عرضه توکن اوراق بهادار (Security Token Offerings (STO
تأمین مالی استارتاپ‌ها در سال 2017 با شکوفایی عرضه اولیه سکه (Initial Coin Offerings-ICO) روزهای درخشانی را تجربه کرد. سرمایه‌گذاران در طول سال‌های 2017 و 2018 به دلیل سود بالای رمز ارزها و نبود موانع بیش از 14 میلیارد دلار به پروژه‌های بلاکچین تزریق کردند. روزهای اوج بازار ICO دیری نپایید ولی تأثیر مدل جدید جمع‌آوری سرمایه برای همیشه باقی خواهد ماند. بر اساس ادعای بانک دارایی‌های دیجیتال Finoa، توکنیزه کردن همان کاری را با حقوق مالکیت انجام خواهد داد که دیجیتالی شدن با دنیای رسانه انجام داده است. استارتاپ‌ها با افول عرضه اولیه سکه به دنبال توکنیزه کردن دارایی‌های واقعی و بهره‌مندی از قدرت تأمین مالی جمعی در پروژه‌های خود حرکت کردند. اما در این روش باید از استاندارد ایجاد اوراق بهادار کمیسیون بورس و اوراق بهادار ایالات متحده (Securities and Exchange Commission-SEC) پیروی کنند. پروژه‌هایی که به بازارهای ایالات متحده فکر میکنند باید استانداردهای SEC را رعایت نمایند. در رویکرد کمیسیون بورس و اوراق بهادار نسبت به عرضه اولیه سکه هیچ تفاوتی مابین توکن‌های کاربردی (Utility Tokens) و توکن‌های اوراق بهادار وجود ندارد. از این رو پیشنهاد توکن‌های جدید با هر هدفی ارائه شوند باید مطابق قوانین اوراق بهادار فدرال باشند. این محدودیت‌ها باعث ظهور پارادایم جدید به نام عرضه توکن اوراق بهادار (Security Token Offering-STO) شده است.
عرضه توکن اوراق بهادار (STO)
توکن اوراق بهادار یک دارایی دیجیتالی قانون‌گذاری شده می‌باشد که محصول تلاقی دارایی‌های مالی سنتی و ارزهای دیجیتال است. در ساده‌ترین حالت، اگر بیت کوین یک پول قابل برنامه‌ریزی باشد توکن اوراق بهادار یک مالکیت قابل برنامه‌ریزی است. هر نوع دارایی قابل لمس یا غیرقابل لمس مانند سهام، اوراق قرضه، املاک، آثار هنری، سهام خصوصی و حتی خودرو که می‌تواند متعلق به یک نفر باشد از قابلیت توکنیزه شدن برخوردار است. ارزش ذاتی یکی از جالب‌ترین ویژگی‌های توکن اوراق بهادار است. این توکن‌ها با دارایی‌های واقعی پشتیبانی می‌شوند و سرمایه‌گذاران از حقوق قانونی مالکیت برخوردارند [1].
دادوستد اوراق بهادار سنتی با مشکلاتی برای سرمایه‌گذاران همراه است. توکن‌های اوراق بهادار از طریق پوشش شکاف میان بازار رمز ارزها و بازارهای مالی سنتی به دنبال روشی برای حل این مشکلات هستند. این توکن‌ها دادوستد دارایی از طریق به جریان انداختن نقدینگی و محافظت از سرمایه‌گذاران به واسطه فناوری بلاکچین و سیستم قرارداد هوشمند را تسهیل کرده‌اند.
توکن‌های اوراق بهادار به دلیل توان خود-اجرایی (Self-execute) میتوانند به یک رتبه باورنکردنی از نقدینگی دست یابند. حراج‌ها با بهره‌گیری از قراردادهای هوشمند به صورت کاملاً خودکار و مستقل انجام می‌شوند. این ویژگی موجب کاهش موانع و آزادی هرچه بیشتر سرمایه‌گذاران در کنترل و انتقال دارایی‌ها میشود.
کمیسیون بورس و اوراق بهادار برنامه مشخصی برای رگولاتوری عرضه اولیه سکه ندارد؛ با این وجود، اوراق بهادار به طور کامل در حوزه صلاحیت و قوانین آن قرار می‌گیرند. این کمیسیون قوانین مربوط به اوراق بهادار را برای پوشش توکن‌های موسوم به توکن اوراق بهادار بسط داده است. توکن اوراق بهادار در واقع یک تعریف جهان‌شمول نیست ولی در پروژه‌های توکنِ دارای ویژگی اوراق بهادار، به عنوان یک استاندارد دسته‌بندی توسط رگولاتورهای ایالات متحده مورد استفاده قرار می‌گیرد [2].
توکن‌ها چه زمانی اوراق بهادار محسوب می‌شوند؟
یک توکن اوراق بهادار، هر‌گونه رمز ارزی‌ست که برای پرداخت سود سهام، سود، سهام یا سرمایه‌گذاری در هر دارایی دیگر مورد استفاده قرار می‌گیرد. برخی از عرضه‌های اولیه سکه تلاش میکنند تا این تعریف را دور بزنند، ولی کمیسیون بورس و اوراق بهادار از آزمونی به نام Howey Test برای تشخیص قرارگیری یک دارایی در تعریف اوراق بهادار استفاده میکند. بر اساس Howey Test، یک توکن رمز ارزی زمانی به عنوان اوراق بهادار در‌نظر گرفته میشود که در پول یا شرکت عمومی سرمایه‌گذاری شده باشد یا انتظار می‌رود از تلاش دیگران سود کسب نماید.
بزرگ‌ترین تفاوت STO و ICO
توکن اوراق بهادار بر خلاف عرضه اولیه سکه در اصل یک قرارداد سرمایه‌گذاری بر روی دارایی مشخص هستند. STO تمام خصیصه‌های اوراق بهادار از جمله قابلیت تعویض و ابزار مالی قابل تبدیل به پول نقد را دارا‌ست که نشان‌دهنده ارزش پولی واقعی هستند. عرضه توکن‌های اوراق بهادار توسط دارایی‌های واقعی پشتیبانی میشود و از دستورالعمل‌های سازمان بورس و اوراق بهادار در زمینه انطباق‌پذیری، صدور و دادوستد پیروی میکند. در طرف مقابل، عرضه اولیه سکه از نظر فنی فاقد هر‌گونه وثیقه است. صادرکنندگان این توکن‌ها در تلاش‌اند تا الزامات رگولاتوری را با ادعاهایی مانند صدور توکن‌های کاربردی در پروژه‌های خود دور بزنند. عرضه اولیه اوراق بهادار (STO) نه یک عرضه اولیه سکه (ICO) و نه یک عرضه اولیه عمومی (Initial Public Offering) در سهام است بلکه با هر‌دو روشِ جمع‌آوری سرمایه هم‌پوشانی دارد.
صنعت بلاکچین در زمان ارزیابی بازار عرضه اولیه سکه، نسبت به توسعه چارچوب توافق‌نامه ساده برای توکن آینده (Simple Agreement for Future Token-SAFT) اقدام کرده تا از فروش توکن‌های اوراق بهادار به سرمایه‌گذاران معتبر اطمینان حاصل کند. SAFT برای تسهیل تأیید هویت و اعتباربخشی سرمایه‌گذاران طراحی شده است؛ با این وجود، این مدل به دلیل تکامل چشم‌انداز توکنیزه کردن دارایی‌ها عمر کوتاهی خواهد داشت. سرمایه‌گذاری در توکن‌های کاربردی به اعتباربخشی نیاز ندارد که این موضوع از دلایل اصلی محبوبیت این توکن‌ها نیز به شمار می‌رود؛ این بدین معنی است که هر‌کس می‌تواند در فروش توکن‌های کاربردی مشارکت داشته باشد.
مراحل صدور عرضه توکن اوراق بهادار (STO) با عرضه اولیه سکه دارای تفاوت‌هایی‌ست که در شکل زیر به آنها اشاره شده است [3].
اوراق بهادار STO ( Security Token Offering ) چیست؟
اوراق بهادار که به اختصار STO ( Security Token Offering ) شناخته می شود، همانند ICO یا عرضه اولیه سکه است. STO هم یک نوع سرمایه گذاری بر روی سکه های رمز نگاری شده است.
در حقیقت اوراق بهادار دارای ارزش مالی است، یعنی یک محصول سرمایه گذاری شده است که بوسیله یک پشتوانه واقعی حمایت میشود. این پشتوانه می تواند یک شرکت یا یک ملک باشد.
به بیان ساده تر اوراق بهادار سرمایه ای است که ارزش و اعتبار خودش را از طریق یک دارایی خارجی و قابل معامله تامین میکند. اوراق بهادار در یک بلاکچین به ثبت می رسد.
برخلاف سرمایه گذاری در سهام های سنتی که اطلاعات مالکیت در یک سند به صورتPDF صادر می شود، این روند در STO متفاوت است. به اینصورت که اطلاعات مالکیت در STO به صورت توکن به روی بلاک چین صادر می شود.
از ویژگی های مهم STO این است که ریسک سرمایه گذاری را برای افراد مشارکت کننده به صورت چشمگیری کاهش می دهد.
در ادامه به تفصیل درباره این ویژگی توضیح خواهیم داد. با ما همراه باشید.
مقایسه اوراق بهادار (STO) با IPO و ICO
عرضه اولیه عمومی یا Initial Public Offering به معنای عرضه اولیه یک سهام در بازار بورس می باشد.
عرضه اولیه سکه یا Initial Public Offering به معنای عرضه اولیه توکن های یک پروژه مستقیما از طریق تیم پروژه.
برای اینکه اطلاعات دقیقتری از ICO ها بدست آورید می توانید از مقاله عرضه اولیه سکه ICO استفاده کنید.
در بخش اول این قسمت به مقایسه STO و IPO می پردازیم و در بخش دوم تفاوت های STO و ICO بیان خواهد شد.
تفاوت STO و IPO
فرآیندی که STO و IPO طی می کنند مشابه یکدیگر است ولی با این تفاوت که توکن های اوراق بهادار در بلاکچین صادر میشود اما IPO گواهی های اشتراکی را در بازار سنتی یا بورس صادر میکند.
هر دو به عنوان یک عرضه تنظیم شده در بازار شناخته می شوند، اما اوراق بهادار (Security) چیست؟ IPO مربوط به شرکت های خصوصی است که قصد عمومی شدن دارند. آنها از طریق IPO سهام را انتشار می دهند تا بتوانند از طریقسرمایه گذاران کسب درآمد کنند.
STO ها در قالب توکن از سهم یک دارایی پایه که روی بلاکچین برای اعتبارگذاری سرمایه‌گذاران عرضه میشود، را نمایندگی میکنند.
توکن هایIPO به این خاطر که در قالب توکن ظاهر می شوند میتوانند از دارایی هایی که سود آور به نظر می آیند منفعت کسب کنند، مثل سهام یکملک یا یک اثر هنری و یا صندوق‌های سرمایه گذاری و …
STOها مقرون به صرفه تر از IPO ها هستند. در واقع برای شرکت در فرآیند IPO شرکت‌ها برای دسترسی به سطح سرمایه‌گذاری بالاتر باید هزینه هنگفتی بابت هزینه‌های بانکی و کارگزاری و سرمایه‌گذاری بپردازند.
البته در STO نیز باید به وکلا و مشاوران پول پرداخته شود، اما مزیتی که باعث مقرون به صرفه شدن STO می شود این است که آنها دسترسی مستقیم بیشتری به بازار سرمایه‌گذاری دارند، در نتیجه نیاز به پرداخت هزینه های زیاد و سنگین نیست.
در STO سیاست‌های پس از فروش، کم زحمت‌تر و ارزان‌تر از IPOهای بازار سنتی یا همان بازار بورس است.
اوراق بهادار با درآمد ثابت
اوراق بهادار با درآمد ثابت یا Fixed-Income Security نوعی سرمایه گذاری به حساب می‌آید که بازده ای آن به شکل پرداخت های ثابت دوره‌ای و بازده نهایی اصل سرمایه در زمان سررسید است.
بر خلاف اوراق بهادار با درآمد متغیر، جایی که در آن پرداخت ها بر اساس معیار مبنایی چون نرخ های سود کوتاه مدت تغییر می‌نماید، پرداخت های اوراق بــهادار با درآمــد ثابــت از قبل مشخص است و یک نرخ ثابـت دارد.
توضیحات مدیر مالی در مورد اوراق بهادار با درآمد ثابت
مثالی از اوراق بهادار با درآمـد ثابـــت می‌تواند نرخ ثابت ۵ درصدی اوراق قــرضه باشد که در آن یک سرمایه گذاری ۱۰۰۰ دلاری به پرداخت سالانه ۵۰ دلار تا موعد سررسید، زمانی که سرمایه گذار ۱۰۰۰ دلار خود را پس خواهد گرفت، منجر میشود. این نوع از دارایی‌ها عموماً بازده کمتری ارائه می‌دهند زیرا ریسک کمی دارند و درآمد را تضمین می‌نمایند.
در اقتصاد اسلامی پرداخت سود ثابت به یک سرمایه گذاری ربا به حساب می‌آید و جایز نیست. به همین معمولاً تمامی اوراقی که درآمد ثابت دارند، نرخ سود علی‌الحساب تضمین شده ارائه میکنند و در تاریخ سررسید چنانچه شرکت ناشر اوراق، بتواند سود بالاتری از محل سرمایه جمع آوری شده به دست آورد، سرمایه گذاران را در بخشی از آن سود مطابق با قانون سهیم میکند و مابه‌التفاوت سود پرداخت شده و سود نهایی را در تاریخ سررسید به اوراق بهادار (Security) چیست؟ دارندگان اوراق می‌پردازد.
اوراق بهادار (Security) چیست؟
بازارهای مالی در سرتاسر جهان، شامل بخش‌های مختلفی است، یکی از مهم‌ترین بخش‌ها در اوراق بهادار (Security) چیست؟ بازارهای مالی، «اوراق بهادار» است. در این مطلب، با کمک مقاله‌ای از وبسایت اینوستوپدیا، با تعریف اوراق بهادار، انواع آن، سرمایه‌گذاری و معامله‌گری در این حوزه و وضعیت قانون‌گذاری آن آشنا خواهید شد. اوراق بهادار چیست؟ اوراق بهادار (Security)، به هر […]
دیگر خبرهای مرتبط
ابزارهای آنلاین تصادفی
تعبیر خواب آنلاین
فال و طالع بینی ابجد
آمار لحظه ای فهرست ثروتمندترین افراد جهان
نظرات
تمامی حقوق تالیف مطالب برای این وب سایت محفوظ است. © 2022
طراحی , برنامه نویسی و سئو توسط وحید مجیدی صدر
حمایت مالی
اگر فعالیت های ما در وبسایت وحید مجیدی رضایت شما را جلب کرده است
میتوانید با حمایت خود ما را در پیشرفت در این مسیر همراهی نمایید
اوراق بهادار
تعریف اوراق بهادار چیست؟
اوراق بهادار نوعی ابزار مالی است که یا موقعیت مالکیت فرد را در شرکت هایی که به‌صورت عمومی در بورس معامله می‌شوند (سهام)، نشان می‌دهد، یا نشان‌دهنده نوعی رابطه طلب کاری از یک نهاد دولتی یا شرکت است (اوراق مشارکت) یا نماینده حقوق مالکیتی است که به‌صورت اختیار خرید یا فروش نمایش داده میشود. درواقع اوراق بـهادار از هر نوع (سهام، اوراق قرضه و مشارکت یا اختیار معامله) که باشد، نوعی ارزش مالی را به نمایش می‌گذارد. شرکت یا نهادی که اوراق بهادار صادر میکند به‌عنوان صادرکننده (توزیع‌کننده) شناخته میشود.
توضیحات مدیر مالی در مورد اوراق بهادار
اوراق بـهادار معمولاً به دو قسمت بدهی و حقوق صاحبان سهام تقسیم می‌شوند. اوراق بدهی پولی را که وام گرفته شده نشان می‌دهد و باید طبق قوانینی که میزان پول وام گرفته شده، نرخ سود و تاریخ سررسید را معین میکند، بازپرداخت شود. اوراق بدهی شامل اوراق مشارکت (قرضه) دولتی و شرکتی، گواهی سپرده (CDs)، سهام ممتاز و اوراق بهادار وثیقه میشود.
اوراق بهادار مربوط به حقوق صاحبان سهام سود مالکیت در اختیار سهام داران شرکت سهامی را نشان می‌دهد. برخلاف دارندگان اوراق بدهی که عموماً فقط سود و ارزش اسمی دریافت میکنند، دارندگان سهام قادر هستند تا از سود سهام خود منفعت کسب کنند.
معادل انگلیسی اوراق بهـادار عبارت است از:
Security
اگر سؤال یا نظری دارید لطفاً در بخش پرسش و پاسخ سوالات مالی مطرح کنید. همین‌طور با اشتراک‌گذاری این نوشته در شبکه‌های اجتماعی شما هم در توسعه دانش مالی و سرمایه گذاری شریک شوید.
دیدگاه شما