تسویه به تعهد یا انتقال به شخص ثالث در تاریخ ترازنامه بپردازد .

ریسک و ابهام

ریسک و ابهام حاکم بر بسیاری از رویدادها و شرایط باید در دستیابی به بهترین برآورد ذخیره در نظر گرفته شود. ریسک بیانگر تغییرپذیری نتایج است. تعدیل ریسک ممکن است مبلغ بدهی را افزایش دهد. در شرایط ابهام، برای پرهیز از بیش نمایی درآمدها یا دارایی‌ها و کم نمایی هزینه‌ها با بدهی‌ها، رعایت احتیاط در انجام قضاوت لازم است. با این حال، وجود ابهام، ایجاد ذخایر اضافی با بیش نمایی بدهی‌ها را توجیه نمی‌کند. به ‌عنوان ‌مثال، چنانچه هزینه ‌های یک پیامد نامساعد خاص به صورت محتاطانه برآورد شود، میزان احتمال آن نباید بیش از واقع در نظر گرفته شود باید مراقب بود تا از تعدیل مضاعف بابت ریسک و ابهام و درنتیجه بیش نمایی ذخیره اجتناب شود.

ارزش فعلی

هنگامی‌که اثر ارزش زمانی پول بااهمیت است، مبلغ ذخیره باید معادل ارزش فعلی مخارج مورد انتظار لازم برای اتسویه تعهد باشد. با توجه به مشکلات عملی تعیین نرخهای تنزیل متفاوت و به‌منظور ایجاد یکنواختی در شيوه محاسبه ارزش فعلی بدهی بلندمدت، توصیه می‌شود از نرخ بازده بدون ریسک، مانند نرخ سود سپرده های سرمایه‌گذاری بلندمدت بانکی با نرخ اوراق مشارکت دولتی، استفاده شود.

رویدادهای آتی

اگر شواهد عینی کافی وجود داشته باشد که رویدادهای آتی مؤثر بر مبلغ مورد نیاز برای تسویه تعهد، رخ خواهد داد، این رویدادها باید در تعيين مبلغ ذخیره در نظر گرفته شود.

واگذاری مورد انتظار دارایی‌ها

سود ناشی از واگذاری مورد انتظار دارایی‌ها در اندازه‌گیری ذخیره در نظر گرفته نمی‌شود، حتی اگر واگذاری مورد انتظار رابطه نزدیکی با رویدادی داشته باشد که منجر به ایجاد ذخیره می‌شود. واحد تجاری سود ناشی از واگذاری مورد انتظار دارایی‌ها را در زمان تعیین‌شده مطابق استاندارد حسابداری مرتبط با دارایی موردنظر شناسایی می‌کند.

جبران مخارج

چنانچه انتظار روند تمام یا بخشی از مخارج مورد نیاز برای تسویه ذخیره توسط شخص دیگری تصمیم در باره جبران مخارج مالی جبران شود (برای مثال از طریق قراردادهای بیمه، این مبلغ تنها زمانی به‌عنوان یک دارایی جداگانه شناسایی می‌شود که جبران آن پس از تسویه تعهد توسط واحد تجاری تقریبا قطعی باشد. مبلغ شناسایی‌شده برای جبران مخارج نباید بیش از مبلغ ذخیره باشد. در صورت سود و زیان می‌توان هزینه مرتبط با یک ذخیره را پس از کسر مبلغ شناسایی‌شده برای جبران مخارج ارائه کرد.

تغییر ذخایر

ذخایر باید در پایان هر دوره عالی بررسی و برای نشان دادن بهترین برآورد جاری تعدیل شود. هرگاه خروج منافع اقتصادی برای تسویه تعهد، دیگر محتمل نباشد، ذخیره باید برگشت داده شود.

استفاده از ذخایر

ذخیره باید تنها برای مخارجی استفاده شود که در اصل برای آن شناسایی‌شده است. به‌بیان‌دیگر تنها مخارجی که با ذخیره اولیه مرتبط است از آن کسر می‌شود. کسر مخارج از ذخیره ای که در ابتدا با هدف دیگری شناسایی‌ شده است باعث می‌شود تا آثار دو رویداد متفاوت پنهان بماند. بنابراینانجام این کار مجاز نیست.

بکارگیری قواعد شناخت و اندازه‌گیری

زبان های عملیاتی آتی زبان های عملیاتی آتی با تعریف بدهی مطابقت ندارد و حائز معیارهای کلی شناخت ذخایر نمی‌باشد. بنابراین بابت زبان های عملیاتی آتی نباید ذخیره ای شناسایی شود.

قراردادهای زیانبار

درصورتی‌که واحد تجاری قرارداد زیانبار داشته باشد، تعهد فعلی مربوط به زیان قرارداد باید به شناسایی شود. بسیاری از قراردادها، نظیر بعضی از سفارشات خرید عادی را می‌توان بدون پرداخت خسارت فسخ کرد و بنابراین بابت آن‌ها تعهدی وجود ندارد. سایر قراردادها هم حقوق و هم تعهداتی را برای ما ایجاد می‌کند. هرگاه رویدادهایی موجب زیانبار شدن قرارداد شود، چنین قراردادی در دامنه کاربرد این استان میگیرد و یک بدهی وجود دارد که شناسایی می‌شود.

تجدید ساختار

موارد زیرنمونه‌هایی از رویدادهایی است که می‌تواند مشمول تعریف تجدید ساختار باشد :

1. فروش یا توقف یک فعالیت تجاری .
2. بستن، مکان فعالیت تجاری در یک کشور یا منطقه با تغییر مکان فعالیت‌های تجاری از یک کشور یا منطقه به کشور با منطقه دیگر .
3. تغییر ساختار مدیریت، برای نمونه، حذف یک لایه از مدیریت .
4. و تجدید سازمان اساسی که اثر بااهمیتی بر ماهیت و محور عملیات واحد تجاری دارد .

برای مخارج تجدید ساختار تنها در صورتی ذخیره شناسایی می‌شود که معیارهای عمومی شناخت ذخایر احراز شود. تعهد عرفی در مورد تجدید ساختار تنها زمانی رخ می‌دهد که واحد تجاری :

• طرح تفصیلی مصوب برای تجدید ساختار داشته باشد که حداقل موارد زیر در آن مشخص شده باشد :

1. فعالیت تجاری موردنظر
2. مکان های اصلی متأثر از تجدید ساختار
3. مکان، کارکرد و تعداد تقریبی کارکنانی که برای خاتمه خدمت آن‌ها مزایایی پرداخت خواهد شد
4. مخارجی که تحمل خواهد شد
5. زمان اجرای طرح

• با شروع اجرای طرح با اعلام ویژگیهای اصلی آن به اشخاصی که از آن متأثر می‌شوند، در آن‌ها انتظاری بجا ایجادکند که تجدید ساختار انجام خواهد شد.

اگرچه تعهد عرفی تنها از طریق تصمیم مدیریت ایجاد نمی‌شود، اما ممکن است سایر رویدادهای گذشته، همراه چنین تصمیمی، موجب ایجاد تعهد شود. برای نمونه، نتایج مذاکره با نماینده کارکنان برای مزایای پایان خدمت یا مذاکره با خریداران در مورد فروش یک بخش عملیاتی ممکن است منوط به تصویب هیات مدیره باشد. پس از تصویب و اعلام به اشخاص دیگر، واحد تجاری در صورت احراز شرایط مندرج در فوق، تعهد عرقی برای تجدید ساختار دارد .

در رابطه با فروش تمام یا بخشی از فعالیت تجاری، هیچ گونه تعهد ایجاد نمی‌شود مگر اینکه واحد تجاری به‌موجب یک قرارداد فروش ملزم به فروش باشد. حتی زمانی که یک واحد تجاری تصمیم به فروش بخشی از فعالیت تجاری دارد و آن را به عموم اعلام می‌نماید، آن تصمیم به‌عنوان تعهد فروش تلقی نمی‌شود مگر آنکه خریدار، امشخص و قرارداد فروش الزام آور منعقد شده باشد. مادامی که قرارداد فروش الزام آور وجود نداشته باشد، واحد تجاری قادر خواهد بود نظرش را تغییر دهد و چنانچه نتواند خریداری با شرایط قابل ‌قبول بیابد، مجبور است راهکارهای دیگری را در نظر بگیرد. هنگامی‌که فروش فعالیت تجاری به‌عنوان بخشی از تجدید ساختار در نظر گرفته شود، دارایی‌های آن فعالیت ازنظر کاهش ارزش بررسی می‌شود. اگر فروش، تنها بخشی از تجدید ساختار تلقی شود، تعهد عرقی ممکن است از سایر بخشهای تجدید ساختار ناشی شود قبل از آنکه قرارداد فروش الزام آور منعقدگردد.

ذخیره تجدید ساختار باید تنها شامل مخارج مستقیم ناشی از تجدید ساختار باشد یعنی آن مخارجی که هم برای تجدید ساختار ضروری است و هم به فعالیت‌های جاری واحد تجاری مربوط نباشد.

افشا

واحد تجاری باید برای هر طبقه از بدهیهای احتمالی در تاریخ ترازنامه، شرح تصمیم در باره جبران مخارج مالی مختصری از ماهیت بدهی احتمالی و موارد زیر را در صورت امکان افشا کنند، مگر اینکه امکان هرگونه خروج منافع اقتصادی برای تسویه بعید باشد :

1. برآورد اثر مالی آن (طبق معیارهای ارائه‌شده در بخش اندازه‌گیری)
2. موارد ابهام مربوط به مبلغ با زمان بندی خروج منافع اقتصادی
3. امکان هرگونه جبران مخارج

چنانچه ورود منافع اقتصادی محتمل باشد، واحد تجاری باید شرح مختصری از ماهیت دارایی‌های احتمالی در تاریخ ترازنامه و در صورت امکان، برآوردی از اثر مالی آن‌ها که با استفاده از اصول مربوط به ذخایر (مطابق معیارهای ارائه‌شده در بخش اندازه‌گیری) را افشا نماید

چنانچه افشای اطلاعات فوق در ارتباط با بدهی های احتمالی و دارایی‌های احتمالی را به باید بیان شود.

در موارد بسیار نادر، افشای تمام یا بخشی از اطلاعات در خصوص ذخیره، بدهی احتمال بار مربوط به دعاوی له یا عليه واحد تجاری ممکن است به‌موقعیت واحد تجاری لطمه ای جدی مواردی، لازم نیست واحد تجاری اطلاعات یاد شده را افشا کنند، اما باید ماهیت کلی این و عدم افشای اطلاعات بیان کند.

تصمیم در باره جبران مخارج مالی

کنترلهای داخلی انواع و ابزارهای دستیابی به ان ـ مراحل متوالی و منطقی حسابرسی عملیاتی

مدیران موسسات و سازمانها توجه وافری به سیستم های کنترل داخلی دارند.زیرا مدیران به خوبی میدانند در نبود یک سیستم کنترل داخلی اثر بخش ، تحقق رسالت اصلی شرکت،حفظ سودآوری وبه حداقل رساندن رویدادهای غیر منتظره بسیار مشکل است و وسیله ایست که موجب میشود، نسبت به ارقام وآمار حسابداری اطمینان بیشتری بیابند واعداد واطلاعات مذکور را مبنای تصمیمات خود قرار دهند وهمچنین آنان را مطمئن میسازد که سیستم و روشهای صحیح مالی واداری در داخل موسسه ایشان به طور کامل اجراء میشود.

مدیران موسسات و سازمانها توجه وافری به سیستم های کنترل داخلی دارند.زیرا مدیران به خوبی میدانند در نبود یک سیستم کنترل داخلی اثر بخش ، تحقق رسالت اصلی شرکت،حفظ سودآوری وبه حداقل رساندن رویدادهای غیر منتظره بسیار مشکل است و وسیله ایست که موجب میشود، نسبت به ارقام وآمار حسابداری اطمینان بیشتری بیابند واعداد واطلاعات مذکور را مبنای تصمیمات خود قرار دهند وهمچنین آنان را مطمئن میسازد که سیستم و روشهای صحیح مالی واداری در داخل موسسه ایشان به طور کامل اجراء میشود.

کنترل داخلی از نظر حسابرسان مستقل نیز حائز اهمیت بسیاری میباشد.زیرا حدود،نوع واجرای کنترلهای داخلی بیش از هر موضوع دیگر،در تعیین روشهای حسابرسی وحجم رسیدگیهای حسابرس موثر میباشد و حسابرس مستقل پس از بررسی چگونگی کنترل داخلی میتواند نسبت به گستردگی رسیدگی ها جهت اظهار نظر نسبت به گزارشهای مالی تصمیم لازم را اتخاذ نماید.

کنترل داخلی نمی تواند موفقیت یک واحد اقتصادی یا حتّی تداوم حیات آن را تضمین کند .

حتی اثر بخش ترین سیستم کنترل داخلی ،تنها میتواند به واحد اقتصادی کمک کند تا به اهداف تجاری اساسی دست یابد.کنترل داخلی اثربخش میتواند مدیریت را به اطلاعاتی دربارة پیشرفت یا عدم پیشرفت در راستای تحقق اهداف مجهز کند ، امّا نمی تواند رویدادها یا پدیده های غیر قابل کنترل مانند سیاستها یا برنامه های دولت ، اقدامات رقبا یا شرایط اقتصادی را تغییر دهد . ولی

برای دستیابی به اکثر اهداف مهم ، به کار گیری کنترلهای داخلی گریز ناپذیر است .به همین جهت ،تقاضا برای سیستمهای بهتر و برتر کنترل داخلی و گزارش عملکرد آنها دائماً رو به افزایش است.با دقت نظر بیشتر میتوان دریافت که کنترل داخلی ابزاری مفید برای حل مشکلات بالقوه است. کنترل های داخلی تنها به حسابداری وامور مالی محدود نمی شود بلکه تمام واحد تجاری و فعالیت های آن را شامل میشود.

● کنترل های داخلی

برداشت افراد از اصطلاح کنترل داخلی متفاوت است .این امر سردرگمی بازرگانان،قانون گذاران،تدوین کنندگان مقررات و دیگران را به دنبال دارد.این برداشتهای ناهمگون وانتظارات متفاوت ،مشکلاتی را برای واحدهای اقتصادی به بار می آورد.چنانچه در قوانین ،مقررات یا دستورالعملها واژه کنترل داخلی به کار رود بی آنکه تعریفی صریح و روشن از آن آورده شود آنگاه بر دامنه مشکلات افزوده میشود .

کنترل داخلی به صورت زیر تعریف میشود :

کنترل داخلی فرآیندی است که به منظور کسب اطمینان معقول(نسبی) از تحقق اهدافی که در پنچ گروه به شرح زیر دسته بندی می شوند،توسط هیئت مدیره ،مدیریت و سایر کارکنان یک واحد اقتصادی برقرار می شود:

ـ اثربخشی و کارآیی عملیات

ـ قابلیت اعتماد گزارشدهی مالی

ـ رعایت قوانین و مقررات مربوط

ـ تشویق کارکنان به رعایت رویه های واحد تجاری و سنجش میزان رعایت رویه ها

ـ حفاظت داراییها در برابر ضایع شدن ،سوء استفاده و تقلب

این تعریف مفاهیم ذیل را به همراه دارد :

ـ کنترل داخلی یک فرآیند است . کنترل داخلی ،خود هدف و غایت نیست بلکه ابزاری برای دستیابی به اهداف است .

ـ کنترل داخلی به دست کارکنان واحد اقتصادی طراحی و اجراء میشود . کنترل داخلی فقط آمیزه ای بی روح از فرمها و دستورالعملها نیست ،بلکه مشارکت تمامی کارکنان واحد اقتصادی را می طلبد .

ـ از کنترل داخلی تنها انتظار می رود که برای مدیریت و هیئت مدیره واحد اقتصادی ،اطمینانی معقول فراهم آورد نه اطمینانی مطلق .

• هدف کنترل داخلی ،دست یافتن به اهداف است؛اهدافی که در یک یا چند گروه متمایز و در عین حال مشترک الوجه قرار می گیرند .

این تعریف (از کنترل داخلی )به دلیل اینکه به زیر مجموعه های کنترل داخلی نیز توجه دارد، کلّی و فراگیر است .برای مثال ،در صورت تمایل میتوان جداگانه برکنترلهای حاکم بر گزارشدهی مالی یا کنترلهای حاکم بر رعایت قوانین و مقررّات ،تمرکز کرد.

با استناد به این تعریف می توان اثر بخشی کنترل داخلی را به صورت زیر تعریف کرد :

کنترل داخلی در صورتی اثربخش تلقی می شود که هیئت مدیره و مدیریت از موارد زیر اطمینان معقول داشته باشند:

ـ آگاهی از میزان دستیابی به اهداف عملیاتی واحد اقتصادی

ـ تهیه صورتهای مالی قابل اعتماد

ـ رعایت قوانین و مقررّات مربوط

هرچند کنترل داخلی یک فرآیند است ،امّا اثربخشی آن ،وضعیتی از این فرآیند در یک مقطع یا مقاطعی از زمان است .

به طور خلاصه ، ساختار کنترل های داخلی شامل کلیه اقداماتی است که به عمل می آید تا مدیریت اطمینان یابد هرچیزی به گونه ای که باید ، عمل میکند .

انواع کنترل های داخلی

کنترل هایی هستند که برصورتهای مالی تاثیری ندارند یا تاثیر اندکی دارندوبه طور مستقیم مورد توجه حسابرسان مستقل قرار نمی گیرند . این کنترلها به منظور دستیابی به اهدافی چون کارآیی وسودمندی عملیات ورعایت رویه های موردنظر مدیریت در تمام قسمتها و دوایر واحد تجاری استقرار می یابند.

▪ کنترل های داخلی حسابداری (مالی)

کنترل هایی هستند که مستقیماً برقابلیت اتکای مدارک حسابداری و صورتهای مالی اثر دارندوبه منظور دستیابی به اهدافی چون حفاظت داراییها ، قابلیت اتکای مدارک حسابداری وتهیه صورتهای مالی قابل اطمینان استقرار می یابند .

▪ انواع کنترل های داخلی حسابداری (مالی)

۱ ) کنترل پایه(اولیه ) : حداقل کنترل های داخلی لازم جهت اطمینان از ثبت صحیح و کامل فعالیت های واحد تجاری مانند: مشاهده عینی دارائیهای ثابت ، بررسی اجمالی گردش حساب به منظور تعیین اقلام غیر عادی ، تهیه و تنظیم صورت مغایرت بانکی یا رفع مغایرت ، تهیه و تنظیم تراز آزمایشی

۲ ) کنترل های انظباطی(ثانویه) : کنترل هایی که جهت اطمینان از حسن اجرای کنترل های داخلی پایه و حفاظت از اموال و داراییهای واحد تجاری صورت می گیرد.

کنترل های انظباطی در شرکتهایی مستقر می گردند که حجم فعالیت آنها گسترده می باشد.

کنترل های انظباطی خود به سه دسته زیرتقسیم می شوند : الف)کنترل های سرپرستی : به منظور حصول اطمینان از حسن اجرای کنتر لهای پایه صورت میگیرد .

ب)کنترل های حفاظتی : به منظور استفاده صحیح از داراییها و حفاظت از آنها به کار گرفته میشود تا از وارد آمدن خسارت یا سوء استفاده از آنها جلوگیری شود .

ج)کنترل های تفکیک وظایف : تفکیک وظایف و مسئولیتها بین کارکنان به نحوی که هیچ فردی مسئولیت انجام و ثبت یک معامله را از ابتدا تا انتها به عهده نداشته باشد .به طور کلی ،کنترل و نظارت هرفرد(قسمت)توسط فرد(قسمت) دیگر .

● ابزارهای دستیابی به کنترل های داخلی

از آنجائیکه عملیات هر واحد تجاری متفاوت از واحدهای تجاری دیگر است،لذا استقرارکنترل های داخلی یکسان برای کلیه واحدهای تجاری مقدور نمی باشد.استقرار کنترل های خاص در هر سیستم به عواملی چون اندازه،نوع عملیات و هدف های سازمانی که سیستم برای آن طراحی شده است،بستگی دارد.

عواملی که برای یک سیستم کنترل داخلی رضایتبخش در هر سازمان ضروری است عبارتند از:

۲ )سیستم حسابداری

۳ ) روش های کنترلی

میط کنترلی از مجموعه عواملی که برای دستیابی به سیاستها واجرای روشهای شرکت طراحی می شود تشکیل یافته و منعکس کننده نگرش کلی مدیریت واحد تجاری ومالکان آن درباره استقرار سیستم کنترل داخلی و اهمیت آن برای واحد تجاری است.عوامل خارجی،مانند قوانین و مقررات لازم الاجراء بخشی از محیط کنترلی شرکت است .

عوامل داخلی عمدتاً عبارتند از :

ـ طرز تفکر مدیریت و نحوه اجرای آن

ـ روشهای مدیریت نیروی انسانی

ـ طرح و ساختار سازمانی

ـ سیستم پیش بینی های مالی و بودجه

ـ کمیته حسابرسی

ـ حسابرسی داخلی

کار حسابرسان داخلی ، بررسی و ارزیابی سیستم کنترل های داخلی و کارآیی هر یک از بخشهای و دوایر واحد تجاری در انجام دادن امور و وظایف محوله می باشد.حسابرسان داخلی یافته های خود را از عدم کارآیی کنتر لهای داخلی تصمیم در باره جبران مخارج مالی همراه با پیشنهادهای اصلاحی به منظور بهبود عملکرد واحد تجاری و اعمال کنترل های داخلی به مدیریت ارشد ارائه می دهند . حسابرسان داخلی به طور کلی وظایف تعیین شده در طرح سازمانی به دوایر و واحدها را از بابت موثر انجام شدن ویا عدم انجام امور محوله ، بررسی می کنند

۲ ) سیستم حسابداری

سیستم حسابداری شامل روشها و سوابقی است که به منظور شناسایی،گردآوری،تجزیه و تحلیل،طبقه بندی،ثبت و گزارش معاملات یک واحد اقتصادی و پاسخگویی در قبال داراییها و بدهیهای آن ایجاد می شود .یک سیستم حسابداری کارا به گونه ای طراحی می شود که :

ـ کلیه معاملات معتبر را تعیین و ثبت کند.

ـ معاملات را به منظور طبقه بندی مناسب برای گزارشگری مالی به موقع و با جزییات کافی تعریف نماید.

ـ ارزش معاملات را به گونه ای اندازه گیری کند که ثبت ارزش پولی مناسب آن را در صورتهای مالی ،امکان پذیر سازد.

ـ دوره زمانی وقوع معاملات را تعیین کند تا بتوان معاملات را در دوره حسابداری مناسب ثبت نمود.

ـ معاملات و موارد افشای مربوط را به درستی در صورتهای مالی نشان دهد.

۳ ) روش های کنترلی

عبارتند از سیاستها و رویه هایی که مدیریت علاوه برمحیط کنترلی و سیستم حسابداری برقرار میکند تا به هدفهای خاص سازمانی دست یابد . روشهای کنترلی اهداف مختلفی دارد و در سطوح مختلف سازمانی و داده پردازی به کار می رود. همچنین می توان این روشها را در اجزای خاصی از محیط کنترلی و سیستم حسابداری تعبیه کرد.به طور کلی روشهایی که مربوط به موارد زیر است،به عنوان روشهای کنترلی طبقه بندی می شود :

ـ تقسیم وظایف به صورتی که هیچ کس نتواند در حین انجام وظایف عادی خود مرتکب اشتباه یا تخلف بشود وآن را پنهان سازد. گماشتن افراد مختلف برای مسئولیتهایی مانند تایید معاملات،ثبت معاملات و نگهداری و حفاظت از داراییها از جمله چنین روشهایی است.

ـ طراحی و به کارگیری مستندات و سوابق کافی به منظور حصول اطمینان از ثبت مناسب معاملات و رویدادها ،مانند استفاده از اسناد حمل پیش شماره گذاری شده ارسال کالا.

ـ ایجاد کنترلهای حفاظتی کافی در مورد امکان دستیابی به برنامه های رایانه ای و پرونده های اطلاعاتی ، و

ـ کنترلهای مستقل در مورد عملکرد و ارزیابی مناسب ثبت شده مانند کنترلهای دفتری،صورتهای تطبیق،مقایسه داراییها با حسابهای ثبت شده ،کنترل های اعمال شده به وسیله برنامه های رایانه ای ،بررسی گزارشهای مربوط به خلاصه جزییات مانده حسابها توسط مدیریت (مانند یک تراز آزمایشی از مانده های قبلی حسابهای دریافتنی)، وبررسی گزارشهای تهیه شده رایانه ای توسط کاربر.

▪ قابلیتهای کنترل داخلی

واحدهای اقتصادی به کمک کنترل داخلی می توانند به اهداف عملیاتی و سودآوری خود دست یابند و از اتلاف منابع اقتصادی جلوگیری کنند . به کمک کنترل داخلی از قابلیت اعتماد گزارشدهی مالی و رعایت دقیق قوانین و مقررات (که از آسیب دیدن شهرت و آوازه یک واحد اقتصادی و سایر پیامدها جلوگیری میکند)اطمینان حاصل می شود . در مجموع واحدهای اقتصادی،به کمک کنترل داخلی می توانند به مقاصد و خواسته های خود دست یابند ودر طول راه، از خطرات و رویدادهای غیر منتظره دوری کنند .

▪ محدودیتهای ذاتی کنترل داخلی

متاسفانه ، عدهّ ای از کنترل داخلی توقعات غیر واقع بینانه و خارق العاده دارند. آنها به دنبال مطلقها هستند ولی کنترل داخلی به دلیل محدودیت های ذاتی که دارد نمی تواند شواهدی قطعی مبنی بر دستیابی به هدفها را ، برای مدیریت فراهم کند . نمونه هایی از این محدودیتها عبارتند از:

۱) احتمال نارسا شدن یکی از روشهای کنترل داخلی به دلیل تغییرات ایجاد شده در شرایط و کاهش میزان رعایت آن .

۲) احتمال نادیده گرفتن کنترل های داخلی از طرف مدیران یا کارکنان

۳) اشتباهات بالقوه انسانی ناشی از بی دقتی ،حواس پرتی،خطای قضاوتی وتفسیر نادرست از دستورالعملها .

۴) اغلب کنترل های داخلی درباره معاملات و رویدادهای روزمره ونه غیر متعارف برقرار می شوند .

۵) مخارج استقرار هر یک از روشهای کنترل داخلی نباید بیشتر از منافع مورد انتظار آن روش باشد .

۶) دادن اطمینانی معقول و نه مطلق ، در خصوص تحقق اهداف واحد اقتصادی

هدف اصلی حسابرسی مستقل اظهار نظر در این مورد است که صورتهای مالی به درستی تنظیم شده است و وضعیت سازمان را به نحوی مطلوب نشان میدهد و دارای اشتباه و تحریف با اهمیت نیست .

نکات برجسته استاندارد شماره 4 ایران (ذخایر، بدهی های احتمالی و دارایی های احتمالی)

هدف استاندارد حسابداری شماره 4 ،اطمینان از بکارگیری معیارهای شناخت و مبانی اندازه گیری مناسب در مورد دخایر، بدهی های احتمالی و دارایی های احتمالی و نیز افشای اطلاعات کافی در یادداشتهای توضیحی برای درک بهتر تصمیم در باره جبران مخارج مالی ماهیت ، زمان بندی مبلغ آنها توسط استفاده کنندگان صورتهای مالی می باشد.

این استاندارد ، ذخایر را به عنوان بدهی هایی تعریف کرده است که زمان تسویه و یا تعیین مبلغ آن توام با ابهام نسبتا قابل توجه می باشد. اصطلاح “ذخیره” در مورد اقلامی از قبیل کاهش ارزش دارایی ها و مطالبات مشکوک الوصول نیز بکار می رود. این اقلام مبلغ دفتری داراییها را تعدیل می کند و مشمول این استاندارد نیست.

این استاندارد درمورد ذخیره تجدید ساختار (شامل عملیات متوقف شده) کاربرد دارد. هنگامی که تجدید ساختار منطبق با تعریف عملیات متوقف شده باشد، طبق استاندارد حسابداری شماره 31 با عنوان “دارایی های غیر جاری نگهداری شده برای فروش و عملیات متوقف شده” موارد افشای بیشتری ضرورت دارد.

اصطلاحات ذیل در استاندارد حسابداری شماره 4 (ذخایر ، بدهی های احتمالی و دارایی های احتمالی ) با معانی مشخص زیر بکار رفته است:

ذخیره :

نوعی بدهی است که زمان تسویه ویا تعیین مبلغ آن توام با ابهام نسبتا قابل توجه است.

عبارت از تعهد انتقال منافع اقتصادی توسط واحد تجاری ، ناشی از معاملات یا سایر رویدادهای گذشته است .

رویداد تعهد آور :

رویدادی است که تعهدی قانونی یا عرفی ایجاد می کند به گونه ای که واحد تجاری ملزم به تسویه آن باشد.

تعهد قانونی :

تعهدی است که از قرارداد یا الزامات قانونی ناشی می شود.

تعهد عرفی :

تعهدی است ناشی از اقدامات واحد تجاری در مواردی که واحد تجاری با توجه به نحوه عمل خود در گذشته ، سیاست های اعلام شده یا آیین نامه های جاری کاملا مشخص، به سایر اشخاص نشان داده است که مسئولیتهای خاصی را خواهد پذیرفت، و در نتیجه، واحد تجاری انتظاری بجا برای آنها ایجاد کرده است که مسئولیتهای خود را ایفا خواهد کرد.

بدهی احتمالی :

الف. تعهدی غیر قطعی است که از رویدادهای گذشته ناشی می شود و وجود آن تنها از طریق وقوع یا عدم وقوع یک یا چند رویداد نامشخص آتی که به طور کامل در کنترل واحد تجاری نیست ، تایید خواهد شد.

ب. تعهدی فعلی است که از رویدادهای گذشته ناشی می شود اما به دلایل زیر شناسایی نمی شود:

1. خروج منافع اقتصادی برای تسویه تعهد محتمل نیست.
2. مبلغ تعهد را نمی توان با قابلیت اتکای کافی اندازه گیری کرد.

دارایی احتمالی :

یک دارایی غیر قطعی است که از رویدادهای گذشته ناشی می شود و وجود آن تنها از طریق وقوع یا عدم وقوع یک یا چند رویداد نامشخص آتی که بطور کامل تحت کنترل واحد تجاری نیست، تایید خواهد تصمیم در باره جبران مخارج مالی شد.

قرار داد زیانبار :

قراردادی است که مخارج غیر قابل اجتناب آن برای ایفای تعهدات ناشی از قرارداد ، بیش از منافع اقتصادی مورد انتظار آن قرارداد است .

تجدید ساختار :

برنامه ای است که توسط مدیریت طراحی و کنترل می شود و در دامنه فعالیت واحد تجاری و یا شیوه انجام آن فعالیت ، تغییرات با اهمیتی ایجاد می کند.

شناخت

ذخایر

ذخیره باید در صورت احراز معیارهای زیر شناسایی شود:

الف. واحد تجاری تعهدی فعلی (قانونی یا عرفی) دارد که در نتیجه رویدادی در گذشته ایجاد شده است،

ب. خروج منافع اقتصادی برای تسویه تعهد محتمل باشد .

ج. مبلغ تعهد به گونه ای اتکاپذیر قابل برآورد باشد.

اگر این شرایط احراز نگردد، هیچ ذخیره ای نباید شناسایی شود.

تعهد فعلی :

در موارد بسیار نادر، وجود تعهد فعلی روشن نیست. در این موارد، چنانچه با در نظر گرفتن تمام شواهد در دسترس ، احتمال وجود تعهد فعلی در تاریخ ترازنامه بیشتر باشد، چنین فرض می شود که یک رویداد گذشته تعهد فعلی را بوجود آورده است.

رویداد گذشته :

رویداد گذشته ای که منجر به تعهد فعلی شود، رویداد تعهدآور نامیده می شود. برای اینکه رویدادی تعهدآور تلقی شود، لازم است واحد تجاری هیچ راه کار عملی جز تسویه تعهد ایجاد شده ناشی از این رویداد نداشته باشد. این وضعیت تنها در موارد زیر واقع می شود:

الف. الزام قانونی برای تسویه تعهد وجود داشته باشد، یا

ب. در مورد تعهد عرفی ، هنگامی که رویداد مورد نظر (که ممکن است ناشی از اقدام واحد تجاری باشد) انتظاراتی بجا مبنی بر ایفای تعهد واحد تجاری در اشخاص دیگر ایجاد کند.

محتمل بودن خروج منافع اقتصادی :

برای اینکه بدهی شرایط شناخت را احراز کند نه تنها وجود تعهد فعلی، بلکه محتمل بودن خروج منافع اقتصادی برای تسویه آن تعهد نیز ضروری است. دراین استاندارد ، خروج منافع اقتصادی در صورتی محتمل تلقی می شود که احتمال وقوع رویداد بیش از عدم وقوع آن باشد .چنانچه وجود تعهد فعلی محتمل نباشد، واحد تجاری آن را به عنوان بدهی احتمالی افشا می تصمیم در باره جبران مخارج مالی تصمیم در باره جبران مخارج مالی کند مگر اینکه امکان خروج منافع اقتصادی بعید باشد.

برآورد اتکاپذیر تعهد :

استفاده از برآورد در تهیه صورتهای مالی امری اساسی است و اتکاپذیری آن را خدشه دار نمی کند. این امر به ویژه در مورد ذخایر مصداق دارد که ماهیتا نسبت به اکثر اقلام ترازنامه ابهام بیشتری دارد. بجز در موارد بسیار نادر ، واحد تجاری قادر است طیفی از نتایج ممکن را مشخص کند و بنابراین می تواند برای شناخت ذخیره، تعهد را به گونه ای اتکاپذیر برآورده کند. در موارد بسیار نادر که تعیین مبلغ بدهی از طریق برآورد اتکاپذیر میسر نیست، این بدهی به عنوان بدهی احتمالی افشا می شود.

بدهیهای احتمالی

واحد تجاری نباید بدهی احتمالی را شناسایی کند. بدهی احتمالی افشا می شود، مگر اینکه امکان خروج منافع اقتصادی بعید باشد.

چنانچه واحد تجاری مشترکا و متضامنا در قبال یک تعهد مسئولیت داشته باشد، آن بخش از تعهد که انتظار می رود توسط سایر اشخاص ایفا شود به عنوان بدهی احتمالی محسوب می شود. واحد تجاری تنها برای بخشی از تعهد که خروج منافع اقتصادی برای تسویه آن محتمل است ، ذخیره شناسایی می کند، بجز در شرایط بسیار نادر که نتوان برآورد اتکاپذیر انجام داد.

وضعیت بدهی های احتمالی ممکن است نسبت به آنچه در ابتدا انتظار می رفت ، تغییر کند . بنابراین ، بدهی های یاد شده بطور مداوم ارزیابی می شود، تا تعیین گردد آیا خروج منافع اقتصادی محتمل شده است یا خیر. چنانچه خروج منافع اقتصادی آتی برای اقلامی که قبلا به عنوان بدهی احتمالی تلقی شده اند ، محتمل شود ، در صورتهای مالی دوره ای که میزان احتمال درآن تغییر می کند، ذخیره شناسایی می شود ( مگر در شرایط بسیار نادری که برآورد اتکا پذیر ممکن نباشد).

داراییهای احتمالی

واحد تجاری نباید دارایی احتمالی را شناسایی کند. داراییهای احتمالی معمولا از رویدادهای برنامه ریزی نشده یا غیر منتظره ای ناشی می شود که ورود منافع اقتصادی به واحد تجاری را ممکن می سازد. برای مثال، می توان به ادعایی که واحد تجاری از طریق مراحل قانونی پیگیری می کند اما پیامد آن نامشخص است، اشاره کرد.

دارایی احتمالی زمانی افشا می شود که ورود منافع اقتصادی محتمل باشد . داراییهای احتمالی به طور مداوم ارزیابی می گردد تا اطمینان حاصل شود که تغییرات آن به نحو مناسب در صورتهای مالی منعکس شده است . چنانچه ورود منافع اقتصادی تقریبا قطعی باشد ، دارایی و درآمد مربوط در صورتهای مالی دوره ای که تغییر درآن رخ داده است، شناسایی می شود. همچنین در صورتی که ورود منافع اقتصادی محتمل شود واحد تجاری داراییهای احتمالی را افشا می کند.

اندازه گیری

بهترین برآورد

مبلغ شناسایی شده به عنوان ذخیره باید بهترین برآورد از مخارجی باشد که برای تسویه تعهد فعلی در تاریخ ترازنامه لازم است. بهترین برآورد از مخارج لازم برای تسویه تعهد فعلی ، مبلغی است که واحد تجاری به طور منطقی لازم است برای تسویه تعهد یا انتقال به شخص ثالث در تاریخ ترازنامه بپردازد.

ریسک و ابهام

ریسک و ابهام حاکم بر بسیاری از رویدادها و شرایط باید در دستیابی به بهترین برآورد ذخیره در نظر گرفته شود. ریسک بیانگر تغییرپذیری نتایج است. تعدیل ریسک ممکن است مبلغ بدهی را افزایش دهد. در شرایط ابهام ، برای پرهیز از بیش نمایی درآمد ها یا داراییها و کم نمایی هزینه ها یا بدهی ها، رعایت احتیاط در انجام قضاوت لازم است. با این حال، وجود ابهام، ایجاد ذخایر اضافی یا بیش نمایی بدهیها را توجیه نمی کند. به عنوان مثال، چنانچه هزینه های یک پیامد نامساعد خاص به صورت محتاطانه برآورد شود، میزان احتمال آن نباید بیش از واقع در نظر گرفته شود. باید مراقب بود تا از تعدیل مضاعف بابت ریسک و ابهام و در نتیجه بیش نمایی ذخیره اجتناب شود.

ارزش فعلی

هنگامی که اثر ارزش زمانی پول با اهمیت است، مبلغ ذخیره باید معادل ارزش فعلی مخارج مورد انتظار لازم برای تسویه تعهد باشد. با توجه به مشکلات عملی تعیین نرخ های تنزیل متفاوت و به منظور ایجاد یکنواختی در شیوه محاسبه ارزش فعلی بدهی بلند مدت، توصیه می شود از نرخ بازده بدون ریسک، مانند نرخ سود سپرده های سرمایه گذاری بلند مدت بانکی یا نرخ اوراق مشارکت دولتی ، استفاده شود.

رویدادهای آتی

اگر شواهد عینی کافی وجود داشته باشد که رویدادهای آتی موثر بر مبلغ مورد نیاز برای تسویه تعهد ، رخ خواهد داد، این رویدادها باید در تعیین مبلغ ذخیره در نظر گرفته شود.

واگذاری مورد انتظار داراییها

سود ناشی از واگذاری مورد انتظار داراییها در اندازه گیری ذخیره در نظر گرفته نمی شود، حتی اگر واگذاری مورد انتظار رابطه نزدیکی با رویدادی داشته باشد که منجربه ایجاد ذخیره می شود. واحد تجاری سود ناشی از واگذاری مورد انتظار داراییها را در زمان تعیین شده مطابق استاندارد حسابداری مرتبط با دارایی مورد نظر شناسایی می کند.

جبران مخارج

چنانچه انتظار رود تمام یا بخشی از مخارج مورد نیاز برای تسویه ذخیره توسط شخص دیگری جبران شود. (برای مثال از طریق قراردادهای بیمه)، این مبلغ تنها زمانی به عنوان یک دارایی جداگانه شناسایی می شود که جبران آن پس از تسویه تعهد توسط واحد تجاری تقریبا قطعی باشد. مبلغ شناسایی شده برای جبران مخارج نباید بیش از مبلغ ذخیره باشد. در صورت سود وزیان می توان هزینه مرتبط با یک ذخیره را پس از کسر مبلغ شناسایی شده برای جبران مخارج ارائه کرد.

تغییر ذخایر

ذخایر باید در پایان هر دوره مالی بررسی و برای نشان دادن بهترین برآورد جاری تعدیل شود. هرگاه خروج منافع اقتصادی برای تسویه تعهد ، دیگر محتمل نباشد، ذخیره باید برگشت داده شود.

استفاده از ذخایر

ذخیره باید تنها برای مخارجی استفاده شود که در اصل برای آن شناسایی شده است. به بیان دیگر تنها مخارجی که با ذخیره اولیه مرتبط است از آن کسر می شود. کسر مخارج از ذخیره ای که در ابتدا با هدف دیگری شناسایی شده است باعث می شود تا آثار دو رویداد متفاوت پنهان بماند. (بنابراین انجام اینکار مجاز نیست)

بکارگیری قواعد شناخت و اندازه گیری

زیان های عملیاتی آتی

زیان های عملیاتی آتی با تعریف بدهی مطابقت ندارد و حائز معیارهای کلی شناخت ذخایر نمی باشد. بنابراین بابت زیان های عملیاتی آتی نباید ذخیره ای شناسایی شود.

قرارداد های زیانبار

در صورتی که واحد تجاری قرارداد زیانبار داشته باشد، تعهد فعلی مربوط به زیان قرار داد باید به عنوان ذخیره شناسایی شود .

بسیاری از قرار دادها، نظیر بعضی از سفارشات خرید عادی را می توان بدون پرداخت خسارت به طرف قرارداد فسخ کرد و بنابراین بابت آنها تعهدی وجود ندارد. سایر قرار دادها هم حقوق و هم تعهداتی را برای طرفین قرارداد ایجاد می کند . هرگاه رویدادهایی موجب زیانبار شدن قرارداد شود ، چنین قراردادی در دامنه کاربرد این استاندارد قرار می گیرد و یک بدهی وجود دارد که شناسایی می شود.

تجدید ساختار

موارد زیر نمونه های از رویدادهایی است که می تواند مشمول تعریف تجدید ساختار باشد:

• الف. فروش یا توقف یک فعالیت تجاری
• ب. بستن مکان فعالیت تجاری در یک کشور یا منطقه یا تغییر مکان فعالیتهای تجاری از یک کشور یا منطقه به کشور یا منطقه دیگر،
• ج. تغییر ساختار مدیریت ، برای نمونه ، حذف یک لایه از مدیریت ،
• د. تجدید سازمان اساسی که اثر با اهمیتی بر ماهیت و محور عملیات واحد تجاری دارد.

برای مخارج تجدید ساختار تنها در صورتی ذخیره شناسایی می شود که معیارهای عمومی شناخت ذخایر احراز شود.

تعهد عرفی درمورد تجدید ساختار تنها زمانی رخ می دهد که واحد تجاری :

الف. طرح تفصیلی مصوب برای تجدید ساختار داشته باشد که حداقل موارد زیر در آن مشخص شده باشد:

1. فعالیت تجاری مورد نظر
2. مکان های اصلی متاثر از تجدید ساختار
3. مکان، کارکرد و تعداد تقریبی کارکنانی که برای خاتمه خدمت آنها مزایایی پرداخت خواهد شد.
4. مخارجی که تحمل خواهد شد
5. زمان اجرای طرح

ب. با شروع اجرای طرح یا اعلام ویژگی های اصلی آن به اشخاصی که از آن متاثر می شوند، درآنها انتظاری بجا ایجاد کند که تجدید ساختار انجام خواهد شد.

اگرچه تعهد عرفی تنها از طریق تصمیم مدیریت ایجاد نمی شود، اما ممکن است سایر رویدادهای گذشته، همراه چنین تصمیمی ، موجب ایجاد تعهد شود. برای تصمیم در باره جبران مخارج مالی نمونه ، نتایج مذاکره با نماینده کارکنان برای مزایای پایان خدمت یا مذاکره با خریداران در مورد فروش یک بخش عملیاتی ممکن است منوط به تصویب هیات مدیره باشد . پس از تصویب و اعلام به اشخاص دیگر، واحد تجاری در صورت احراز شرایط مندرج در فوق ، تعهد عرفی برای تجدید ساختار دارد.

در رابطه با فروش تمام یا بخشی از فعالیت تجاری، هیچ گونه تعهد ایجاد نمی شود مگر اینکه واحد تجاری به موجب یک قرارداد فروش ملزم به فروش باشد. حتی زمانی که یک واحد تجاری تصمیم به فروش بخشی از فعالیت تجاری دارد و آن را به عموم اعلام می نماید، آن تصمیم به عنوان تعهد فروش تلقی نمی شود مگر آنکه خریدار، مشخص و قرارداد فروش الزام آور منعقد شده باشد.

مادامی که قرارداد فروش الزام آور وجود نداشته باشد، واحد تجاری قادر خواهد بود نظرش را تغییر دهد و چنانچه نتواند خریداری با شرایط قابل قبول بیاید، مجبور است راهکارهای دیگری را در نظر بگیرد. هنگامی که فروش فعالیت تجاری به عوان بخشی از تجدید ساختار در نظر گرفته شود، داراییهای آن فعالیت از نظر کاهش ارزش بررسی می شود. اگر فروش ، تنها بخشی از تجدید ساختار تلقی شود، تعهد عرفی ممکن است از سایر بخشهای تجدید ساختار ناشی شود قبل از آنکه قرارداد فروش الزام آور منعقد گردد.

ذخیره تجدید ساختار باید تنها شامل مخارج مستقیم ناشی از تجدید ساختار باشد یعنی آن مخارجی که هم برای تجدید ساختار ضروری است و هم به فعالیتهای جاری واحد تجاری مربوط نباشد.

واحد تجاری باید برای هر طبقه از بدهی های احتمالی در تاریخ ترازنامه ، شرح مختصری از ماهیت بدهی احتمالی و موارد زیر را در صورت امکان افشا کند، مگر اینکه امکان هرگونه خروج منافع اقتصادی برای تسویه بعید باشد :

• الف. برآورد اثر مالی آن (طبق معیارهای ارائه شده در بخش اندازه گیری)
• ب. موارد ابهام مربوط به مبلغ یا زمان بندی خروج منافع اقتصادی
• ج. امکان هرگونه جبران مخارج

چنانچه ورود منافع اقتصادی محتمل باشد، واحد تجاری باید شرح مختصری از ماهیت داراییهای احتمالی در تاریخ ترازنامه و در صورت امکان ، برآوردی از اثر مالی آنها که با استفاده از اصول مربوط به ذخایر (مطابق معیارهای ارائه شده در بخش اندازه گیری) را افشا نماید.

چنانچه افشای اطلاعات فوق در ارتباط با بدهی های احتمالی و داراییهای احتمالی عملی نباشد، این واقعیت باید بیان شود .

در موارد بسیار نادر ، افشای تمام یا بخشی از اطلاعات در خصوص ذخیره ، بدهی احتمالی یا دارایی احتمالی مربوط به دعاوی له یا علیه واحد تجاری ممکن است به موقعیت واحد تجاری لطمه ای جدی وارد کند. در چنین مواردی ، لازم نیست واحد تجاری اطلاعات یاد شده را افشا کند، اما باید ماهیت کلی این دعاوی را همراه با دلیل عدم افشای اطلاعات بیان کند.

تامینات اجتماعی فنلاند

هدف تأمینات اجتماعی در فنلاند این است که در شرایط مختلف زندگی، هزینه امرار معاش کافی در اختیار همه قرار دهد. مثلاً وقتی که بیمار می‌شوید یا صاحب فرزند می‌شوید ممکن است به کمک مالی نیاز داشته باشید. در صورتی که در فنلاند کار می‌کنید یا اقامت دائم دارید، ممکن است حق دریافت کمک هزینه داشته باشید.

در اینجا در مورد تأمین اجتماعی مبتنی بر سکونت که اداره کلا (Kela) به آن می‌پردازد توضیح داده می شود. علاوه بر این، شهرها، صندوق های بیکاری، سازمان های بازنشستگی و سازمان های بیمه دیگر به تأمین اجتماعی رسیدگی می کنند.

با مراجعه به سایت اینترنتی InfoFinland و تامینات بیکاریمی توانید آگاهی بیشتری درباره اینکه چه افرادی حق برخورداری از تامینات اجتماعی را دارند، کسب کنید. با مراجعه به سایت اینترنتی InfoFinland و بازنشستگیمی توانید اطلاعاتی را درباره سیستم بازنشستگی فنلاند دریافت کنید.

کلا از جمله به خانواده های دارای فرزند، اشخاص بیکار، دانشجویان، اشخاص معلول و اشخاصی که به مدت طولانی بیمار هستند و نیاز به توانبخشی دارند، مزایا پرداخت می کند. در شرایط مشخصی می توان از کلا درخواست کمک هزینه مسکن نیز دریافت نمود.

در صورتی که تحت پوشش بیمه‌ درمانی فنلاند باشید، کارت کلا دریافت خواهید کرد. وقتی که کارت را نشان دهید، از داروخانه و مرکز پزشکان متعددی جبران مخارج دریافت خواهید نمود. در این هنگام فقط سهم خود از قبض را پرداخت می کنید.

اساس پرداخت مزایای اداره بیمه بازنشستگی ملی (Kela) برمبنای قانون می باشد. هنگام درخواست مزایا، کلا بررسی می کند که آیا شما حق دریافت مزایای کلا را دارید یا خیر. سکونت ثابت و کار کردن در فنلاند بر روی این موضوع تأثیر می گذارند. زمانیکه اداره بیمه بازنشستگی ملی (Kela) درباره پرداخت کمک هزینه ای تصمیم می گیرد، تمام شرایط فرد متقاضی بصورت مستقل و جداگانه، مورد بررسی قرار می گیرد.

شرایط زندگی متقاضیان و نیاز آنها به کمک ها، در اغلب موارد بسیار متفاوت است. بهمین دلیل مقدار و مبنای پذیرفتن این کمکها نیز با هم فرق می کنند. همواره شرایط خود را جداگانه روشن و بررسی کنید.

حمایت و کمک هزینه

صندوق بیمه های اجتماعی یک اداره دولتی است که مسئولیت بخش
های بزرگی از نظام آسایش اجتماعی سوئد را بر عُهده دارد. برای اغلب غرامت های پرداختی شما در سوئد بیمه هستید.

حمایت مالی

حمایت مالی قبلاً کمک هزینه اجتماعی نامیده می شد. حمایت مالی
کمکی است که شما می توانید درصورت داشتن مشکلات مالی از
اداره خدمات اجتماعی شهر خود دریافت کنید. اگر از حق دریافت
غرامت از صندوق بیکاری، کمکهای مالی تحصیلی یا درآمد و کمک
هزینه دیگری برخوردار باشید بایستی در درجه نخست برای
دریافت آنها اقدام کنید.

حمایت مالی معاش بخشی از حمایت های مالی است. برای تأمین
معاش خود می توانید حمایت مالی معاش دریافت کنید. ولی
همچنین می توانید برای سایر نیازهای خود مانند خدمات
دندانپزشکی، عینک یا وسایل منزل نیز کمک مالی دریافت کنید.

پول والدین

پول والدین پولی است که والدین می توانند برای بودن با فرزند خود
در خانه بجای کار کردن یا درس خواندن دریافت کنند. پول والدین
بایستی از طریق صندوق بیمه های اجتماعی درخواست شود.

پول والدین حداکثر 480 روز بابت یک فرزند پرداخت می شود.برای برخورداری از حق دریافت پول والدین شما بایستی در سوئد
زندگی کرده و بیمه باشید.

فیلم اطلاع رسانی از صندوق بیمه های اجتماعی

کمک هزینه فرزند

کمک هزینه فرزند یک حمایت مالی است که بطور اتوماتیک از سوی
صندوق بیمه های اجتماعی به والدینی پرداخت می شود که در سوئد زندگی می کنند و فرزند زیر 16 سال دارند. مبلغ کمک هزینه فرزند 1250 کرون در ماه است و در تاریخ 20 اُم هر ماه پرداخت می شود. اگر چندین فرزند داشته باشید کمک هزینه فوق العاده چند فرزندی دریافت می کنید.

حمایت مالی نفقه

حمایت مالی نفقه یک حمایت مالی است که از سوی صندوق
بیمه های اجتماعی به افرادی پرداخت می شود که با فرزند
خود تنها زندگی می کنند و والد/والده دیگر نفقه خود را نمی پردازد.

برای دریافت حمایت مالی نفقه از جمله لازم است که شما و فرزندتان
در سوئد زندگی کنید. فرزندتان زیر 18 سال بوده و در آدرس شما نامنویسی شده باشد. برای دریافت حمایت مالی نفقه همچنین لازم است که شما سرپرستی فرزند را بر عُهده داشته و شما و والد/والده دیگر باهم زندگی نکنید.

فیلم اطلاع رسانی از صندوق بیمه های اجتماعی

کمک هزینه مسکن

کمک هزینه مسکن یک حمایت دولتی است که می تواند به افراد کم
درآمد که برای هزینه مسکن خود به کمک نیاز دارند پرداخت شود.
این کمک هزینه می تواند به افراد زیر پرداخت شود:

خانواده های دارای فرزند

جوانان بین 18 تا 28 ساله

مقدار کمک هزینه ای که می توانید دریافت کنید به تعداد افرادی که
در خانوار زندگی می کنند، درآمد و دارائی تان، هزینه مسکن و
مساحت مسکن بستگی دارد.

درخواست کمک هزینه مسکن از طریق صندوق بیمه های اجتماعی
انجام می شود. شما بایستی بهمراه درخواست تان برگه های مربوط
به هزینه مسکن و اطلاعات مربوط به درآمدتان را ضمیمه کنید.

اگر درآمد یا وضعیت مسکن تان تغییر کند مهم است که با صندوق
بیمه های اجتماعی تماس بگیرید تا کمک هزینه با مبلغ صحیح
دریافت کنید. اگر کمک هزینه زیادی دریافت کنید ممکن است
مجبور شوید پولها را پس بدهید.

در اینجا از سوی صندوق بیمه های اجتماعی برای شما که می خواهید اطلاعات بیشتری کسب کنید، اطلاعات وجود دارد.

کمک هزینه مسکن برای خانواده ها

کمک هزینه مسکن برای جوانان

کمک هزینه استقرار زندگی و کار

اگر در برنامه استقرار زندگی و کار در اداره کاریابی شرکت می کنید می توانید کمک هزینه استقرار زندگی و کار درخواست کنید. اگر دارای فرزند هستید یا تنها در خانه خود زندگی می کنید نیز از حق دریافت سایر مزایا برخوردار هستید.

پول ایام بیماری

پول ایام بیماری می تواند به کسی که مریض است و نمی تواند سر کار
برود، پرداخت شود. پول تصمیم در باره جبران مخارج مالی ایام بیماری از صندوق بیمه های اجتماعی درخواست می شود. پول ایام بیماری یک غرامت کوتاه مدت است که درآمد کاری از دست رفته شما را جبران می کند تا تندرست شوید و بتوانید مجدداً کار کنید. مبلغ دریافتی کمک هزینه ایام بیماری شما به درآمدتان بستگی دارد. مقررات مربوط به پول ایام بیماری به بیکار بودن، استخدام بودن یا داشتن کسب و کار و شرکت خصوصی تان بستگی دارد.

اگر استخدام باشید کارفرمای شما بجای حقوق در اولین 14 روز
بیماری تصمیم در باره جبران مخارج مالی تان به شما حقوق بیماری پرداخت می کند. سپس
می توانید پول ایام بیماری درخواست کنید.

برای واجد شرایط بودن جهت دریافت پول ایام بیماری بایستی در
سوئد بیمه باشید.

حقوق بازنشستگی

به پولی که شما در سالمندی و زمانی که به کارکردن خاتمه می دهید
حقوق بازنشستگی گفته می شود. حقوق بازنشستگی شما ممکن است از جاهای مختلفی پرداخت شود. بخشی از حقوق بازنشستگی که به همه افرادی که کار می کنند و مالیات می پردازند، حقوق بازنشستگی همگانی نام دارد. حقوق بازنشستگی همگانی توسط اداره امور بازنشستگی کارگزاری می شود. آنها همچنین مأموریت دارند در مورد حقوق بازنشستگی اطلاع رسانی کنند.

حمایت مالی سالمندان

اگر حقوق بازنشستگی شما کم یا اصلاً نداشته باشید می توانید حمایت
مالی سالمندان دریافت کنید تا بتوانید بابت معاش و مسکن خود پرداخت کنید.

حقوق بازنشستگی بازمانده

حقوق بازنشستگی بازمانده یک حمایت مالی است که به کسی پرداخت
می شود که فرد نزدیک خود را از دست داده باشد. حقوق بازنشستگی بازمانده بایستی آن بخش از معاش را که مرحوم تأمین میکرده پوشش دهد.