منوی بازار ملک برای زوجین
بازار مسکن در دو هفته اخیر مملو از فایل‌های مربوط به آپارتمان‌های کوچک و میان‌متراژ ۵۰ تا ۷۰ مترمربعی با قیمت‌های پیشنهادی مناسب و عموما پایین‌تر از سطح قیمت معاملات منطقه است.
واسطه‌های ملکی بر این باور هستند که عمده زوجین جوان برای خانه‌دار
شدن به دنبال فایل‌های ۵۰ تا ۷۰ مترمربعی هستند. زوجینی که قدری آینده‌نگر هستند و
بودجه آنها برای تصمیم‌های بزرگ‌تر کفایت میکند، آپارتمان‌های بین ۶۰ تا ۷۰
مترمربع که اغلب دو خوابه هستند را ترجیح میدهند تا در صورت فرزنددار شدن، نیازی
به جابه‌جایی نداشته باشند. واسطه‌ها آپارتمان‌های بزرگ‌تر از ۶۰ مترمربع را که یک
خوابه هستند دچار نقص می‌دانند. آنها معتقدند اغلب مشتریان این گروه از آپارتمان‌ها
زوجینی هستند که فرزنددار شده‌اند و در نتیجه یک خوابه بودن آپارتمان برای این
متراژ، یک عیب جدی است. از این رو معمولا آپارتمان‌های یک خوابه به‌ویژه در متراژ
حول و حوش ۶۵ مترمربع، قدری ارزان‌تر از نرخ میانگین معاملات هر منطقه به فروش می‌رسد .
بررسی موتورهای جست‌وجوی معتبر ملکی نیز حاکی از ازدیاد مشهود فایل‌های
خرید بعد از پایان یافتن انتخابات ریاست‌جمهوری است و در این بین فایل‌های قیمت
مناسب بسیاری به چشم می‌خورد . در جدول
امروز ستون «نبض بازار» تنها آن دسته از آپارتمان‌هایی که با قیمت پیشنهادی کمتر
از نرخ میانگین معاملات هر منطقه قیمت‌گذاری شده، گردآوری شده است تا زوجین جوان
از دامنه وسیع گزینه‌های مناسب خود در منوی کنونی بازار مطلع شوند. سه روز قبل
دستورالعمل نحوه پرداخت تسهیلات خرید مسکن بدون نیاز به سپرده‌گذاری و از محل خرید
اوراق مسکن نیز به شعب بانک عامل بخش مسکن ابلاغ شد و زوجین جوان از هم‌اکنون می‌توانند
برای خرید در این بازار اقدام کنند. بر اساس این دستورالعمل، سقف تسهیلات بدون
سپرده مسکن برای زوجین به ۱۲۰ میلیون تومان رسیده که شامل دو فقره وام خرید ۵۰
میلیونی به هر یک از زوجین و یک فقره جعاله ۲۰ میلیون تومانی است. با توجه به اینکه
در نیمه دوم امسال احتمال بازگشت سقف وام جعاله به ۱۰ میلیون تومان وجود دارد،
فرصت تقریبا چهارماهه کنونی باید از سوی زوجین مغتنم شمرده شود . رقم دریافتی وام مسکن زوجین از این محل با توجه به هزینه حدود ۱۸
میلیون تومانی خرید اوراق، عملا ۱۰۲میلیون تومان است که زوجین می‌توانند با اطلاع از
این موضوع، برای خانه‌دار شدن برنامه‌ریزی کنند .
راهنمای معامله در بازارهای پرنوسان
نوسانات در بازارهای مالی اجتناب ناپذیر است و معامله گران سؤالات بسیاری درباره آن می پرسند. با اینکه ممکن است در ابتدا انجام معاملات را دشوار سازد اما حرکت شدید قیمتها می تواند فرصت های خوبی را نیز فراهم کند. اگر قادر به کنترل احساساتی مانند طمع و ترس باشیم، لازم است که بتوانیم بر واکنش شدید قیمت نیز سرمایه گذاری کنیم.
روش های مختلفی برای تعیین زمان وقوع نوسانات بازار و استراتژی های بیشمار وجود دارد که می توانیم با استفاده از آنها سرمایه خود را حفظ کنیم یا از کاهش و افزایش نوسانات سود ببریم.
بهترین معامله گران که به مدت طولانی در بازار هستند، همیشه قوانین و استراتژی هایی دارند که با شروع غیرقابل پیش بینی واکنش قیمت، از آنها استفاده می نمایند.
معاملات بخصوص در زمان نوسانات ریسک دارد
به قسمت مورد علاقه خود بروید
نوسانات چیست؟
معامله گران باتجربه می دانند که ممکن است در هر نقطه و بخشی از بازارهای به هم پیوسته که ما معامله می کنیم، نوسان باشد. روند بازارهای هموار یا متراکم نیز می توانند در اثر شوک های شدید و نوسانات ناخواسته قطع شوند.
معنی "نوسان" چیست؟
نوسانات ، تمایل آماری یک بازار برای افزایش یا افت شدید در یک بازه زمانی خاص است و با انحراف استاندارد اندازه گیری می شود - یعنی اینکه مقدار یک قیمت چقدر از آنچه انتظار می رود، منحرف می شود که عموماً به معنی نوسان است.
دوره های نوسانات بازار به چه صورت است؟
وقتی نوسانات افزایش می یابد، باید شاهد تراکم گسترده ای از قیمت، حجم بالا و افزایش معاملات در یک جهت باشیم – برای مثال، هنگام صعود بازار سفارشات خرید کاهش می یابد و هنگام نزول بازار سفارشات فروش کمتر می شود. در همین زمان، معامله گران تمایل کمتری به حفظ پوزیشن های خود دارند زیرا آنها می دانند معامله حول و حوش یک میانگین که ممکن است قیمت ها به طرز چشمگیری تغییر کند - تبدیل برندگان به بازندگان.
تحلیل عمیق تر نوسانات بازار نشان می دهد که احتمال نزول بازار وقتی نوسانات زیاد باشد، بیشتر است و در بازارهای رو به رشد نوسانات اندک رایج تر است.
چرخه بازار و روانشناسی
عوامل بسیاری وجود دارد که باعث نوسانات بازارها می شود مانند اعلامیه های حیرت انگیز بانک مرکزی، اخبار شرکت و نتایج غیرمنتظره درآمدها. با این حال آنچه همه اینها را به هم پیوند می دهد این است که واکنش ها توسط نیروهای روانی ایجاد می شود که هر معامله گر در طی یک روز معاملاتی خود تحت تاثیر آن قرار می گیرد.
در نقاط اوج بازار، معامله گران از بازده خود احساس رضایت می کنند و باور می کنند که محیط مطلوب بازار برای مدت نامعینی ادامه خواهد داشت. گویی معامله گری بهترین شغل جهان است زیرا مدیریت ریسک و انتخاب برندگان آسان به نظر می رسد. به عبارت دیگر، خشنودی از خود در آن تعبیه شده است و هیچ پرچم قرمزی برای هشدار وجود ندارد.
مراحل احساسی روند نزولی مانند تلنگری به بازار است. حالت انکار می تواند به سرعت به اضطراب تبدیل شود. قبل از آنكه حس وحشتناک ناامیدی به تسلیم تبدیل شود، با از بین رفتن اطمینان، برنامه ها و استراتژی ها تغییر می كنند یا حتی فراموش می شوند زیرا ترس غالب می شود.
در این دوره اخیر، معامله گران به نقطه شکست خود می رسند. درد فقط با فشار دادن دکمه فروش تسکین می یابد و اغلب ناتوانی در تفکر منطقی وجود دارد. در این نقطه باید طبق گفته کلاسیک "وقتی دیگران حریص شده اند، بترس و وقتی دیگران می ترسند، حریص باش" رفتار نمود که یک جمله معروف ازسرمایه گذار افسانه ای "وارن بافت" است. دست های قوی در این مرحله مشغول انباشتن می شوند، در حالی که دستان ضعیف هنوز در حال نقد کردن قرار دارند.
ترس و طمع دو ماده اصلی هستند که نوسانات را تغذیه می کنند. آنها مبانی اصلی واکنش قیمتها هنگام افزایش نوسانات هستند و در هر بازه زمانی ممکن است رخ دهند. اسکالپرها و معامله گران روزانه و معامله گران نوسان گیر همه این دو حالت را تجربه می کنند.
فراز و نشیب احساسی در معاملات و سرمایه گذاری را هر معامله گر باید تحمل کند تا به ثبات برسد.
چگونه می توان نوسانات را اندازه گرفت؟
همانطور که می دانیم نوسانات، تغییرات کلی قیمت را در مدت زمان مشخصی اندازه گیری می کند. روش های متعددی وجود دارد که معامله گران می توانند این حرکات را اندازه گیری کنند. یکی از مشهورترین آنها شاخص نوسانات یا VIX است.
معنی "نوسان" چیست؟
شاخص VIX انتظارات بازار از نوسانات شاخص S&P 500 را در 30 روز آینده اندازه گیری می کند. با محاسبه قیمت ها در آپشن، افزایش VIX بیشتر شدن نوسانات بازار سهام را نشان می دهد، در حالی که کاهش آن نشان دهنده دوره کمتر شدن نوسانات است. به زبان ساده - وقتی VIX بالا می رود، شاخص S&P 500 سقوط می کند و این بدان معنی است که باید زمان خوبی برای خرید سهام باشد.
گفته می شود که رقم زیر 12 کم است، در حالی که سطح بالاتر از رقم 20، زیاد تلقی می شود. رکورد آن قله تاریخی 89.5 است که در سال 2008 رخ داد. مقایسه سطح واقعی VIX با مواردی که انتظار می رود می تواند در تشخیص اینکه آیا VIX "بالا" یا "پایین" است مفید باشد. همچنین می تواند نشانه های واضح تری از آنچه بازار در مورد نوسانات احتمالی آینده پیش بینی می کند، ارائه دهد.
شاخص های مشابه دیگری در بازار اوراق بهادار و ارز وجود دارد که در اندازه گیری نوسانات نیز بسیار مفید است.
شاخص ترس و طمع
VIX در یکی از فشارسنجهای دیگر که به طور گسترده دنبال می شود، گنجانده شده است که به عنوان شاخص ترس و طمع شناخته می شود. در اینجا CNN با در نظر گرفتن میانگین وزنی برابر از هفت عامل مختلف، احساسات سرمایه گذار را بررسی می کند.
این شاخص در مقیاس صفر تا 100 - ترس شدید و طمع شدید - اندازه گیری می شود و رقم معامله حول و حوش یک میانگین 50 احساس خنثی تلقی می شود. این شاخص هنگامی که ترس در اوج خود قرار دارد، به زنگ خطر تبدیل می شود.
تاریخ نشان می دهد که این شاخص می تواند راهنمای موثقی برای یافتن نقاط عطف در بازار سهام باشد. به عنوان مثال در جریان سقوط برادران لمان طی GFC در سپتامبر 2008، این شاخص به قعر 12 نزول یافت. سه سال بعد به سطح 90 رسید زیرا بازارهای جهانی سهام پس از دور نهایی برنامه خرید دارایی فدرال - QE4 - به شدت صعود کردند.
نوسانات ضمنی
اگر بخواهیم بیشتر در مورد نوسانات خاص قیمت معامله حول و حوش یک میانگین در مورد یک بازار خاص کاوش کنیم، ارزش آن را دارد که به نوسانات ضمنی و تحقق یافته توجه کنیم. نوسانات ضمنی نشان دهنده قیمت فعلی بازار بر اساس انتظار آن برای حرکت در طی یک دوره زمانی خاص است. این رقم آینده نگر به یک معامله گر اجازه می دهد تا میزان نوسانات آینده بازار را پیش بینی کند. به عنوان مثال حرکت ضمنی و تراکم یک جفت ارز با میزان قابل توجهی از اطمینان. این برای محاسبه مسافت حد ضرر و اندازه پوزیشن بسیار مفید است.
نوسانات تحقق یافته
حرکت واقعی قیمت ها که در طی یک دوره تاریخی مشخص اتفاق می افتد. اندیکاتورهای تحلیل تکنیکال مانند میانگین دامنه واقعی (ATR) و نوارهای بولینگر می توانند در مشخص کردن آن به ما کمک کنند. ATR نشان می دهد که یک دارایی به طور متوسط طی یک بازه زمانی مشخص چقدر حرکت می کند.سیگنالهای نزول ATR، دامنه قیمت ها را نشان می دهد که یعنی نوسانات رو به کاهش است. افزایش ATR به رشد نوسانات اشاره دارد.
نوارهای بولینگر کاهش و افزایش نوسانات را نمایش می دهد و مانند سطوح ساپورت و مقاومت پویا عمل می کنند و می توانند سیگنال هایی را برای شرایط اشباع از خرید یا فروش نشان دهند. وقتی نوسانات زیاد می شود، نوارها پهن می شوند و هنگام کاهش نوسانات، باریک می شوند.
5 نکته عملی برای معامله در بازارهای پرنوسان
معامله گری یک شغل پرریسک است - در اصل شما می توانید ریسک خود را در هر پوزیشنی که دارید، به طور مداوم در طول روز کنترل کنید و یا خطر احتمالی پوزیشن های جدید را محاسبه کنید. بهتر است نگاهی به پنج اصل بیندازیم که یک معامله گر هنگام افزایش نوسانات باید از آنها استفاده کند:
1 مدیریت ریسک - ریسک هر معامله را درک کنید. اگر با دانستن همه نقاط ورودی و خروجی ممکن، بازده مورد انتظار هر معامله را بدانید، مجبور می شوید معاملات خود را بطور منظم تجسم و مقایسه کنید. معامله گر باید دائماً به یقین نسبت به ریسک احترام بگذارد. معنای عمومی آن این است که در مواقع افزایش نوسانات، لوریج و سایز پوزیشن خود را کاهش دهید.
2 انواع سفارش - همیشه از حد ضرر (stop loss) استفاده نمائید زیرا قبل از ورود به یک معامله، میزان دقیق ریسک آن را می دانید. به خاطر داشته باشید "این پولی نیست که شما را تبدیل به یک معامله گر برنده می کند. این پولی است که شما از دست نمی دهید." اگر از میانگین های متحرک برای تعیین سطوح استفاده می کنید، در نظر بگیرید که هنگام زیاد بودن نوسانات از میانگین های طولانی مدت استفاده کنید تا احتمال تریگر شدن سفارش شما با یک جهش ناگهانی کاهش یابد.
همچنین می توانید از سفارشات محدود (limit) استفاده کنید که با خرید کمی بالاتر از قیمت بازار، ریسک شما را کاهش می دهد. در واقع شما منتظر می شوید تا بازار کمی رشد کند، این بدان معناست که شما در جهت روند خرید می کنید نه خلاف جهت.
سفارشات حد سود (Take profit limit) نیز به همان اندازه مهم هستند - معامله گران موفق احتمال صعود و حد قیمتی را که از روند صعودی خارج خواهند شد را در معاملات خود می دانند. این امر احتمال معامله احساسی را از بین می برد که مهمتر از محدود کردن صعود شماست - در صورت دریافت سیگنال های جدید، همیشه می توانید دوباره وارد معامله شوید.
3 تعهد و پایبندی به اجرای به برنامه خود - شما باید یک استراتژی خوب و تعریف شده داشته باشید که در همه شرایط بازار آزمایش کرده اید. این بدان معناست که شما به صورت ناگهانی وارد بازارهای پرنوسان نخواهید شد و قوانین از پیش تعریف شده خود را بی درنگ نادیده نخواهید گرفت. همچنین یک معامله گر آگاه باید در مورد رویدادهای فاندامنتال پرریسک مانند جلسات بانک مرکزی و انتشار درآمدها که از لحاظ تاریخی حوادثی با نوسان بالا هستند، دستورالعمل هایی داشته باشد.
4 کنترل احساسات - بازارهای پرنوسان می توانند معامله گران را تحت تأثیر قرار دهند تا به سرعت برنامه ها و صبر خود را رها کنند. هرگز اجازه ندهید که آرزوها - که به عنوان تمایل معامله حول و حوش یک میانگین به تأیید شناخته می شود - تفکر شما را از بین ببرید. شما باید این نظم را داشته باشید که شواهد را بپذیرید و واکنش ناگهانی نشان ندهید. به طور مشابه، معامله گران معمولاً هنگام تصمیم گیری های فوری، به بازده های اخیر نگاه می کنند – تمایل به تازه ها - که باعث می شود به طور بالقوه عملکرد خود را تعقیب کنند.
5 آموزش- مهم نیست که معامله گر ممکن است تا چه اندازه با تجربه باشد، همیشه جای پیشرفت وجود دارد. این بدان معناست که وقتی کار دشوار می شود و یا انجام معاملات آسان به نظر می رسد، تمرینات خود را به طور کامل انجام دهید. فرآیند بازنگری های شما نیز همیشگی است و چشم پوشی ممکن نیست.
میانگین قیمت آپارتمان‌های معامله شده در تهران+جدول
خانه اولی‌های در حال جست‌وجو در بازار عمدتا به دنبال خانه‌هایی با قیمت مترمربعی زیر 30 میلیون تومان هستند چرا که بودجه آنها از حول و حوش 900 تا یک میلیون و 300 میلیون تومان متغیر است.
خانه اولی‌های در حال جست‌وجو در بازار عمدتا به دنبال خانه‌هایی با قیمت مترمربعی زیر 30 میلیون تومان هستند چرا که بودجه آنها از حول و حوش 900 تا یک میلیون و 300 میلیون تومان متغیر است.
جست‌وجوگران بازار مسکن در هفته‌های اخیر اغلب به دنبال آپارتمان‌هایی از دو گروه قیمتی هستند که از نگاه آنها با توجه به مقدار بودجه‌ای که می‌توانند برای خرید خانه هزینه کنند، «قیمت مناسب» به شمار می‌آید.
یک معامله حول و حوش یک میانگین گروه قیمتی پرتقاضا کمتر یا حول و حوش میانگین قیمت معاملات مسکن در تهران است. میانگین قیمت آپارتمان‌های معامله شده در تهران طی ماه گذشته 32 میلیون تومان بود و از نگاه متقاضیان مسکن، این حدود قیمت و کمتر از آن مناسب به شمار می‌آید. تحقیقات میدانی از بازار مسکن حاکی است خانه اولی‌های در حال جست‌وجو در بازار عمدتا به دنبال خانه‌هایی با قیمت مترمربعی زیر 30 میلیون تومان (اغلب بین 20 تا 28 میلیون تومان) هستند، چراکه بودجه آنها از حول و حوش 900 تا یک میلیون و 300 میلیون تومان متغیر است. در واقع آپارتمان‌هایی در این محدوده قیمتی از نگاه معدود متقاضیان خانه اولی که تلاش می‌کنند در بازار راکد فعلی گزینه مطلوبی برای خرید پیدا کنند، قیمت‌مناسب به شمار می‌آید.
محدوده قیمتی دوم پرتقاضا نیز مربوط به پله بعدی قیمتی است. متقاضیان مسکن در حال جست‌وجو در بازار به ویژه آنها که در دسته خانه دومی‌ها یا همان تبدیل به احسنی‌ها قرار دارند، عمدتا به دنبال خرید خانه‌هایی به قیمت بیش از میانگین هستند. بسیاری از تبدیل به احسنی‌های حاضر در بازار مسکن تمایل دارند با قیمت حداکثر 40 میلیون تومان یا قدری کمتر و بیشتر خانه مناسبی برای سکونت جست‌وجو و خرید کنند. به این ترتیب در مجموع قیمت‌های تا 40 میلیون تومان به ازای هر مترمربع تبدیل به کانون مراجعه متقاضیان مسکن شده است.
بررسی تأثیر صرف قیمتی سهام بر بازدهی خریداران عمدهی سهام در بورس اوراق بهادار تهران
این پژوهش به بررسی تأثیر صرف قیمتی سهام بر بازدهی تصاحبکنندگان شرکتها میپردازد و جبران صرف قیمتی پرداختشده برای خریداران از طریق بازدهی سهام، در سالهای پس از انجام معامله را بررسی میکند. بدین منظور معاملات عمدهی منجر به تغییر مدیریت شرکتها طی سالهای 1380 تا 1385 در بورس اوراق بهادار تهران انتخاب معامله حول و حوش یک میانگین شده و برای دورهی سه سال بعد مورد بررسی قرار گرفته است. با استفاده از آزمون تی ـ تکنمونهای بازدهی سهام برای جبران صرف قیمتی بررسی شده است. شرکتهای هدف بر اساس میزان صرف قیمتی پرداختی در سه گروه شرکتهای بالایی، میانی و پایینی تفکیک شده‌اند. نتایج پژوهش بیانگر اینست که در گروه بالایی، صرف قیمتی سهام سه سال پس از انجام معامله، ولی در شرکتهای گروه میانی و پایینی، تنها یک سال پس از انجام معامله با بازدهی سهام جبران میشود. بازدهی تعدیلشده با شاخص صنعت نیز، صرف قیمتی را برای گروههای پایینی، میانی و بالایی بهترتیب در سالهای اول، دوم و سوم جبران میکند.
20.1001.1.10248153.1391.14.2.6.4
عنوان مقاله [English]
A study of the Effect of Acquisition Premium on Acquirer Returns in Tehran Stock Exchange
نویسنده [English]
This research presents a study concerning the relationship between acquisition premium and acquirer returns in acquisition transactions to examine whether the acquirers have been able to earn back the paid premiums through post-acquisition returns after the acquisition. This study is based on data gathered through acquisitions during the period between 2001 and 2006in Tehran Stock Exchange (TSE).One-sample t-test is used to examine the target firm’s yearly stock returns in the three years following the acquisition to find out if post-acquisition stock returns compensate the paid premiums in the acquisitions. Target firms are ranked by acquisition premium and partitioned into three portfolios: low, medium and high premium portfolios. The results show that in the high premium portfolio, the stock returns compensate the premiums in the third year after the acquisition. However, for the low and medium premium portfolios, they compensate only the first year after the acquisition. Also adjusted stock returns could compensate for the premiums in the low, medium and high premium portfolios respectively in the first, second and third years.
اصل مقاله
بررسی تأثیر صرف قیمتی سهام بر بازدهی خریداران عمدهی سهام در بورس اوراق بهادار تهران
چکیده: این پژوهش به بررسی تأثیر صرف قیمتی سهام بر بازدهی تصاحبکنندگان شرکتها میپردازد و جبران صرف قیمتی پرداختشده برای خریداران از طریق بازدهی سهام، در سالهای پس از انجام معامله را بررسی میکند. بدین منظور معاملات عمدهی منجر به تغییر مدیریت شرکتها طی سالهای 1380 تا 1385 در بورس اوراق بهادار تهران انتخاب شده و برای دورهی سه سال بعد مورد بررسی قرار گرفته است. با استفاده از آزمون تی ـ تکنمونهای بازدهی سهام برای جبران صرف قیمتی بررسی شده است. شرکتهای هدف بر اساس میزان صرف قیمتی پرداختی در سه گروه شرکتهای بالایی، میانی و پایینی تفکیک شده‌اند. نتایج پژوهش بیانگر اینست که در گروه بالایی، صرف قیمتی سهام سه سال پس از انجام معامله، ولی در شرکتهای گروه میانی و پایینی، تنها یک سال پس از انجام معامله با بازدهی سهام جبران میشود. بازدهی تعدیلشده با شاخص صنعت نیز، صرف قیمتی را برای گروههای پایینی، میانی و بالایی بهترتیب در سالهای اول، دوم و سوم جبران میکند.
واژه‌های کلیدی: تصاحب، خریدار عمدهی سهام، شرکت هدف، صرف قیمتی سهام.
1. استادیار دانشگاه شهید بهشتی، تهران، ایران
تاریخ دریافت مقاله: 16/02/1391
تاریخ پذیرش نهایی مقاله: 22/06/1391
نویسنده مسئول مقاله: اصغر عارفی
E-mail:[email protected]
یکی از موضوعات قابل توجه در ادبیات مالی، معاملات عمدهی سهام و مسائل مرتبط با آنها در بازارهای مالی است. اشخاص حقیقی و حقوقی، پیوسته با اهداف مختلفی به خرید عمدهی سهام شرکت موردنظر خود میپردازند. مهمترین هدف خریداران در این معاملات، کسب بازدهی مثبت و افزایش ثروت است. خریداران برای دستیابی به هدف خود، مالکیت و سهام شرکت مورد نظر را به قیمتی بالاتر از قیمت بازار خریداری می‌کنند، با این امید که صرف قیمتی پرداختشده توسط منافع آتی ناشی از تصاحب سهام جبران شود (Stout, 1990).
تصاحب سهام، به خرید نقدی سهام شرکتهای هدف گفته میشود که بهوسیلهی مزایده اعلام میشود. در تصاحب سهام، خریدار، مالکیت اکثریت شرکت مورد نظر را خریداری و مدیریت کنترلی آن را بهدست میآورد. شرکت خریدار از طریق مذاکره با سهامداران آن ـ که اغلب برخلاف خواستهی مدیران فعلی شرکت هدف است ـ یا از طریق مزایده و مذاکره با مدیران شرکت هدف، تصاحب را انجام میدهند.
در مقابل طرفداران ادغام و تصاحب، دیدگاه دیگری در حال رشد است که ادغام و تصاحب را عامل نابودی ثروت سهامداران شرکت تصاحبکننده می‌دانند. مخالفان مدعی هستند که نتایج مطالعات بیانگر مطلوبیت بیشتر رشد داخلی و راهاندازی پروژهها و شرکتهای تازه تأسیس نسبت به تصاحب و ادغام است (جهانخانی، ثقفی وعارفی، 1385).
صرف قیمتی پرداخت شده در معاملات عمده و بازدهی خریداران پس از تصاحب سهام شرکت مورد نظر (شرکت هدف)، در اکثر بازارهای مالی، موضوعی است که مورد بررسی پژوهشگران قرار گرفته است. نتایج حاصل از بررسیها در بازارهای مختلف متفاوت است، برخی محققان به این نتیجه رسیدهاند که خریداران پس از تصاحب سهام شرکت هدف، بازدهی بیشتر از آنچه سایرین در بازار کسب کردهاند، بهدست آورده و برخی دیگر به این نتیجه رسیدهاند که تصاحب سهام شرکت هدف، بازدهی اضافی بههمراه نداشته و منجر به زیان شده است. با توجه به اهمیت موضوع ذکر شده، این پژوهش به بررسی وضعیت بازدهی خریداران عمدهی سهام در بورس اوراق بهادار تهران، در مورد معاملاتی میپردازد که صرف قیمتی پرداخت شده است. هدف، یافتن پاسخ این سؤال است که آیا خریداران عمدهی سهام توانستهاند صرف قیمتی پرداخت شده را از طریق بازدهی سهام در سالهای پس از معامله عمده جبران کنند.
دراین پژوهش فرضیههای زیرمورد بررسی قرار میگیرد:
- بازدهی پس از تصاحب شرکتهای هدف، صرف قیمتی پرداخت شده توسط خریداران را جبران نکرده است.
- بازدهی تعدیل شده با شاخص صنعت، پس از تصاحب شرکتهای هدف صرف پرداخت شده توسط خریداران را جبران نکرده است.
هنگامی که اوراق بهادار (سهام، اوراق قرضه و . ) به قیمتی بیش از قیمت جاری تابلو به فروش می‌رسد، اوراق بهادار مذکور به صرف قیمت فروخته شده است و میزان صرف قیمت آن را با درصد نشان میدهند (جهانخانی، پارسائیان، 1375). این تفاوت قیمت، ناشی از عواملی چون وضعیت سودآوری شرکت هدف، میزان تمایل مدیران و سهامداران شرکت هدف به فروش عمدهی سهام، میزان ارزش برآورد شدهی خریداران از منافع آتی حاصل از تصاحب سهام شرکت هدف، خوشبینی یا غرور و تکبر خریداران و. است (Antoniou & Arbour & Zhao, 2008).
استوارت پرداخت صرف قیمتی بالا را عامل کاهش قیمت سهام معرفی کرده است. پرداخت صرف قیمت بالا اغلب منجر به شکست معاملات عمده میشود؛ زیرا میزان صرف قیمتی پرداخت شده توسط خریدار نسبت به بازدهی آتی سهام در سالهای پس از انجام معامله، بسیار بالاتر است (Stewart, 1990).
الکساندریدیس، پتمزاس و تراولس، بازدهی پس از تصاحب خریداران عمدهی سهامِ 39 کشور جهان را طی سالهای 1990 تا 2007 بررسی کردند. میانگین صرف قیمتی سهام پرداخت شده در سه کشور آمریکا، انگلستان و کانادا بالاتر از کشورهای دیگر و بهترتیب برابر 79/45 درصد، 02/42 درصد و 01/37 درصد و میانگین صرف قیمتی سهام در سایر کشورها 91/31 درصد بوده است. بازدهی غیر عادی خریداران در این سه کشور منفی گزارش شده است، اما در سایر کشورها، متوسط بازدهی پس از تصاحب خریداران مثبت بوده است (Alexandridis, Petmezas & Travlos, 2010).
آنتونیو، آربور و ژائو، تأثیر صرف قیمتی سهام پرداخت شده بر بازدهی کوتاهمدت و بلندمدت خریداران عمدهی سهام در انگلستان را بررسی کردهاند. هدف آنها بررسی این موضوع بود که آیا پرداخت صرف قیمتی بالا برای کسب سهام یک شرکت، دلیل کاهش ثروت خریداران عمده پس از تصاحب است؟ در پژوهش آنها، خریداران بر اساس صرف قیمتی سهام پرداختی به سه دسته تقسیم شده‌اند: خریدارانی که صرف قیمتی بالا پرداخت کردهاند (خریدارانی که 30 درصد بالایی صرف قیمتیهای پرداخت شده توسط آنها بوده است)، خریدارانی که صرف قیمت متوسط پرداخت کردهاند و خریدارانی که صرف قیمتی پایین پرداخت کردهاند (خریدارانی که 30 درصد پایینی صرف قیمتی پرداخت شده توسط آنها بوده است). نتایج پژوهش در مورد بازدهی کوتاهمدت و بلندمدت خریداران، نشان میدهد که هر سه دسته خریداران مذکور بازدهی منفی داشتهاند، اما اختلاف میان بازدهی آنها قابل توجه و معنادار نبوده است و میزان صرف قیمتی سهام پرداختشده بر بازدهی منفی و کاهش ثروت خریداران پس از تصاحب تأثیری ندارد (Antoniou, Arbou r& Zhao, 2008).
مولر، اشلینگمان و استولز، در پژوهشی دلایل کاهش ارزش و زیان خریداران پس از تصاحب را بررسی کردند که نتایج بیانگر آن بود که شرکتهای خریدار طی سالهای 1998 تا 2001 پس از تصاحب سهام شرکت هدف، 240 میلیارد دلار ضرر معامله حول و حوش یک میانگین کرده بودند. آنها معتقد بودند که نمیتوان این پدیده را نادیده گرفت و آن را انتقال ثروت از خریداران به سهامداران شرکتهای هدف دانست. نتایج حاکی از آن بود که بخش عمدهی معاملات مذکور، مربوط به تصاحب سهام شرکتهای دولتی بوده است و تمامی این معاملات با معاوضهی سهام انجام شده است. تأمین مالی معاملات تصاحب بهروش معاوضهی سهام علامت منفی به بازار نشان داده و از مهمترین عوامل مؤثر بر کاهش ارزش خریداران بوده است (Moeller & Schlingemann & Stulz, 2005).
هو، اولسون و رابینسون، تأثیر تصاحب شرکتها و خلق ارزش برای سهامداران را در بورس اوراق بهادار نیویورک و آمکس مورد بررسی قرار داده و بازدهی غیر عادی خریداران و شرکتهای هدف در بازهی زمانی یکماهه، پیش از اعلام تصاحب تا 3 سال پس از تصاحب در دورههای 4، 7، 12، 24 و 36 ماهه را محاسبه کردند که نتایج پژوهش بیانگر بازدهی منفی شرکتهای خریدار بود (Hou & Olsson & Robinson, 2002).
ریحانه عابد تأثیر تصاحب شرکتها بر بازدهی سهام آنها را طی سالهای 1379 تا 1384 در بورس اوراق بهادار تهران بررسی کرد و از شاخص بازدهی سهام برای بررسی عملکرد تصاحب شرکتها بهره گرفت. او اختلاف معناداری میان میانگین بازدهی سهام قبل و بعد از تصاحب در شرکتهای هدف را با استفاده از روش آماری تی ـ استیودینت و تی ـ استیودنت جفتی مورد آزمون قرار داد. همچنین گروه آزمایش و کنترل نیز برای شناخت اثرات کلان اقتصادی و صنعتی، عملکرد شرکتهای هدف با عملکرد شرکتهای تصاحب نشدهی مشابه از نظر صنعت، آزمون شد. نتایج پژوهش بیانگر آن بود که عملکرد پس از تصاحب با توجه به شاخص بازدهی سهام بهبود نیافته است (عابد، 1388).
پژوهشهای تصاحب و ادغام شرکتها، دارای چهار رویکرد شامل، مطالعهی رفتار قیمتی سهام، مطالعهی صورتهای مالی، افکارسنجی مدیران و مطالعهی موردی است (Bruner, 2002). رویکرد مطالعاتی این پژوهش، مطالعهی رفتار قیمتی سهام است. در این رویکرد با استفاده از تغییرات قیمت سهام شرکتهای هدف و خریدار، بازدهی سهامداران در حول و حوش تاریخ انجام معامله محاسبه میشود. هدف این رویکرد بررسی میزان افزایش ثروت صاحبان سهام پس از انجام معاملهی عمده است (Brown & Warner, 1985).
روش پژوهش با توجه به استفاده از اطلاعات واقعی گذشته، پسرویدادی است. انتخاب شرکتهای هدف پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران، در بازهی زمانی 1380 تا 1385بوده است. منظور از شرکتهای هدف، شرکتهایی هستند که با انجام معاملهی عمدهی سهام، حداقل نسبت دوسوم از اعضای هیأت مدیره آنها تغییر کرده است و خریدار توانایی ابقا و جایگزینی اکثریت هیأت مدیره را کسب کرده است. به علت عدم دسترسی کامل به اطلاعات معاملات عمده و صورتهای مالی شرکتهای هدف پیش از سال 1380، دورهی آغاز پژوهش از سال 1380 در نظر گرفته شده است. همچنین با توجه به تمرکز پژوهش بر بازدهی خریداران سهام شرکتهای هدف تا سه سال پس از انجام معامله، پایان دورهی پژوهش سال 1388 در نظر گرفته شده است.
محاسبهی صرف قیمتی سهام نیز با استفاده از رابطهی شمارهی 1 انجام شده است (جهانخانی و پارسائیان، 1375).
میانگین بازدهی شرکتهای هدف طی دورههای یکساله، دوساله و سهسالهی سهام پس از تصاحب نیز با استفاده از رابطهی شمارهی 2 انجام گرفته است.
قیمت آپارتمان در مناطق مختلف تهران
اقتصادنیوز: خانه اولی‌های در حال جست‌وجو در بازار عمدتا به دنبال خانه‌هایی با قیمت مترمربعی زیر 30 میلیون تومان هستند چرا که بودجه آنها از حول و حوش 900 تا یک میلیون و 300 میلیون تومان متغیر است.
به گزارش اقتصادنیوز به نقل از دنیای اقتصاد، جست‌وجوگران بازار مسکن در هفته‌های اخیر اغلب به دنبال آپارتمان‌هایی از دو گروه قیمتی هستند که از نگاه آنها با توجه به مقدار بودجه‌ای که می‌توانند برای خرید خانه هزینه کنند، «قیمت مناسب» به شمار می‌آید.
یک گروه قیمتی پرتقاضا کمتر یا حول و حوش میانگین قیمت معاملات مسکن در تهران است. میانگین قیمت آپارتمان‌های معامله شده در تهران طی ماه گذشته 32 میلیون تومان بود و از نگاه متقاضیان مسکن، این حدود قیمت و کمتر از آن مناسب به شمار می‌آید. تحقیقات میدانی از بازار مسکن حاکی است خانه اولی‌های در حال جست‌وجو در بازار عمدتا به دنبال خانه‌هایی با قیمت مترمربعی زیر 30 میلیون تومان (اغلب بین 20 تا 28 میلیون تومان) هستند، چراکه بودجه آنها از حول و حوش 900 تا یک میلیون و 300 میلیون تومان متغیر است. در واقع آپارتمان‌هایی در این محدوده قیمتی از نگاه معدود متقاضیان خانه اولی که تلاش می‌کنند در بازار راکد فعلی گزینه مطلوبی برای خرید پیدا کنند، قیمت‌مناسب به شمار می‌آید.
محدوده قیمتی دوم پرتقاضا نیز مربوط به پله بعدی قیمتی است. متقاضیان مسکن در حال جست‌وجو در بازار به ویژه آنها که در دسته خانه دومی‌ها یا همان تبدیل به احسنی‌ها قرار دارند، عمدتا به دنبال خرید خانه‌هایی به قیمت بیش از میانگین هستند. بسیاری از تبدیل به احسنی‌های حاضر در بازار مسکن تمایل دارند با قیمت حداکثر 40 میلیون تومان یا قدری کمتر و بیشتر خانه مناسبی برای سکونت جست‌وجو و خرید کنند. به این ترتیب در مجموع قیمت‌های تا 40 میلیون تومان به ازای هر مترمربع تبدیل به کانون مراجعه متقاضیان مسکن شده است.
دیدگاه شما